Gevaarlijk concert
Toen ik uitstapte op het parkeerplaatsje bij het Wijnjeterperschar aan de ex-Nije Heawei werd ik bijna overweldigd door een kikkerconcert. In het daar aanwezige ven moeten honderden Groene kikkers zitten. Overal hoorde ik ze kwaken, maar ze zien was er tussen al dat riet nauwelijks bij. Met moeite kon ik een klein groepje fotograferen.

Groene kikker
Met een enkeling ging al wat beter.

Groene kikker
Met hun “blaasbalgen” kunnen ze hun gekwaak versterken en dat deden ze met verve.

Groene kikker
Het piepje van het scherpstelmechanisme van de camera begon ook bij enkele kikkers op te vallen, die kregen “belangstelling”. Maar ja, d’r zitten geen hormonen in m’n camera, dus al die aandacht was vergeefse moeite.

Groene kikker
Daarna ben ik doorgelopen naar een ander ven in It Skar. Ook daar was het concert overweldigend. Je zag geen kikker, maar toch heb ik er een filmpje van gemaakt, alleen voor het geluid.
Het geluid trok niet alleen mijn aandacht. Toen ik aan kwam lopen gingen een paar Ooievaars op de wiek.

Ooievaar
Ze bleven rondjes draaien boven het ven, net zolang totdat ik weer was vertrokken.

Ooievaar
Dit blog heeft niets met de actualiteit te maken betreffende gevaarlijke concerten, gelukkig niet. Maar toen ik was vertrokken en een eindje verderop achterom keek zag ik de Ooievaars weer landen in het ven. En de kikkers, ze gingen gewoon door met hun concert. Eerst komen de hormonen en de rest, ook het gevaar, dat zie ze dan wel weer.
Code rood
Als je voor je werk mobiel moet zijn waren de twee afgelopen dagen nu niet bepaaldelijk de fraaiste en veiligste. Al twee dagen zweven we hier in het noorden tussen code oranje en code rood wegens ijzel op de wegen. Je begeeft je voortdurend in gevaar als je de weg opgaat. Maar voordat je die weg opgaat tref je eerst een auto aan met matglazen. De onderstaande foto is gezien van achter het stuur.

IJzel op autoruit
Nu al twee dagen lang vind ik ’s morgens een ijslaag van een paar centimeter op m’n auto. Het is een heel gedoe om wat zicht te krijgen en zonder vrij zicht ga ik nu eenmaal niet op pad. Bij het uitschuifelen van de oprit heb ik tegenwoordig hulp.
Hij kijkt uit naar links

Roodborstje op ijzel
en dan naar rechts. Hij staat daarbij midden op de weg, boven op een dik pak ijzel.

Roodborstje op ijzel
Verder zendt hij de codes oranje en rood uit. Een Roodborstje, het kan eigenlijk niet toepasselijker. Code rood boven op de ijzel. Voor mij mag het wel afgelopen zijn, die ijzel. Want als je voor je werk mobiel moet zijn dan ben je momenteel constant in gevaar.
Overstekend groot wild
Al van ver zag ik ze komen aanlopen, een drietal Reeën, een Reebok en twee Reegeiten. Ze bleven op een behoorlijk ongelukkige plaats staan, in de knieholte van een T-splitsing, redelijk dicht bij de weg. Voor mij uit de tegenovergestelde richting naderde een auto. De Reeën stonden in twijfel, zullen we vluchten, zullen we doorlopen of blijven we.

Reeën
Vanuit de andere auto werden de Reeën ook bekeken waarna men verder reed. Toen kregen ze mij in de smiezen. Ik was een stuk verder weg dan die andere auto.

Reeën
De Reebok besloot dat het toch maar moest wezen, de weg moest worden overgestoken.

Reebok
Wat dan ook prompt gebeurde. Ik kreeg ze niet alle drie op de foto, wel de laatste die als een schicht de weg overstak. Niet eerst links, dan rechts etc, nee ….., gewoon rechtdoor.

overstekende Ree
Gelukkig was het overdag en licht. Het is me echter ook wel eens ’s nachts gebeurd dat er eentje vlak voor de auto overstak. Elke keer als ik langs die plaats rijdt komt het beeld terug. Dat ging toen maar net goed.

Reeën
Afin ………., deze drie haalden veilig de overkant. Daar is het gras altijd groener en er staat maïs. Het zal niet lang meer duren of ze verdwijnen overdag in die maïsvelden.
Recente reacties