Verstoppertje
Schutkleuren, voor dieren in de vrije natuur van levensbelang. Er lopen en vliegen zoveel rovers rond dat onzichtbaarheid of minder zichtbaarheid behoorlijk kan helpen om te overleven. Vandaag een aantal van die verstoppertje spelers. Eerst een Groentje (Callophrys rubi), overigens behorende tot de familie van de blauwtjes. Dit vlindertje blijft lang op z’n schutkleur vertrouwen en vliegt pas weg als je dicht in de buurt komt. Ze keren vaak terug naar dezelfde plaats, dus even wachten en hup ….., daar is hij / zij weer terug. En zeg nou zelf, vanuit de verte gezien lijkt hij net een vers blaadje.
Groentje
Als de zon dan even wegvalt lijkt de kleur van zo’n Groentje mee te veranderen, maar nog steeds lijkt hij op een groen blaadje.
Groentje
Nog zo’n “verstopper” is de Groene stinkwants (Palomena prasina). Als je even niet oplet zie je hem helemaal niet zitten op zo’n groen blad.
Groene stinkwants
Hij wordt ook wel Groene schildwants genoemd. Ik vind het altijd mooi, die vele putjes in het schild te zien. Deze wants gaat zelfs zover dat hij in de winter van kleur verschiet. Dan neemt hij een donkerbruine kleur aan, die valt minder op in de winter.
Groene stinkwants (detail)
De laatste foto van vandaag betreft niet een echte schutkleur. Deze vlinder had zich neergevlijd in de rond gebogen blad. Het is alsof de vlinder in een kuil ligt, dan ben je in elk geval vanaf drie zijden niet zichtbaar.
Gestippelde oogspanner
Met zo’n kuil zou je, zeker in de zomer in de zon, een duitse naam verwachten. Maar hij heet gewoon de Gestippelde oogspanner (Cyclophora punctaria). Het is een nachtvlinder die ’s nachts actief is, overdag doet hij niet zoveel. Zoals deze alleen maar in z’n “kuil” liggen en zo mogelijk van de zon genieten.
Een kuil heb ik niet thuis, maar ik ga zeker ook in de komende week van de zon genieten.
Smaragd en groen
Het zou mooi zijn het vlinderseizoen op dit weblog te beginnen met een kleurrijke dagvlinder zoals het Oranjetipje waarvoor het nu de goede tijd is of een Citroenvlinder die al langere tijd actief is. Hoe ik ook m’n best heb gedaan, helaas, ze vliegen maar door en stilzitten is er gewoon niet bij. Ze zijn er, maar de foto’s laten nog op zich wachten. Dat wil niet zeggen dat er geen mooie stilzittende vlinders zijn op dit moment. Van de onderstaande zijn er momenteel heel veel. Langsprietmotten is de verzamelnaam. De onderstaande vlinders heb ik gefotografeerd op de Kapellepôle.
Smaragdlangsprietmot (v)
Het is even een probleem om ze op naam te brengen. Er komen twee soorten in aanmerking, de Smaragdlangsprietmot en de Wilgenlangsprietmot. De basiskleur op de vleugels van de Smaragd…. is zoals de naam al zegt smaragdkleurig en bij de Wilgen…. is dit koperkleurig. Bij de eerstgenoemde soort zijn de uiteinden van de poten grijs/zwart en bij de tweede zijn ze wit. Verder hebben de vrouwtjes van de Wilgen… een donker-oranje beharing op de kop en bij de Smaragd….. is dat roestbruin. De mannetjes van beide soorten hebben een dikke zwarte haardos en hun sprieten zijn ook veel langer.
Smaragdlangsprietmot (m)
Gelet op dit alles denk ik dat het hier Smaragdlangsprietmotten zijn, maar zeker ben ik niet, ook al omdat in de zon alles eerder bronskleurig lijkt en de smaragdkleur een beetje onzichtbaar is. Hieronder een vrouwtje, de beharing op de kop van deze lijkt roestbruin en ze heeft maar weinig haar.
Smaragdlangsprietmot (v)
Smaragd is een “shade” van groen. Gelukkig hoefde ik bij de onderstaande niet te twijfelen. De onderkant van de vleugels is groen, erg groen en de soortnaam is Groentje. Dat had ik ook kunnen bedenken. Verder hebben ze zebrasprieten en dragen ze zebrasokken.
Groentje
Ik heb er maar eentje gezien en die bleef keurig stil zitten. Het Groentje is overigens een soort waar je bijna op kunt wachten. Als ze wegvliegen …. rustig blijven wachten. Ze komen meestal na korte tijd terug naar ongeveer hetzelfde plekje.
Groentje (detail)
Als deze vlinders vers zijn is hun groene kleur op z’n mooist. De vleugels zijn dan behangen met heldergroene schubben (schubjes). De wetenschappelijke naam voor vlindersoorten is Lepidoptera wat schubvleugelen betekent (bron: Vlinderstichting). In de vleugels van dit Groentje kun je nog de aderen zien lopen in een gelere kleur. Na verloop van tijd verliezen ze schubben en kun je zelfs bijna bruine (de onderkleur) Groentjes zien rondvliegen. Dat is nu nog te vroeg. Voorlopig zijn het nog echte groentjes. Alles in alles ook een mooi begin van het vlinderseizoen voor mij.
Groentjes en zo
Het zijn mooi gekleurde vlindertjes, de Groentjes. De groene kleur zit aan de onderkant van hun vleugels, de bovenkant is bruin gekleurd. Ik kon een aantal fotograferen. De eerste zat op een bloeiende Hulst.
Groentje
Als ze wat ouder worden verdwijnt die groene kleur langzaam en komt het onderliggende bruin tevoorschijn. Bij de vlinder hieronder kun je al zien dat het groen gedeeltelijk is verdwenen door het over elkaar schuiven van de vleugels.
Groentje
In de volle zon licht het groen helder op.
Groentje
Dan kun je ook de schubben op de vleugels en de zebra-sokjes goed zien.
Groentje
Hoe groen en bruin ze ook zijn, de Groentjes behoren tot de familie van de Blauwtjes,
Boomblauwtje
net zoals de laatste vlinder deze keer, het is een Boomblauwtje. Het blauw schijnt bij deze een beetje door, maar als je deze vlinder ziet oogt hij bijna wit aan de onderkant van de vleugels. De bovenkant van die vleugels is bij deze wel voor een deel blauw. Maar zowel het Groentje als het Boomblauwtje laten de bovenkant van hun vleugels bijna nooit zien.
GEERT SINES 
Recente reacties