Herfstig allerlei
Vandaag een verzameling van fleurige herfstkleuren. Hoewel de onderstaande paddestoel de juiste kleuren heeft, mankeert de ring om de steel en de witte stippen van de vliegenzwam. Verder is deze soort veel steviger, maar ook kleiner. Het is denkelijk eentje uit de Russula-familie, misschien een braakrussula. Ook al omdat de hoed felrood is, net iets dieper roder dan bij de vliegenzwam. In het geval van een braakrussula is hij zwaar giftig.
Wie me ook altijd opvalt is de Amethistzwam, ook wel rodekoolzwam genoemd. De reden daarvoor lijkt me wel duidelijk.
Minder opvallend is onderstaande boleet. Het bijzondere van deze paddestoel is dat hij bezoek had, denkelijk bladluizen.
Nog lang niet alle bladeren van de eik zijn afgevallen. Dan is het even zoeken, maar een gal is gauw gevonden. Maar een gal met slak, die zie je niet zo vaak.
Hier en daar zijn de dekrammen ook weer losgelaten. De onderstaande heeft goed z’n best gedaan. Of …., en dat is waarschijnlijker, het is nog een jonge onervaren ram, nog een wildebras.
Nog maar eens een stel russula’s, altijd een kleurig accent in het bos.
Je zou het niet denken, maar onderstaande plant is voor mij ook herfst. Hij staat in m’n tuin te pronken. Elk jaar weer, diep in de herfst, begint hij met bloeien en hij houdt het vol tot en met de eerste zware nachtvorsten. Vorig jaar bloeide hij met kerst nog. Ik heb hem ooit eens als verjaardagscadeau gekregen met de mededeling dat hij niet winterhard is. Maar ik heb hem nadat hij was uitgebloeid gewoon in de koude grond geplant. Tot nu toe komt hij elk jaar weer tot bloei. Een naam weet ik niet.
Als je goed kijkt is de herfst toch niet zo triest, overal is wel kleur. Totdat het zwaar gaat vriezen, dan verdwijnt ook de laatste kleur. Tot die tijd dus nog maar even genieten van die kleuren.
Gallen
Op deze herfstige dag moet ook maar een herfstige bijdrage volgen. Want de herfstverschijnselen zijn weer volop aanwezig. Vooral de Eik laat veel bijzonderheden zien. Je hoeft maar een blad om te draaien of op de achterkant zit wel “iets”. Meestal zijn dat gallen, veroorzaakt doordat wespen, vliegen of mijten enzovoort hun eieren in of op een blad leggen. Dat veroorzaakt dan een abnormale groei in het blad, waardoor larven voedsel hebben of beschermd zijn. Ik heb een aantal van die gallen bij elkaar gezocht.
Een mooie is de Eikenstuitergal. Wie ooit nog ouderwets geknikkerd heeft zal de stuiter er wel in herkennen.
Eikenstuitergal
Zonder een precieze naam te kunnen geven is de onderstaande een Eikengal
Eikengal
Net als de volgende, ook een Eikengal.
Eikengal
Dan eentje die veel kleiner is, de rode Eikennapjesgal.
Eikennapjesgal
Dezelfde nog eens, van opzij bekeken, het napje is wel herkenbaar.
Eikennapjesgal
Sommige bladeren zitten aan de onderkant soms vol met de onderstaande gal,
Satijnen knoopjesgal
het is de Satijnen knoopjesgal, zo te zien ook een logische naam.
Satijnen knoopjesgal
Voor al deze gallen, groter of kleiner, is een insect of zo bezig geweest een beetje hier en daar wat te rommelen met een blad. Samen met het blad vallen de gallen (inclusief inhoud) straks van de boom en kan in een volgend seizoen de cyclus opnieuw beginnen. Ook in het kleine kan de natuur mooi zijn.
GEERT SINES 
Recente reacties