Veel geel
In het begin van de afgelopen week was het echt mooi buiten. Nog niet overal is gemaaid en dat levert soms fel gekleurde weilanden op, waarin onderstaand weiland vol stond met boterbloemen, daarachter een strook met zuring en daarachter weer boter- of paardenbloemen. In de boterbloemen liep jongvee. Ze vertikten het om de kop even omhoog te doen voor een nog mooiere foto, maar dit was mij op zich al wel mooi genoeg.

Bij zoveel geel hoort natuurlijk ook een geel vogeltje. Deze keer hoefde ik niet lang te zoeken. Een Gele kwikstaart stond mooi te wezen op een paal. Ook mooi,

maar dat kon ook nog net even mooier toen hij zijn kop een beetje draaide en er een lichtpuntje in zijn oog verscheen.

De bovenstaande is een mannetje en hij valt op door zijn felgele borst. Bovendien valt ook die lichtgekleurde brede wenkbrauwstreep op. Die streep had ik ook even nodig bij een vogeltje aan de andere kant van de weg met een veel minder fel gekleurde borst. Eigenlijk zag ik daar niets van maar die wenkbrauwstreep was duidelijk, ook een Gele kwikstaart, nu een vrouwtje.

Op de foto hieronder kun je nog net iets van die bleekgele kleur zien bij het begin van haar poten.

Het was weer mooi, gele velden en een geel vogeltje, echt voorjaar, genieten maar.
Veel geel
Eindelijk weer eens een week met veel zon, het werd warm. Zo warm dat ik even dacht dat de tropische wilde dieren Nederland hadden bereikt. In een weiland was een Zebra aan het grazen. Maar, deze had een halster om en zal dan ook wel een getemde Zebra zijn. Heel langzaam brengt zij me wel naar het hoofdonderwerp van deze week. In het betreffende weiland stond hier en daar een groepje Paardebloemen te bloeien.

Daarvan waren er veel, weilanden vol. In het veld werd geel bijna de hoofdkleur.

Een stel Reeën liep ook tussen de paardebloemen. Wel heel ver bij de camera vandaan.

Een Gele kwikstaart stond mooi te wezen boven op een dampaal. Op de achtergrond nog enkele gele “bollen”.

Ooievaars struinden een gemaaide strook in een veld vol Paardebloemen af

Kortom: het was een week met veel geel. Dat zal niet lang meer duren, binnenkort zal al dat geel wel zijn weggemaaid.
Overigens: Ik kan geen bijschrift meer bij een foto plaatsen, dus daar moeten we het maar even zonder doen, vervelend is dat, geweldig gedaan van WordPress, niet dus.
Brutaaltje
Af en toe moet je een beetje geluk hebben. Op een net geploegd, geëgd en waarschijnlijk al ingezaaid perceel liep een Kievit rond, aan de kortere kuif te zien een vrouwtje. De vogel stapte dan weer in een voor, dan weer eruit.

Meestal vertrekken kieviten als je in de buurt komt, maar deze bleef staan en liet even zien hoe mooi deze vogels gekleurd zijn als ze in de volle zon staan.

De vogel was voortdurend aan het alarmeren. Dat kon niets anders betekenen dan dat er jonge vogels in de buurt waren. Het heeft even geduurd voordat ik iets in het vizier kreeg. Er was slechts één kuiken en die bleek vlak bij de weg te lopen in de diepe schaduw van een bomenrij, waar ik het jong eerst niet had gezien. Het vogeltje bleef maar brutaal vlak voor mij heen en weer lopen. Geen wonder dat moeders alarm sloeg.

Na enige tijd ging het kuiken toch maar richting moeder en kwam daardoor in de volle zon te lopen, waardoor ze veel beter fotografeerbaar was. Door de grotere afstand in een mindere kwaliteit, maar goed herkenbaar en zo vaak krijg ik ze ook niet voor de lens.

Ik vraag mij dan altijd af wat een kuiken te zoeken heeft op zo’n kale zandvlakte, maar moeders zal het wel beter weten.

Ook aanwezig was een gele kwikstaart, maar die heeft geen waarschuwing nodig, die kent het gevaar zelf wel en kan zo nodig wegvliegen. Dat kan de jonge Kievit nog niet. Ik hoop dat ze het samen met moeder gered heeft, want er ligt veel gevaar op de loer als je niet weg kunt komen.
Rest mij nog u allen goede Pinksterdagen toe te wensen.
Recente reacties