Gevaarlijk concert
Toen ik uitstapte op het parkeerplaatsje bij het Wijnjeterperschar aan de ex-Nije Heawei werd ik bijna overweldigd door een kikkerconcert. In het daar aanwezige ven moeten honderden Groene kikkers zitten. Overal hoorde ik ze kwaken, maar ze zien was er tussen al dat riet nauwelijks bij. Met moeite kon ik een klein groepje fotograferen.
Groene kikker
Met een enkeling ging al wat beter.
Groene kikker
Met hun “blaasbalgen” kunnen ze hun gekwaak versterken en dat deden ze met verve.
Groene kikker
Het piepje van het scherpstelmechanisme van de camera begon ook bij enkele kikkers op te vallen, die kregen “belangstelling”. Maar ja, d’r zitten geen hormonen in m’n camera, dus al die aandacht was vergeefse moeite.
Groene kikker
Daarna ben ik doorgelopen naar een ander ven in It Skar. Ook daar was het concert overweldigend. Je zag geen kikker, maar toch heb ik er een filmpje van gemaakt, alleen voor het geluid.
Het geluid trok niet alleen mijn aandacht. Toen ik aan kwam lopen gingen een paar Ooievaars op de wiek.
Ooievaar
Ze bleven rondjes draaien boven het ven, net zolang totdat ik weer was vertrokken.
Ooievaar
Dit blog heeft niets met de actualiteit te maken betreffende gevaarlijke concerten, gelukkig niet. Maar toen ik was vertrokken en een eindje verderop achterom keek zag ik de Ooievaars weer landen in het ven. En de kikkers, ze gingen gewoon door met hun concert. Eerst komen de hormonen en de rest, ook het gevaar, dat zie ze dan wel weer.
Meer Diakonievene
Met de geelzwarte zebrarupsen van gisteren was ik nog niet klaar met fotograferen in het Diakonievene onder Nijeholtpade. Deze veenuitgraving heeft een behoorlijke grootte. Op een foto is die plas niet goed vast te leggen omdat het water is omzoomd met veel struikgewas. Dus heb ik me beperkt tot een kleine waterplas in het open deel naast het grote ven. De wolken weerspiegelden in het rustige water.
Diakonievene
In het water lag een Groene kikker, ongeduldig wachtend tot ik weer weg was. Dan kon hij de wal weer op.
Groene kikker
Aan een stengel hing een Waterleliemot. Ik kon er niet goed bij komen maar heb nog wel een oudere vergelijkbare foto, ook op dezelfde plaats gemaakt.
Waterleliemot
En natuurlijk, dat Jacobskruiskruid. Daarop bivakkeerden niet allen rupsen, maar ook onderstaande wants. Het is een Closterotomus norwegicus. Je zou denken “helemaal uit Noorwegen ………”. Het is echter een algemene soort, bovendien kan ik samen met deze de bloemknop van het kruiskruid ook wat beter laten zien.
Closterotomus norwegicus
Het weer is nu een paar dagen geweldig. Dat was kortgeleden nog anders met al die nattigheid. Dat heeft zo z’n gevolgen. Overal staan al weer de paddenstoelen volop te pronken.
paddestoel in juli
Ik zou ze ook liever overslaan, maar ze zijn er en dus krijgen ze hier normaal een plaatsje, ook op een zomerse dag.
Klein duimpje en …..
Veel namen in de natuur beginnen met Klein ………. of Groot …….., bijvoorbeeld het Klein hoefblad, zoals hieronder.
Klein hoefblad
Of het Groot Hoefblad, hierna (2x).
Groot hoefblad
Twee er totaal verschillend uitziende planten. De ene met een gele bloem, de andere met roodwitte bloemen. Het klein ….. of groot ….. slaat bij deze dan ook op de grootte van het blad. Dat blad begint echter pas bij de hoefbladen te groeien als de bloemen zijn uitgebloeid en het is nog te vroeg om dat te laten zien.
Groot hoefblad
Maar er kan ook een enorm verschil in de grootte zitten bij dezelfde soort. Vlak bij elkaar in een ven in het Wijnjeterper schar zaten beide onderstaande Groene kikkers. Op een foto kun je dat verschil niet goed laten zien, tenzij ze naast elkaar zitten. Dat waren ze echter niet van plan. De eerste was klein, bijna een mini-kikker.
Groene kikker -mini-
De tweede was maxi groot, ik schat wel dat hij wel vier keer zo groot was als de eerste.
Groene kikker -maxi-
Mini en maxi, ofwel Klein duimpje en de grote reus.
GEERT SINES 
Recente reacties