Herfstig allerlei
Vandaag een verzameling van fleurige herfstkleuren. Hoewel de onderstaande paddestoel de juiste kleuren heeft, mankeert de ring om de steel en de witte stippen van de vliegenzwam. Verder is deze soort veel steviger, maar ook kleiner. Het is denkelijk eentje uit de Russula-familie, misschien een braakrussula. Ook al omdat de hoed felrood is, net iets dieper roder dan bij de vliegenzwam. In het geval van een braakrussula is hij zwaar giftig.
Wie me ook altijd opvalt is de Amethistzwam, ook wel rodekoolzwam genoemd. De reden daarvoor lijkt me wel duidelijk.
Minder opvallend is onderstaande boleet. Het bijzondere van deze paddestoel is dat hij bezoek had, denkelijk bladluizen.
Nog lang niet alle bladeren van de eik zijn afgevallen. Dan is het even zoeken, maar een gal is gauw gevonden. Maar een gal met slak, die zie je niet zo vaak.
Hier en daar zijn de dekrammen ook weer losgelaten. De onderstaande heeft goed z’n best gedaan. Of …., en dat is waarschijnlijker, het is nog een jonge onervaren ram, nog een wildebras.
Nog maar eens een stel russula’s, altijd een kleurig accent in het bos.
Je zou het niet denken, maar onderstaande plant is voor mij ook herfst. Hij staat in m’n tuin te pronken. Elk jaar weer, diep in de herfst, begint hij met bloeien en hij houdt het vol tot en met de eerste zware nachtvorsten. Vorig jaar bloeide hij met kerst nog. Ik heb hem ooit eens als verjaardagscadeau gekregen met de mededeling dat hij niet winterhard is. Maar ik heb hem nadat hij was uitgebloeid gewoon in de koude grond geplant. Tot nu toe komt hij elk jaar weer tot bloei. Een naam weet ik niet.
Als je goed kijkt is de herfst toch niet zo triest, overal is wel kleur. Totdat het zwaar gaat vriezen, dan verdwijnt ook de laatste kleur. Tot die tijd dus nog maar even genieten van die kleuren.
Paddestoelen
Om eerlijk te zijn, het trekt me nooit zo erg om op zoek te gaan naar paddestoelen, meestal is het dan koud en nat. Eigenlijk ga ik liever op zoek naar doortrekkende vogels. Maar daar is het in de afgelopen week niet van gekomen. Echter, je leest in de krant over allerlei paddestoelen-excursies, dan weet je dat het weer zover is, ze zijn weer los. Eerst nog maar even op zoek naar herfstkleuren.
Dan op naar de paddestoelen. Als ik verslagen van de excursies in de krant lees dan komen er allerlei ingewikkelde namen voorbij. Ik waag me er maar niet meer aan, alleen de bekendste soorten kan ik een naam geven. Van de onderstaande kan ik alleen zeggen dat het een boleet is.
De volgende is de meest bekende, de Vliegenzwam, rood met witte stippen, niet te missen.
Nog zo’n bekende, het Eekhoorntjesbrood
Bij de onderstaande heb ik me geconcentreerd op de netstruktuur op de steel.
Met het weer van de afgelopen week ontbraken hier en daar de witte stippen, allemaal weg gespoeld.
Maar het mooiste zijn toch wel die herfstkleuren, een en al warmte uitstralend.
Maar het liefst zou ik toch wat meer warmte willen voelen tijdens het rondlopen. En vooral minder vocht, dat houdt te me toch wel vaak binnen.
Herfstsfeer
Wanneer moet je op pad gaan voor foto’s met veel herfstkleuren? Dat is soms moeilijk te bepalen, ga je te vroeg dan zijn de bladeren nog te groen, ga je te laat dan zijn de meeste bladeren al weer afgevallen.
herfstsfeer
Het is vandaag een mix geworden, nog een beetje te groen, al wat te bruin, al veel afgevallen, een geschikte plaats met alleen maar volle herfstkleuren kon ik niet vinden.
herfstsfeer
De onderstaande komt met die vele afgevallen herfstbladeren het dichtst in de buurt van wat ik wilde, denk ik.
herfstsfeer
Paddestoelen zie je niet alleen in de herfst, zeker niet onderstaande Dikrandtonderzwam, die zie je het hele jaar door, maar tussen al die afgevallen bladeren komt hij toch het best tot z’n recht.
Dikrandtonderzwam
Dan is het ook leuk als een rode russula een accent aan het geheel wil geven.
herfstsfeer
Het is niet meer echt het seizoen voor de vlinders, maar ze zijn er nog wel. Ik zag deze week nog een Dagpauwoog vliegen. Maar het is eigenlijk de tijd voor de wintervlinders. Zoals deze hieronder.
Berkenwintervlinder ?
Je zou denken dat het de Kleine wintervlinder is, maar erg klein was deze ook weer niet. Om het maar eens deftig te zeggen: Na rijpelijke overdenking kom ik tot de conclusie dat het waarschijnlijk een Berkenwintervlinder is, een mannetje, de vrouwtjes zijn vleugelloos. Vooral ook omdat ik meen een soort van donkerder M op het midden van de achtervleugels te ontwaren. Het is op dit moment hoogvliegtijd voor deze soort. Maar ja …….., zeker weten ? Dat nu ook weer niet.
GEERT SINES 
Recente reacties