Rondom Indijk
Indijk ofwel Yndyk, het is een streekdorp langs de oever van het Heegermeer. Van oorsprong is het wel een dorp, tegenwoordig is de “kern” meer de witte schimmel van Woudsend. Bij een dorp hoort natuurlijk ook een kerk. Die is er vroeger wel geweest. Die kerk was aan Sint Nicolaas gewijd. In 1598, na de Reformatie, werd deze kerk hersteld en voorzien van gebrandschilderde ramen. Een dikke eeuw later bleek de kerk nog slechts een ruïne te zijn waarbij een klokkestoel stond. In 1788 stond alleen die klokkestoel er nog. Die klokkestoel (wel vernieuwd) staat er nu nog. Je zou er zomaar aan voorbij rijden, vanaf de weg valt het allemaal niet erg op.
kerklocatie Indijk
Op het “kerkhof” staan nog een aantal oudere grafstenen.
kerkhof Indijk
De voorlaatste klokkenstoel werd in 1949 verwoest door een storm. Het leek erop dat Indijk alleen verder zou moeten met een “leeg” kerkhof. In 1978 kon de dorpsgemeenschap echter toch nog een klokkenstoel laten bouwen. Nu is het dorpje met ongeveer 120 inwoners, dat zal vroeger niet veel meer zijn geweest. Een hele prestatie om met zo’n kleine gemeenschap nog een dergelijke uitgave te kunnen doen.
klokkestoel Indijk
De klok werd in WOII geroofd, maar is na de oorlog gelukkig weer terug gevonden. Die klok hangt nu weer in de vernieuwde klokkestoel. Zoals geschreven is de huidige “kern” van Indijk aan Woudsend vastgeplakt. In dat dorp kwam ik langs een molen, die daar langs de weg staat. Met een witbewolkte blauwe lucht heb ik ook die molen fotografisch “meegenomen”.
molen Woudsend
Het is een waterrijk gebied, daar bij de oever van het Heegermeer. Geen wonder dat er ook Grote zilverreigers aanwezig kunnen zijn.
Grote zilverreiger
Die waren er dan ook, maar op de foto wilden ze niet. De bovenstaande is er eentje uit het archief, statig staand op één poot. De klokkestoel van Indijk heeft dan wel acht poten, maar staat net zo statig een gezicht aan het dorpje Indijk te geven.
Boten en bruggen
In Zuid-Nederland zijn vandaag de scholen weer begonnen, hier is het nog volop vakantie. Voor mij echter niet meer en ik heb me een deel van de dag opgehouden in het zuidwesten van Fryslân. Dan kom je er gauw genoeg achter dat zo ongeveer elke beweegbare brug open staat als je er langs komt. Om de zoveel kilometer sta je weer voor zo’n openstaande brug te wachten. Dus besloot ik om eens de binnenwegen te proberen. Dan kom je ook nog eens langs een kerk in het groen.
kerk in het groen
Maar het hielp niet, want ergens moet je toch weer over een brug. De grootste knelpunten zijn gelukkig wel opgeheven, zoals bij Sneek en Galamadammen, maar dan nog blijven er genoeg bruggen over die open kunnen.
Heegermeer
Dus zit er niets anders op dan maar lijdelijk toe te zien. “Brug open – motor uit” is voor elke brug het devies (daarmee gaat dus ook de koeling uit).
Heegermeer
Op een bepaald moment zit je in de auto te koken. Dus heb ik aan de boorden van het Heegermeer / De Fluessen een poos staan afkoelen.
Heegermeer
Bij en op het water stond een fris windje.
Heegermeer
Het blijkt, in het merengebied zijn overal boten, het is er echt toeristisch. En bruggen natuurlijk ……………..
GEERT SINES 
Recente reacties