Zwamrondje Beakendyk
Bij een herfstwandeling hoort zeker een bezoekje aan de Beakendyk. Dat is de naam van een straat die begint in Ureterp, vervolgens door Siegerswoude loopt en na het oversteken van It Ald Djip door de bossen loopt tot aan de Duerswâldmerwei in Bakkeveen. Deze keer ben ik vanaf die Duerswâldmerwei het bos ingetrokken. Dan stuit je al bijna direct op een soort van vennetje. Deze keer onder een blauwe lucht met enkele witte wolken.
Dobbe aan Beakendyk
Aan de oever van dat vennetje staat een zitbank, het -je heb ik maar weggelaten. De zitplank van die bak bevindt zich zo hoog boven de grond dat zelf ik bij lange na niet met de voeten de grond kon raken. Dan ga je jezelf een beetje als een kabouter op een paddestoel voelen. Dat was ook mijn missie voor die dag, zwammen fotograferen. Direct naast het rijwielpad om het vennetje stond de eerste al op me te wachten. Ik gok dat dit een Prachtvlamhoed is, een overigens giftige soort
Prachtvlamhoed?
en dat vooral ook gebaseerd op de platgedrukte schubben boven op de hoed. Maar als het anders is hoor ik het wel.
Prachtvlamhoed?
Al gauw kon ik een foto van een doorkijkje tussen twee beuken maken. Het fietspad is nog net zichtbaar.
Beakendyk
Vervolgens kwam een Dennevoetzwam prominent in beeld, eentje met vele lagen, een mooi gezicht wel.
Dennevoetzwam
Enige tijd later viel m’n oog op een Grote sponszwam, een bijzondere soort.
Grote sponszwam
Helaas is hij eetbaar en naar men zegt erg lekker. Vaak wordt deze soort dan ook geroofd. Maar ik ben van mening dat je paddestoelen gewoon moet laten staan, zeker de bijzondere soorten.
Grote sponszwam
Daarna volgde een tweede doorkijkje, waarbij je kunt zien dat de voorste boom zijn beste tijd heeft gehad.
Beakendyk
Dit zwamrondje is nog lang niet klaar, verderop in het bos was ook nog van alles te zien. Daarover een volgende keer meer.
Rondom een pingo
Normaal belicht ik meestal per bericht slechts één onderwerp. Vandaag doe ik dat eens anders. In een serie van drie berichten probeer ik de diversiteit van het Wijnjeterperschar te laten zien en dan speciaal rondom de pingoruïne die aan noordkant van het gebied half in het bos ligt. Eerst een Moeras-vergeet-mij-nietje dat nog dapper stond te bloeien in een blauwgrasveld daar in de buurt.
Moeras-vergeet-mij-nietje
Maar over het algemeen had de foto-opbrengst een meer herfstig karakter. Zoals deze Grote sponszwam, duidelijk nog in de groei en daardoor aan de kleine kant.
Grote sponszwam
Toch heb ik hem maar gefotografeerd omdat deze soort vaak wordt meegenomen door paddenstoeleters. Wat waarschijnlijk ook de reden is dat je hem niet zo vaak ziet.
Grote sponszwam
Hieronder nog een detail van deze sponszwam.
Grote sponszwam
Er was warempel ook nog een juffertje actief. De groene vlek op de zijkant van het borststuk heeft onderaan de vorm van een doorntje dat naar voren steek. Dan moet het wel een Houtpantserjuffer zijn.
Houtpantserjuffer
Het juffertje vloog af en toe weg, maar landde vervolgens weer snel. Waarschijnlijk was de energie enigszins opgebruikt.
Houtpantserjuffer
Vandaag eindig ik bij de pingo “himself”. Toch jammer dat men het gras daar niet meer maait. In het lange gras voel ik mij niet veilig, overal kunnen teken zitten.
pingoruïne Wijnjeterperschar
Daardoor bleef het bij een blik op de dobbe en een kleine rustpauze op het bankje. De komende week het vervolg van deze wandeling.
Weinterper skar
Het was vanmiddag eindelijk eens droog, soms scheen zelfs de zon. Het leek me goed eens uit te waaien in het Weinterper skar. Toen ik aan kwam rijden zat Jan K. uit te blazen op de afsluitboom, hij kwam net terug van de pingo. Dan kwam goed uit, we hadden elkaar maanden lang niet gezien in het veld. Na een goed gesprek ben ik daarna zelf richting die pingo gelopen. Maar eerst heb ik nog gecheckt of die Grote sponszwam, waarvan ik een week eerder foto’s had gemaakt, nog aanwezig was. Dat was hij, vandaag bruiner dan een week geleden.
Grote sponszwam
Hieronder een detail. Het uiterlijk lijkt wel wat op een bloemkool. Ze schijnen eetbaar te zijn met een notensmaak. Maar ook hier geldt voor mij: gewoon laten staan, in de natuur hebben ze een functie. Eetbare paddenstoelen koop je bij de groenteboer.
Grote sponszwam (detail)
Daarna heb ik me in alle rust neer gevleid op het bankje bij de dobbe. De wind en een vrouwelijke Kuifeend zorgden voor golfjes en de zon zorgde voor kleur in het water. Het was heerlijk om daar in de zon op te warmen.
Schitteringen
Maar …., het aanrecht riep en het werd tijd om naar huis te gaan. Opnieuw aangekomen bij de afsluitboom bleek dat een Bloedrode heidelibel ook wel wat zonnewarmte kon gebruiken.
Bloedrode heidelibel
Hij was zo verdiept in zijn zonnebad dat ik hem heel dicht kon naderen, waardoor zelfs zijn facetogen zichtbaar werden.
Bloedrode heidelibel (detail)
’t Was mooi geweest, op naar de spruitjes, da’s ook genieten. Geen bloemkool dus vandaag, hoewel ik daar nog wel even aan moest denken.
GEERT SINES 
Recente reacties