Roodborsttapuit in Egypte
De vakantietijd begint zo langzamerhand. Ik ben even naar Egypte geweest. Zonder in het vliegtuig te hoeven stappen, je kunt er gewoon op de fiets naar toe als je wilt. Egypte is een streek die behoort bij Nijeberkoop en de naam is al heel oud. In een oude akte uit het jaar 1713, registratie in het jaar 1737, staat al vermeld dat iemand hout had “gecogt staende op de diaconij part der plaats te Nieuw Berkoop Ægijpte genaemt“. Het is vlak bij het Diakonievene, dus het klopt allemaal. Daar in Egypte hing een mevrouw (of jongeling) Roodborsttapuit in een tak. Ver weg, maar ik kon nog net een herkenbare foto maken.
Zij (of het) was niet alleen, aan een andere tak hing een mannetje Roodborsttapuit.
Deze besloot maar eens te verkassen en een liedje te gaan zingen (meer piepen eigenlijk).
Het was warm en de zon scheen fel, te fel eigenlijk want dan zijn de contrasten op de foto groot. Maar je kunt wel zien hoe mooi die mannetjes Roodborsttapuit nu zijn gekleurd.
Lang bleef de vogel niet staan. Dat is een beetje een probleem met het fotograferen van deze soort, ze zijn schrikachtig en laten zich nauwelijks van dichtbij bekijken. Maar dit is toch min of meer gelukt.
Ik kon me nog even concentreren op een Graspieper die ook in Egypte was. Het werd een kort uitstapje naar dit Egypte, maar wel weer de moeite waard. Toch een beetje een vakantiegevoel achterlatend.
Hieronder staat reclame, niet door mij geplaatst. WordPress gebruikt daarvoor outbrain en daar ben ik niet zo blij mee. Er kan allerlei troep tussen zitten !!
Daaronder staat wel weer een deel van mijn weblog. Onderaan de pagina kun u desgewenst reageren op dit blog.
______________________________________________________________________________________________________________
Gewurde litte
Het kan niet altijd raak zijn als je in het veld bent, niet elke keer lukt het weidevogels voor de lens te krijgen. Maar deze keer heb ik een leuke vervanger. Ook eentje die in het weidevogelseizoen steevast weer opduikt.
De Graspieper, een klein druk druk vogeltje, die vaak op de uitkijk staat op een paal.
Even keek het vogeltje mij met een strenge blik aan, althans zo leek het.
Direct daarna volgde er een bordje in de wei met de tekst “Gewurde litte” (Fries voor “laat geworden”, ofwel “blijf af”) met als onderschrift “Grutsk op ús Greidefûgels” wat vertaald vanuit het Fries staat voor “trots op onze weidevogels”. Na de strenge blik van de Graspieper leek het voor mij bestemd. Maar dit is een initiatief van de Provincie Fryslân, het Waterschap, LTO-noord en BFVW (Bond van Friese VogelWachten” en nog meer instanties en het is bedoeld voor boeren en grondeigenaren. Hun verzoek is bedoeld voor boeren om een strook gras (of meerdere stroken) in hun land te laten geworden, er niets mee te doen, die strook of stroken niet of pas heel laat te maaien, geen kunstmest op die strook te gebruiken, zodat zich in kruidenrijk grasland vogelleven in die strook kan ontwikkelen. Alles nader te zien op https://grutskopusgreidefugels.nl/gewurde-litte/ waar boeren zich ook kunnen opgeven om aan het initiatief deel te nemen. Bij deelname krijgt men zo’n bord opgestuurd.
Daarna werd het tijd voor een veldboeket. In dit geval van bloeiende Dotterbloemen. Mooi, er komt steeds meer kleur in het veld tevoorschijn.
Rest mij nog om u op deze dag een Paasgroet te laten geworden.
Goede Paasdagen toegewenst.
Er even uit
Nee, ik ga niet op vakantie, of eigenlijk wel, maar dan naar Tuinesië. Daarvoor heb ik geen QR-codes nodig, de achterdeur staat altijd open, voor mij is dat een echte rustplek. Maar er zijn momenteel vele anderen die ook aan rust toe zijn en even wat anders willen zien.
Een Graspieper in het veld gaf het al aan, “tot hiertoe en niet verder, hierachter is een rustgebied”.
Wie gaat, is niet overal verzekerd van droog weer. Ook in mijn tuin was het de afgelopen week niet altijd droog en dat zal in de komende weken niet anders zijn, denk ik. Maar het plaatje straalt wel rust uit.
Ook in rust was een jonge Boerenzwaluw, tenminste zolang er geen ouders met voer in de buurt zijn, dan is het ineens één en al activiteit.
De vogels hebben een drukke tijd achter de rug, vooral met het zoeken en aanvoeren van eten voor de jongen.
Maar als ze zijn uitgevlogen is er even meer tijd voor rust.
Dan is het tijd om er even uit te vliegen.
Afgelopen vrijdag zijn hier in het noorden de schoolvakanties begonnen. Ja, dan trekken velen er op uit, even bijkomen na een wonderbaarlijk jaar, even wat anders, even tot rust komen. Helaas gaat men ook dit jaar niet alleen op vakantie, ome Cor en tante Ona gaan stiekem ook mee, ook al zullen de meesten ze niet te zien krijgen. Als u gaat wens ik u een goede vakantie toe en een veilige heen- en terugreis.
GEERT SINES 
Recente reacties