Large en small
Het kan verkeren, twee totaal verschillende vogels voor de camera binnen tien minuten tijd, een grote en een kleine. Als eerste de grote, een Wulp, een soort die je hier niet zo vaak ziet. Groot qua omvang voor een weidevogel en zeker met een grote snavel. Hij zat eerst veel dichterbij maar liet zich zo snel niet fotograferen. Maar gelukkig hij landde verderop op een zodanige afstand dat ik er nog een redelijke foto van kon maken.
Wulp
Waar hij nog wel even een selfie-houding aannam.
Wulp
De tweede was een Geelgors, die ik ook niet zo vaak zie, omdat deze vogels vaak hoog in de boom zitten en als ze dan hun zang niet laten horen kun je ze gauw missen. Dat geluid is een aantal malen een snel tsju,tsju,tsju,tsju gevolgd door een lange en hoge iiiiieeee.
Geelgors
Een heel verschil met de vorige, ongeveer de grootte van een mus en een korte stevige snavel.
Geelgors
Vooruit maar, ook even in de selfie-houding. Het waren weer tien bijzondere minuten. Mooi om deze jongens weer eens te zien.
Geelgors
Terwijl ik dit blog zit te schrijven regent het hier pijpenstelen. Dat was aan het begin van de middag anders, de zon scheen en het was goed toeven buiten. Bovendien was ik in de gelegenheid een fotosessie met een Geelgors te maken. Het vogeltje bleef rustig op de prikkeldraad staan.
Geelgors
Aan de poses te zien een vogeltje met sterallures
Geelgors
Z’n achterkant is naar mijn mening mooier dan z’n voorkant.
Geelgors
Dat komt door die bruinrode stuit
Geelgors
De vogel liet zich van alle kanten goed zien.
Geelgors
Een geslaagde sessie wat mij betreft.
Geelgors en meer
Zoals ik gisteren al schreef ging ik een rondje lopen in het Wijnjeterper schar, ingang westzijde. Allereerst dienden zich de Klokjesgentianen aan. Gisteren kreeg ik in de reacties een vraag of er misschien een vlindereitje op de stengel van die plant was geplakt (reactie 2, Tinkelotje), klik hier. Dat lijkt me aannemelijk en je denkt dan al gauw aan het Gentiaanblauwtje. Die is echter nog niet gesignaleerd in It Skar, maar wie weet.
Wel vliegt er in redelijke hoeveelheden een ander bijzonder blauwtje rond, het Heideblauwtje. Maar het was gisteren niet zo’n dag dat je ze redelijk eenvoudig kon fotograferen. Ik heb wel een poging gedaan en dat is een beetje gelukt. Het was zwaar bewolkt en het regende af en toe een beetje. Hieronder een vrouwtje Heideblauwtje dat ik gisteren kon vastleggen
Heideblauwtje (v)
en hieronder een Heideblauwtje mannetje. Veel meer van deze vlindertjes kon ik vanaf het pad niet fotograferen, dat komt hopelijk nog wel eens.
Heideblauwtje (m)
Daarom een foto uit de oude sok van een parend stel in betere tijden, toen de zon volop scheen. De blauwe is het mannetje en de bruine het vrouwtje.
Heideblauwtje (m+v)
Langs het pad door de heide staan slechts enkele eikenbomen. Af en toe klonk een hoge kwetter gevolgd door een trillertje. Niet lang en niet luid maar de hoge toon was toch wel de aandacht trekkend. Dat moest een Geelgors zijn. Hij zat hoog in de boom.
Geelgors
Af en toe liet hij zijn zang horen en sperde daarbij de snavel wagenwijd open.
Geelgors
Ook hier geldt, een zonnige dag met een blauwe hemel op de achtergrond was fotografisch beter geweest, maar dit was voor mij ook mooi genoeg.
GEERT SINES 
Recente reacties