Heideblauwtjes en Klokjesgentiaan en nog iets
Bij een wandeling door het Wijnjeterperschar, ingang westzijde, zijn er in deze tijd van het jaar een paar zaken waar ik extra op let. Eerst kijk ik of de Klokjesgentianen als bloeien. Dat viel tegen, in totaal zag ik slechts één van deze blauwe lichtpuntjes in het gebied omhoog steken. Er zullen er meer zijn geweest, maar dan veel verder van het pad af en daar begin ik maar niet aan met al dat hoge gras. Het bleef dus bij deze ene. Daarmee was het eerste deel van mijn zoektocht wel enigszins gelukt.
Klokjesgentiaan
Verderop, in het heidedeel bleken er redelijk veel Heideblauwtjes actief. Tenminste, als je in de buurt kwam. Meestal verstopten ze zich echter diep in de vegetatie. Dat zal vermoedelijk met de warmte te maken hebben. Op m’n buik liggend kon ik een vrouwtje van deze soort nog wel fotograferen. Hoewel ze “blauw” in het naam hebben ontbreekt die kleur nagenoeg bij die vrouwtjes. Alleen bij de aanhechting van de vleugels aan het lijf zie je nog wat blauw. De bovenkant van de vleugels is bruin bij de vrouwtjes.
Heideblauwtje (v)
Dat ging nog, maar om een mannetje vast te leggen kostte het veel meer moeite. Na diverse vergeefse pogingen en veel heen en weer kruipen lukte het dan toch. Een mannetje hangend aan dopheide, precies zoals het hoort. Ook bij een mannetje van deze soort is de aanhechting van de vleugels blauw, net zo als de bovenkant van die vleugels voor een groot deel. Dat kun je op de foto hieronder nog net zien. Als de vlinders wat ouder zijn slijt dat blauw echter en worden hun vleugels ook steeds bruiner.
Heideblauwtje (m)
Met het zweet op het voorhoofd na al dat gekruip ging ik maar eens uitblazen op het Pieter Postma-bankje
eieren van vlinder
en m’n oog viel toevallig op een aantal eitjes die aan een grasstengel waren geplakt. Vrij zeker zijn dit vlindereitjes, maar van welke soort, dat durf ik niet te zeggen. Bij deze eitjes moet je denken aan een doorsnede van misschien 1-2 millimeter.
Niet en wel
Vandaag en morgen speelt weer de nationale vlindertelling. Daar hoef ik eigenlijk niet aan mee te doen want de enige dagvlindersoort die ik in de afgelopen week in m’n tuin heb gezien was een Koolwitje. Terwijl er toch zoveel mooie dagvlinders rond dwarrelen.
Zoals de Sint Jansvlinder, niet in mijn tuin voorkomend.
Sint Jansvlinder
De Kleine vos, waarvan ik de laatste meer dan een maand geleden in m’n tuin had.
Kleine vos
Een blauwtje, waarschijnlijk een Heideblauwtje (m), die ik nog nooit in mijn tuin heb gehad omdat de biotoop ongeschikt is.
blauwtje
Evenals het vrouwtje van een Heideblauwtje.
Heideblauwtje (v)
Soms, heel soms zit er een Koevinkje in m’n tuin, maar de laatste daarvan was in 2014.
Koevinkje
Of een Bont zandoogje, ook laatst in 2014 gezien.
Bont zandoogje
Nee, de dagvlinders laten het hier afweten. Toch “stikt” het hier wel van de microvlinders, ik kan de foto’s maar uitzoeken. Een bijna wit vlindertje met glimmende vleugels.
microvlinder
Nog eentje, wit met grijsbruin en roodbruine ogen
microvlinder
en een soort van langsprietmot
microvlinder
met veel bruin
microvlinder
Waarvan ik van geen van allen de namen weet en vandaag door andere bezigheden ook niet in de gelegenheid ben omdat allemaal uit te zoeken.
Nee, de tuinvlindertelling sla ik vandaag over, jammer voor dat ene Koolwitje, die wordt dan niet meegeteld. De microvlinders worden volgens mij ook niet geteld. Die zouden het qua aantallen zeker winnen van de dagvlinders.
Geelgors en meer
Zoals ik gisteren al schreef ging ik een rondje lopen in het Wijnjeterper schar, ingang westzijde. Allereerst dienden zich de Klokjesgentianen aan. Gisteren kreeg ik in de reacties een vraag of er misschien een vlindereitje op de stengel van die plant was geplakt (reactie 2, Tinkelotje), klik hier. Dat lijkt me aannemelijk en je denkt dan al gauw aan het Gentiaanblauwtje. Die is echter nog niet gesignaleerd in It Skar, maar wie weet.
Wel vliegt er in redelijke hoeveelheden een ander bijzonder blauwtje rond, het Heideblauwtje. Maar het was gisteren niet zo’n dag dat je ze redelijk eenvoudig kon fotograferen. Ik heb wel een poging gedaan en dat is een beetje gelukt. Het was zwaar bewolkt en het regende af en toe een beetje. Hieronder een vrouwtje Heideblauwtje dat ik gisteren kon vastleggen
Heideblauwtje (v)
en hieronder een Heideblauwtje mannetje. Veel meer van deze vlindertjes kon ik vanaf het pad niet fotograferen, dat komt hopelijk nog wel eens.
Heideblauwtje (m)
Daarom een foto uit de oude sok van een parend stel in betere tijden, toen de zon volop scheen. De blauwe is het mannetje en de bruine het vrouwtje.
Heideblauwtje (m+v)
Langs het pad door de heide staan slechts enkele eikenbomen. Af en toe klonk een hoge kwetter gevolgd door een trillertje. Niet lang en niet luid maar de hoge toon was toch wel de aandacht trekkend. Dat moest een Geelgors zijn. Hij zat hoog in de boom.
Geelgors
Af en toe liet hij zijn zang horen en sperde daarbij de snavel wagenwijd open.
Geelgors
Ook hier geldt, een zonnige dag met een blauwe hemel op de achtergrond was fotografisch beter geweest, maar dit was voor mij ook mooi genoeg.
GEERT SINES 
Recente reacties