Azuurblauw en groene ogen
Het leek of er een feest voor smaragdlibellen op de Kapellepôle aan de gang was, overal om me heen vlogen ze en het waren er veel, heel veel. Dat leek me een mooie gelegenheid eens te kijken of hun ogen al groen gekleurd waren. Bij de onderstaande zie je dat er al een kleine verandering van bruin naar groen gaande is, maar het was nog niet wat ik had gehoopt.
Smaragdlibel (v)
Toen deze weg gevlogen was lukte het eerst niet om nog meer exemplaren te bekijken, ze vlogen en bleven vliegen. Wel lukte het enkele juffertjes vast te leggen, hieronder een Azuurjuffer.
Azuurjuffer (m)
En nog eentje, het zijn beiden mannetjes, makkelijk te herkennen aan de kleur en de losstaande “U” op achterlijfsegment 2. Let op de breedte en vorm van de lichtgekleurde schouderstrepen.
Azuurjuffer (m)
Diezelfde breedte en vorm vindt je ook bij de onderstaande. Dit is een zogenaamd zwartrug en hoogstwaarschijnlijk een vrouwtje Azuurjuffer. Maar eigenlijk is niet de breedte van die lichte schouderstreep maar de vorm van het halsschild bepalend voor de determinatie van deze soort. De vorm van dat halsschildje is bij deze gelijk aan die van de mannetjes dus vandaar mijn conclusie.
Azuurjuffer (v)
Genoeg juffertjes gezien eerst, maar waar waren al die Smaragdlibellen gebleven? Ze vlogen nog steeds heen en weer en af en toe landde er eentje in het struikgewas. Ze daar vinden is op zich al een opgave want ze hebben een goede schutkleur. Behalve die groene ogen dan, die vallen op. Voor de rest “lossen ze op” tegen de achtergrond.
Smaragdlibel (v)
Eentje bleef wat langer zitten en zo kon ik het fijne netwerk van één van de vleugels vastleggen.
Smaragdlibel (detail)
Maar het ging me deze keer vooral om die groene ogen,
Smaragdlibel (facetoog)
mooie felgekleurde groene facetogen. Gelukt …. en dus heb ik met een tevreden gevoel deze wandeling afgesloten.
Groot populierenhaantje
Met de jonge bladeren komen ook de verse kevers weer tevoorschijn. Vaak zijn dat bladhaantjes. Een forse soort is het Groot populierenhaantje. Op het eerste gezicht denk je aan een lieveheersbeestje, maar hij mist alle stippen.
Groot populierenhaantje
Bovendien is deze soort fors groter dan een LHB-tje. Zowel zijn nek- als dekschilden zijn van ragfijne putjes voorzien, alsof de koperslager ze heeft bewerkt.
Groot populierenhaantje
Heel even kon ik dit bladhaantje in z’n facetogen kijken.
Groot populierenhaantje
Het populierenhaantje had min of meer gezelschap van een kniptor,
Kniptor
vriendelijk waren ze niet tegen elkaar. Maar ja …., dat zijn ze in de natuur meestal niet. Voedsel delen zit er vaak niet in, elk z’n eigen plekje.
Blokkerig beeld
Gevoelsmatig koppel ik bladhaantjes altijd aan het voorjaar. Dan kruipen er volgens mij ook de meeste rond. Maar ook nu zijn ze er nog wel, dat bleek vorige week wel. Hieronder denkelijk een Roodbruin Wilgenhaantje.
Roodbruin wilgenhaantje
Verder nog een andere soort, een precieze naam weet ik niet. Deze liet zich van heel dichtbij fotograferen.
bladhaantje
Wat dan opvalt zijn de vele putjes in zijn dekvleugels en halsschild.
bladhaantje
Maar vooral ook die klein facetogen die maar uit een beperkt aantal facetten bestaan.
bladhaantje
Je zou zeggen dat ze daardoor een heel blokkerig beeld van de omgeving moeten hebben. Maar het schijnt dat ze het ermee kunnen doen.
GEERT SINES 
Recente reacties