Aflopend
Het einde van het jaar nadert, het is vroeg donker en laat weer licht, de donkerste dagen van het jaar. De afgelopen dagen behaalden we hier net niet of net wel het vriespunt, koud is het wel. Dat betekent dat we zo langzamerhand afscheid moeten nemen van een aantal natuurfenomenen. De meeste paddestoelen kunnen niet goed tegen vorst en hun verschijning is dan ook een aflopende zaak.
Sommige komen al helemaal niet meer tot volledige uitgroei, zoals onderstaande, die eigenlijk alleen maar een zielig hoedje heeft kunnen produceren. Ja, het is aflopend met deze jongens.
In deze periode van het jaar dreigt er gevaar voor sommige soorten wild, zeker voor de Haas, hier en daar lopen de buksen weer buiten.
Ze kunnen zich goed verstoppen door plat op de grond te gaan liggen, maar zodra ze toch op de vlucht slaan zijn ze kwetsbaar. Voor hen is het afwachten hoe het afloopt dit jaar.
Ten slot nog een oudere foto van een zonsondergang,
eigenlijk meer zoiets als de wens is de vader van de gedachte, want een beetje kleur kunnen we op dit moment wel gebruiken. Leuk is het momenteel niet met al die beperkingen maar hopelijk zal dat ook wel weer eens aflopen.
Zoek zoef
Er zijn hier momenteel bedroevend weinig kieviten. Als dit zo doorgaat dan wordt 2021 een ramp voor de Kievitstand in deze omgeving. Maar er is gelukkig nog wel wat meer te vinden in het veld. Zoals deze Roodborsttapuit, een soort die ook weer gearriveerd is.
Roodborsttapuit
Daarna kwamen de lentekriebels, niet zozeer bij mij, maar een stel hazen had er duidelijk zin in en had een hardloopwedstrijd georganiseerd, het is immers rammeltijd. Als je dan zo bezig bent let je niet meer zo goed op gevaar. Eentje zat er midden op de weg. Door een autovoorruit met gelaagd glas kan ik daar geen goed beeld van maken, de onderstaande is slechts een bewijs van hoe het er uitzag.
Haas op weg
Na enige tijd vond deze het toch maar tijd om even aan de kant te gaan.
Intussen was het overal om me heen een drukte van belang met die rondrennende hazen. Dat ging snel. Op de foto hieronder zie je dat het gras op de goede plaats wel scherp op de foto staat maar zoef de haas niet, zo snel ging het.
rammelende Haas
Dan maar in de sportfotofografiemodus en de camera met het onderwerp meetrekken. Het resultaat was nog minder.
rammelende Haas
Aangezien ik geen filmcamera bij me had ben ik maar gestopt met het vastleggen van die rondrennende hazen. Wel een mooi gezicht, maar niet te fotograferen. Totdat ik die oversteker weer in het vizier kreeg. Deze zat – intussen lag- nog steeds op ongeveer dezelfde plaats en deed niet mee aan het gedraaf. Deze had geen zin denk ik.
Haas
Na enige tijd ging deze compleet in de verstopmodus en verdween bijna in de oneffenheden van het land.
zoekplaatje Haas
Zo werd het min of meer een zoekplaatje ofwel zoek zoef.
Natte winter
Van de voorspelde winterperiodes is nog niet veel te merken. Het is veel te warm voor de tijd van het jaar, zegt men. Zelf ervaar ik dat warme echter niet zo, ik vind het maar wat kil met die hoge luchtvochtigheid buiten in deze periode. Het is gewoon een natte winter tot nu toe. In de natuur gaan “dingen” wel gewoon door, zoals de bloeiende Hazelaar, die zich al vanaf december laat zien.
bloeiende Hazelaar
Verder blijven ook de “verzamelingen” ganzen die je hier en daar ziet. In dit geval Brandganzen.
brandganzen
Het is ondanks dat gewoon “stil” in het veld. Dan zoek ik vaak wat andere onderwerpen, zoals schitteringen in het water.
schittering
Totdat er opeens een Haas in het weiland ligt. Een dikke jas aan en zo af en toe zich aan zonnestralen warmend. Hij heeft de kerst overleefd en kijkt net zoals ik zelf ook uit naar de voorjaarswarmte.
Haas
Een andere Haas lag ook maar wat te liggen, niet te veel energie verbruikend.
Haas
En dat temidden van een heleboel molshopen, waarvan een deel al weer ingezakt was. Want door die nattigheid is het voor de mol maar een klein kunstje lange gangen te graven en sommige velden liggen momenteel vol met die molshopen. Dat krijg je met zo’n warme en vooral natte winter.
GEERT SINES 
Recente reacties