Herfstsfeer
Wanneer moet je op pad gaan voor foto’s met veel herfstkleuren? Dat is soms moeilijk te bepalen, ga je te vroeg dan zijn de bladeren nog te groen, ga je te laat dan zijn de meeste bladeren al weer afgevallen.
herfstsfeer
Het is vandaag een mix geworden, nog een beetje te groen, al wat te bruin, al veel afgevallen, een geschikte plaats met alleen maar volle herfstkleuren kon ik niet vinden.
herfstsfeer
De onderstaande komt met die vele afgevallen herfstbladeren het dichtst in de buurt van wat ik wilde, denk ik.
herfstsfeer
Paddestoelen zie je niet alleen in de herfst, zeker niet onderstaande Dikrandtonderzwam, die zie je het hele jaar door, maar tussen al die afgevallen bladeren komt hij toch het best tot z’n recht.
Dikrandtonderzwam
Dan is het ook leuk als een rode russula een accent aan het geheel wil geven.
herfstsfeer
Het is niet meer echt het seizoen voor de vlinders, maar ze zijn er nog wel. Ik zag deze week nog een Dagpauwoog vliegen. Maar het is eigenlijk de tijd voor de wintervlinders. Zoals deze hieronder.
Berkenwintervlinder ?
Je zou denken dat het de Kleine wintervlinder is, maar erg klein was deze ook weer niet. Om het maar eens deftig te zeggen: Na rijpelijke overdenking kom ik tot de conclusie dat het waarschijnlijk een Berkenwintervlinder is, een mannetje, de vrouwtjes zijn vleugelloos. Vooral ook omdat ik meen een soort van donkerder M op het midden van de achtervleugels te ontwaren. Het is op dit moment hoogvliegtijd voor deze soort. Maar ja …….., zeker weten ? Dat nu ook weer niet.
Herfstig allegaartje
Vanuit mijn eigen huis bekeken lijkt het momenteel helemaal niet op herfst. De eiken staan nog volop in het groene blad en slechts hier en daar is een klein plukje geel zichtbaar. Over het algemeen verschijnen de herfstkleuren dit jaar later dan normaal, lijkt me. Om toch herfstkleuren te kunnen zien moet ik er dus op uit. Zomaar in het wild wat rondrijden dat is een beetje teveel gevraagd en dus heb ik een fototochtje gecombineerd met een bezoekje aan een locatie die voor een andere hobby van belang is. Onderweg kwam ik toch noch wel het een en ander tegen dat op herfst duidt. Een met geel gekleurde bladeren omzoomde weg.
herfstkleuren
Een verse paddestoel, denkelijk zoiets als een ontluikende tonderzwam, die eruit zag als een gebeeldhouwd stukje ivoor dat aan een boom hing. Een natuurlijk kunstwerkje.
ontluikende paddestoel
Herfst op grijs, een herfstblad op een grijze boomstam. het lijkt alsof dit een bewerkte foto is waaruit de kleur van de stam is verwijderd. Dat is niet zo, dit is puur natuur qua kleuren.
herfstblad
Een heidevlakte liet nauwelijks zien dat het herfst is. De gele begroeiing misschien een beetje, maar dat kan in de zomer ook zo zijn en de naaldbomen blijven groen. Toch was het echt herfst.
geel heideveld
Het verschil zie je direct als er wel een loofboom in zo’n veld staat
herfstig heideveld
Veel geluk had ik niet, in het begin van de reis was het nog zonnig, maar gaandeweg betrok het.
wolken
Wat ik verbazingwekkend vond was dat er warempel nog een Graspieper voor de lens verscheen. Het is eind oktober, deze had al lang in de bus naar het zuiden moeten zitten. Maar kennelijk heeft hij die bus gemist en blijft maar hier. De foto is met het vele tegenlicht niet erg goed gelukt, maar zo kun je wel die enorm lange achtertenen / “nagels” van deze soort goed zien.
Graspieper
Ik hoop dat in de komende week het kleurenfestijn echt losbarst. Hopelijk schijnt de zon, dat frist die kleuren behoorlijk op. Afwachten maar.
Rondje Appelscha
Het leek me goed weer eens een rondje door de bossen van Appelscha te lopen. Wie weet, misschien spatten de herfstkleuren er wel vanaf. Direct al bij het begin van de wandeling kreeg ik een nostalgisch gevoel. Startpunt was de parkeerplaats tegenover de Bosberg, de plaats waar in mijn Lagere school-tijd de autobus vaak na een schoolreisje nog even werd geparkeerd zodat het laatste restje energie dat de schoolkinderen nog in zich hadden op die dag er in de zandvlakte kon worden uitgeperst en het spul moe maar zeer voldaan huiswaarts kon keren. Na een ijsje bij de kiosk op het parkeerterrein was het dan weer instappen geblazen en afreizen naar huis. Nou, die krachten verslindende zandvlakte is er tig jaren later nog steeds.
zandvlakte Appelscha Bosberg
Ik was te vroeg voor rijkelijke herfstkleuren, het grote vergelen was nog niet echt begonnen. Wel was hier en daar een begin zichtbaar.
herfstkleuren
Een klein paddestoeltje met een plooirokje aan stond mooi te wezen langs het wandelpad.
zwammetje op boomstam
Echt kleurrijk werd het bij een Kleverig koraalzwammetje.
Kleverig koraalzwammetje
Van dichtbij kun je goed zien waarom het kleverig in de naam zit.
Kleverig koraalzwammetje
De wandeltocht eindigde zo ongeveer bij Oud Duinenzathe. Dat “oud” zat vroeger niet in de naam maar is toegevoegd nadat er een nieuw Verkeers- en Attractiepark in Appelscha op een andere locatie is gebouwd. De oude locatie aan de Boerestreek bestaat nog steeds en was getooid in herfstkleuren. Eigenlijk is het winter voor deze oude locatie, er is brand geweest en op de foto is nog net de slopershamer zichtbaar. Nog één keer kon ik Duinenzathe met volle herfsttooi vastleggen, de laatste keer, straks is alles “gone”.
Oud Duinenzathe
Zo begon deze wandeling met een stuk nostalgie en zo eindigde deze ook weer. Ik heb deze foto daarom maar een nostalgisch gouden randje gegeven.
GEERT SINES 
Recente reacties