Jumprooster
Het werd tijd voor een bezoekje aan de Kiekenberg, een redelijk klein natuurgebied met relatief veel struikheide, welke ook nog goed zichtbaar is, zeker nu het in bloei staat. Maar heel langzamerhand lijkt ook hier de vergrassing toe te slaan. Toch is het momenteel de moeite waard om er even te gaan kijken.
Bloeiende struikheide, eigenlijk is het niets anders dan een verzameling paarse bloemetjes op een stokje, maar wel heel mooi.
In het verleden trof ik er diverse vlinders aan. Dat was nu even wat minder, ik heb alleen een aantal Gamma-uilen gezien. Wel hommels, heel veel hommels. Maar fotograferen, ho maar. Het zijn slechts kleine bloemetjes, die van de struikheide, en zo’n hommel is heel gauw klaar en gaat direct naar de volgende, vaak een heel stuk verderop. Belangrijk werk, bestuiven, bestuiven. Maar daardoor niet goed met de camera te “pakken” Tenzij je heel snel bent zoals met onderstaande.
In het verleden heb ik op de kale plekjes in die heide ook regelmatig Levenbarende hagedissen gezien. Dan moet je nog sneller zijn, zij zien jou eerder en zodra je een camera richt …. floeps….. weg.
Over het pad lopend sprongen er regelmatig sprinkhanen aan de kant en vervolgens verdwenen ze in de heide. Als je geluk hebt zijn ze nog in zicht. Dan begint het kiekeboespel. Ze draaien altijd achter een tak en zitten vandaar uit naar je te gluren.
Maar met een trucje kun je ze soms toch beter in beeld krijgen. Door met een hand naast het takje te bewegen draaien ze weg voor die hand en richting camera. Dat betekent wel dat je de camera met slechts een hand kunt bedienen en dat komt, zeker bij mij, de stabiliteit niet ten goede. Maar uiteindelijk lukt het dan toch een beetje.
Het zijn wonderbaarlijke schepselen, die sprinkhanen en je moet vaak diep voor ze door de knieën. Terwijl ik op m’n knieën op het pad zat met de camera bijna in de heidestruiken gestoken naderde er een stel. Buitenlanders, ze vroegen in gebroken Duits wat ik aan het doen was. De sprinkhaan was intussen al weg gesprongen. Ik wist het Duitse woord voor sprinkhaan niet en probeerde het in het Engels. Maar die vertaling wilde me ook niet te binnen schieten dus combineerde ik enkele mij wel bekende Engelse woorden. Sprong is “jump” en haan is “rooster”, dus maakte ik er “Jumprooster” van. Ze keken me wat ongelovig aan en we haalden gezamenlijk de schouders maar eens op.
Intussen weet ik ook de vertaling voor sprinkhaan weer, “Grasshopper” in het Engels. In het Duits is het “Heuschrecke” of “Grashüpfer”, ik zal het niet weer vergeten, In het Fries is het gewoon “sprinkhoanne”. Tja …, daar zit je dan op je knieën met je Jumprooster.
Wilde bloemen
Af en toe loop ik ergens toevallig tegen aan zonder dat ik de bedoeling heb op fototour te zijn. Dat gebeurde ook deze keer en ik had alleen een kleine camera bij me, geen macrolens etc. Het betrof een perceel vol met veldbloemen. Weliswaar aangelegd en dus niet puur wilde natuur. Maar mooi genoeg om toch even vast te leggen.
veldbloemen
Direct in het oog sprong deze zonnebloem en aangelegd of wild, het maakte deze hommel niet uit, hij maakte er gepast gebruik van.
zonnebloem
Overal zoemden ze rond, hommels en bijen. Ik heb me beperkt tot de rand van het veld want zonder toestemming van de eigenaar loop ik zo’n veld niet in.
bloem met bijen
Uiteindelijk heb ik geprobeerd een paar van die bloemen zo goed mogelijk vast te leggen. Daarbij voelde ik me een beetje onthand zonder mijn macrolens, maar zo kan het ook.
veldbloem
Het leek net alsof er in de kern van de zonnebloem een “graancirkel” was ontstaan.
zonnebloem detail
En dus hoeft in het vervolg niet altijd die zware camera met lens meer mee. Alleen bij insecten denk ik hem nog wel nodig te hebben. De komende tijd probeer ik daarom zo “licht” mogelijk het veld in te gaan.
Bij de Skierstsjilling
Bij de kijkhut Skiertsjilling in de Twijzeler mieden heb ik me tijdens de diverse bezoekjes afgelopen jaar niet alleen geconcentreerd op de vogels. Langs het vlonderpad bloeiden ook een aantal distels. Die werden druk bezocht door allerlei insecten. Zoals door onderstaande hommel.
hommel
Maar de planten waren vooral in trek bij zweefvliegen. Kom laten we eens duur doen, de officiële naam van deze soort is Episyrphus balteatus. Dat is een eenduidige naam.
Dubbelbandzweefvlieg
Verder is hij bekend onder allerlei andere namen: de Snorzweefvlieg, de Pyjamazweefvlieg,
Dubbelbandzweefvlieg
de Dubbelbandzweefvlieg en tenslotte ook nog als de Cocacolazweefvlieg. De laatste naam lijkt me gesponsord, misschien een compensatie voor al die lege blikjes zonder statiegeld die in de natuur terecht komen.
Dubbelbandzweefvlieg
Zweven ……, dat konden ze ……, dat bleek wel.
GEERT SINES 
Recente reacties