Weekschildkevers
Nee, hier vindt geen militaire oefening plaats, maar het stikt hier momenteel wel van de soldaatjes. In allerlei kleuren, globaal gezien zeggen we dan Rood soldaatje, Geel Soldaatje, Zwart soldaatje, afhankelijk van de kleuren van het dekschild. Dat zijn zachte schilden en daarom noemen we de soorten ook wel meer officieel weekschildkevers. Daarin heb je dan soorten weer met schilden over de volle lengte van het achterlichaam en soorten met een te kort schild om dat achterlichaam volledig te bedekken, dat zijn de bastaard-weekschildkevers. Vandaag alleen maar de “normale” jongens.
Eigenlijk zijn er te veel soorten om ze allemaal alleen maar als “soldaatje” aan te duiden. Maar om ze een precieze naam te geven, dat valt nog niet mee. De verschillen zijn soms erg klein. Sommigen lijken bijna identiek te zijn maar hebben ineens geen egaal gekleurde poten maar zwarte knieën en/of zwarte dijen. en ga zo maar door. Ik heb geprobeerd om ze allemaal de juiste naam te geven, maar of dat ook is gelukt?
De hieronder staande staat bekend als de Kleine rode weekschildkever. Zo ongeveer alles aan deze kevers is rood / roodbruin behalve het achtereind van de dekschilden en de voeten. Een naam voor deze is redelijk eenvoudig, het is de Rhagonycha fulva.
Kleine rode weekschildkever / Rhagonycha fulva
De volgende is een stuk moeilijker, met een roodachtig gezicht in een verder zwarte kop, een compleet rood halsschild, zwarte dekschilden en geheel roodbruine poten. Ik houd het maar op de Cantharis thoracica, maar helemaal zeker ben ik niet.
Zwart soldaatje / Cantharis thoracica?
De volgende is er eentje die wel op de vorige lijkt maar zijn halsschild is zwart met brede rode randen en hij heeft zwarte poten. Het is het Zwartpootsoldaatje alias Cantharis fusca.
Zwartpootsoldaatje / Cantharis fusca
Dan volgt een geel soldaatje, met en zwarte kop, een zwarte vlek op het halsschild en zo ongeveer compleet gele poten. Het is waarschijnlijk de Metacantharis clypeata.
Geel soldaatje / Metacantharis clypeata
De volgende lijkt veel op de vorige, hij heeft echter zwarte dekschilden en geelbruine dijbenen en de rest van de poten is zwart. Daardoor lijkt hij veel op de Cantharis nigricans, maar of het hem ook is?
Zwart-geel soldaatje / Cantharis nigricans
Ten slotte nog een zwart-geel soldaatje met zo ongeveer compleet gele poten, om de naam heb ik me maar niet meer bekommerd, het ging me bij deze over die apart gevormde monddelen.
Zwart soldaatje
Poeh …, ik denk dat ik het verprutst heb met die namen, dat kun je misschien toch maar beter aan een specialist overlaten. Het enige wat voor mij overblijft is als je denkt “hé …. een soldaatje” dat het voor mij dan ook ineens duidelijk wordt dat een simpel soldaatje allerlei uitvoeringen kan hebben. Gelukkig doen ze niet aan rangen en standen, geen kolonels en geen sergeant-majoors, alleen maar soldaten.
Voorjaar-nieuw (2)
Een wandeling door het Wijnjeterper schar is momenteel wat minder “spannend” dan een aantal jaren geleden. Dat komt omdat men een poos geleden de waterhuishouding heeft veranderd en allerlei sloten heeft gedempt en daarbij ook nog eens bijna al het struikgewas heeft verwijderd. Dan is er gewoon wat minder “werk” voor mijn macrolens en ga ik er alleen naar toe om speciale onderwerpen te zoeken. Vandaag zijn dat de juffertjes, die zo langzamerhand ook weer tevoorschijn moeten komen. Maar eerst het uitzicht over het ven waar vlakbij de volgende foto’s zijn gemaakt met een weerspiegelende wolkenlucht. Dat uitzicht alleen al was de moeite waard.
ven in Wijnjeterperschar
Maar eerst liet zich nog een weekschildkever zien, populair genoemd het geel soldaatje.
weekschildkever (geel soldaatje)
Toen was het beurt aan de juffertjes, maar dat viel niet mee. Het was òf te koud òf ik was nog te vroeg, maar er vlogen na veel zoeken slechts twee exemplaren rond. Met moeite kreeg ik één van die twee voor de lens. Omdat er nauwelijks nog struikgewas is moeten deze juffertjes als ze willen rusten aan de grassprieten laag bij de grond gaan hangen, wat dan weer een warrige achtergrond oplevert. Met een kader om de foto heb ik iets van die warboel kunnen afvangen.
Azuurwaterjuffer (v) jong
Dit was vrij zeker een Azuurwaterjuffer, een vrouwtje, nog jong en nog niet op kleur, maar het blauw begint er al wel een beetje “doorheen te piepen”. Ze lijken fors te zijn op zo’n foto maar in werkelijkheid zijn ze slechts een centimeter of vier tot vijf lang.
Azuurwaterjuffer (v) jong
Een “blauwe” juffer dus, terwijl het eigenlijk altijd de rode vuurjuffers zijn die het eerst uitsluipen. Die heb ik niet gezien, dus ik moet nog maar eens terug. Hopelijk is het dan net wat warmer.
Beestjes en zo
Er zit geen lijn in de onderstaande foto’s, het is een verzameling “beestjes” die me voor de lens kwamen.
Eerst een Groentje, een mooi vlindertje, die alleen aan de onderkant van z’n vleugels een groen kleur heeft, bovenop is hij bruin. Vreemd genoeg hoort hij bij de familie van de blauwtjes.
Groentje
Dan een zweefvlieg. Als hij bij mensen in de buurt komt beginnen de meesten te molenwieken. Dat komt door de wespachtige tekening op het achterlijf. Hij mist echter de typerende wespentaille, steekt niet, en heeft het niet verdiend dat er naar hem gemolenwiekt wordt.
Zweefvlieg
De volgende is een weekschildkever. Deze jongens worden ook wel soldaatjes genoemd en dan vaak met een kleur erbij. Ze zijn er in verschillende kleuren, soms met twee verschillende kleuren op hun schild, zoals onderstaande. Ze hebben allerlei moeilijke Latijnse namen, waar ik U deze keer niet mee zal vermoeien. Ik houd het maar even op “geel soldaatje”.
Weekschildkever
In detail kun je zien dat deze soort nogal gecompliceerde monddelen heeft.
Weekschildkever
Als laatste een Cicade, je hebt bruine, de groene enzovoort. Dit is waarschijnlijk een jonge groene, die nog niet helemaal op kleur is. Maar de mannetjes kunnen in een bepaalde periode ook blauw zijn.
Cicade
Je hoeft maar langs wat struiken te lopen om al deze, meest kleine, insecten te zien. Er kruipt en vliegt heel wat rond momenteel, het is mooi buiten.
GEERT SINES 
Recente reacties