Paddestoelen
Om eerlijk te zijn, het trekt me nooit zo erg om op zoek te gaan naar paddestoelen, meestal is het dan koud en nat. Eigenlijk ga ik liever op zoek naar doortrekkende vogels. Maar daar is het in de afgelopen week niet van gekomen. Echter, je leest in de krant over allerlei paddestoelen-excursies, dan weet je dat het weer zover is, ze zijn weer los. Eerst nog maar even op zoek naar herfstkleuren.
Dan op naar de paddestoelen. Als ik verslagen van de excursies in de krant lees dan komen er allerlei ingewikkelde namen voorbij. Ik waag me er maar niet meer aan, alleen de bekendste soorten kan ik een naam geven. Van de onderstaande kan ik alleen zeggen dat het een boleet is.
De volgende is de meest bekende, de Vliegenzwam, rood met witte stippen, niet te missen.
Nog zo’n bekende, het Eekhoorntjesbrood
Bij de onderstaande heb ik me geconcentreerd op de netstruktuur op de steel.
Met het weer van de afgelopen week ontbraken hier en daar de witte stippen, allemaal weg gespoeld.
Maar het mooiste zijn toch wel die herfstkleuren, een en al warmte uitstralend.
Maar het liefst zou ik toch wat meer warmte willen voelen tijdens het rondlopen. En vooral minder vocht, dat houdt te me toch wel vaak binnen.
Stekelig
Het leek zo mooi, de zon scheen en het leek me een goed idee om een rondje door de velden te maken op zoek naar doortrekkers. Dus direct na het middageten op pad gegaan. Tja, dat had ik weer, ik was nog maar net op pad of de zon verdween achter de wolken, het werd grijs buiten, heel grijs. In die omstandigheden vogels zoeken was niet meer de beste keus. Dus heb ik de plannen gewijzigd en het “Oude Bos” onder Duurswoude opgezocht. Nu niet voor de standaard paddestoelen maar zo mogelijk voor de meer bijzondere. Maar ook dat liep eerst weer anders. Langs de bospaden staan daar op gezette plaatsen Tamme kastanjes. Onder diverse van die bomen lagen zoveel afgevallen bolsters dat ik daar eerst aandacht aan heb besteed.
tamme kastanjes
Tamme kastanjes herken je aan de lange en enorm scherpe stekels op de bolster en aan het feit dat er meerdere vruchten in zo’n bolster zitten. Het is niet aan te raden die bolsters met blote handen op te pakken, dat wordt een pijnlijke zaak. De vruchten zijn eetbaar, dit in tegenstelling tot die van de zogenaamde wilde kastanjes.
tamme kastanjes
Een mevrouw met enorm dikke handschoenen en een paar grote emmers die tamme kastanjes aan het rapen was heeft me ooit uitgelegd dat ze die kastanjes een minuutje lang kookt, blancheerde eigenlijk, en dat de vruchten daarna heerlijk smaken, een delicatesse noemde ze het. Met zulke dikke handschoenen aan kun je niet fotograferen dus het is er bij mij nooit van gekomen om deze veldvruchten mee te nemen. Tussen al die afgevallen bolsters stond een russula, denkelijk, te pronken. Voor een goede foto had ik op m’n buik moeten gaan liggen en op die stekels. Mooi niet dus. Met wat kunst en vliegwerk heb ik nog een foto van de paddestoel inclusief steel kunnen maken, zie inzet. Die witte steel doet me vermoeden dat het een russula is.
tamme kastanjes met russula
Zonder gestoken te zijn heb ik mijn wandeling vervolgd en kwam bij een boomstronk. Het leek in eerste instantie van afstand alsof daarop behoorlijk veel poep lag. Maar schijn bedriegt, het waren zwammen in een aantal stadia van ontwikkeling, Boompuist genaamd. Die ben ik maar eens van dichtbij gaan bekijken. Dan zie je dat deze zwam ook een heleboel stekeltjes bevat, wel veel zachter, alsof ze van gelei zijn gemaakt.
Boompuist
Eigenlijk is deze zwam een verzameling van stekeltjes en gaatjes.
Boompuist
Het is zeker geen zeldzame soort maar je kijkt er heel gauw overheen.
Boompuist
Als je dan diep in zo’n naaldbos bent aangekomen zie je weinig meer van de lucht. Maar een opstekende kilheid deed me besluiten toch maar weer naar de parkeerplaats terug te lopen.
nat glas
Helemaal droog heb ik het niet gehouden, maar het viel nog mee. Even later regende het pijpestelen. Einde wandeling. Daar werd ik dan weer stekelig van.
Zwammen en schimmel in het Oude Bos
Het bos in Duurswoude / Bakkeveen heeft meerdere natuurbeheerders namelijk Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten. Komend vanuit Duurswoude (Wijnjewoude) heb ik het eerste bospad deze keer uitgezocht voor een natuurwandeling. Dit is het Oude Bos van Staatsbosbeheer. Erg ver ben ik niet gekomen, het was buiten maar een natte boel, maar ik wilde er toch even uit om wat opvallende paddestoelen te fotograferen. Deze gele exemplaren vielen zeker op. Denkelijk een cantharel wat eigenlijk een familienaam is.
Cantharel
Deze gele soort wordt ook wel de Hanekam of Dooierzwam genoemd.
Cantharel
Ietsje verder stond een mooie Plooivoetstuifzwam.
Plooivoetstuifzwam
De volgende Hanekam kondigde zich alweer aan. Aan de hand van de eikel kun je wel zo ongeveer de grootte bepalen.
Cantharel
Zonder allerlei kunstgrepen kon ik een detailfoto maken.
Cantharel
Even verderop stond een andere Plooivoetstuifzwam.
Plooivoetstuifzwam
En naast de laan, dus eigenlijk niet in het Oude Bos, liep een schimmel.
schimmel
Al vroeg terug uit Spanje dus, maar hij moet nog beslagen worden voordat hij weer over de gladde daken kan lopen. Tja …., zwammen en sprookjes, ze horen een beetje bij elkaar.
GEERT SINES 
Recente reacties