Blindwantsen met-zonder eik
Blindwantsen, ze zijn zeker niet blind, maar ze missen volgens waarneming.nl “de ocelli, de puntogen, waarvan veel wantsen (niet alle) er twee of drie op de kop hebben”. Op dezelfde dag kreeg ik twee verschillende soorten voor de lens. De eerste is de Dryophilocoris flavoquadrimaculatus, wat we naar het Nederlands vertaald hebben als Gele viervlekwants. De nimfen van deze soort leven op de Eik, volwassen exemplaren zoeken het in een wat breder gebied. De onderstaande is volwassen (het imago) en zat duidelijk op een andere soort plant.
Gele viervlekwants
De tweede is de Rhabdomiris striatellus, in het Nederlands is dat Gestreepte eikenblindwants. De nimfen van deze soort leven ook op de Eik. Maar daar zat deze volwassen wants ook niet op.
Gestreepte eikenblindwants
Toen ik thuis kwam had deze laatste foto nog een verrassing voor me in petto. Daarop zag ik op de achtergrond boven de links-achter-poot van deze wants nog een piepkleine larve ergens van. De lengte daarvan houdt met een millimeter wel op. Het is me net wat teveel gevraagd om daar ook nog een naam aan te kunnen geven, maar wie het weet mag het zeggen.
Eikenpage en co
Eikenpages, ik had ze tot nu toe wel op de Merskenheide en op de Kapellepôle gezien, maar nog nooit in het Wijnjeterperschar. Dat veranderde vandaag, ook daar daagden een aantal van deze vlinders op.
Eikenpage
Het is niet zo dat deze soort erg zeldzaam is, maar dat je ze te zien krijgt is toch wel een belevenis. Zelfs twee tegelijk, die iets aan het afspreken waren zo te zien.
Eikenpages
Het bijzondere zit daarin dat ze meestal erg hoog rond een Eikenboom cirkelen en maar zelden naar beneden komen. Meestal is dat alleen ’s avonds laat.
Eikenpage
Het exemplaar hierboven en hieronder liet zien dat de bovenkant van de vleugels blauw kan zijn, bij de mannetjes meer en de vrouwtjes minder. Dan zal dit wel een vrouwtje zijn.
Eikenpage
Eentje was eigenlijk te afgevlogen om helemaal te laten zien. Maar het detail laat wel goed zien dat de vlinder behaarde ogen heeft.
Eikenpage
In de literatuur staat aangegeven dat de vlinders vooral rondom de Eik leven, maar af en toe ook sabbelen aan de Vuilboom alias Sporkehout. Dat was precies waar ik ze aantrof, op de Vuilboom.
Waterleliemotje
Hun buurman / buurvrouw op dezelfde struik was een ander motje. Aan de tekening te zien het Waterleliemotje. Het was toch weer apart, de eerste keer de Eikenpage te zien in It Skar.
Gallen
Op deze herfstige dag moet ook maar een herfstige bijdrage volgen. Want de herfstverschijnselen zijn weer volop aanwezig. Vooral de Eik laat veel bijzonderheden zien. Je hoeft maar een blad om te draaien of op de achterkant zit wel “iets”. Meestal zijn dat gallen, veroorzaakt doordat wespen, vliegen of mijten enzovoort hun eieren in of op een blad leggen. Dat veroorzaakt dan een abnormale groei in het blad, waardoor larven voedsel hebben of beschermd zijn. Ik heb een aantal van die gallen bij elkaar gezocht.
Een mooie is de Eikenstuitergal. Wie ooit nog ouderwets geknikkerd heeft zal de stuiter er wel in herkennen.
Eikenstuitergal
Zonder een precieze naam te kunnen geven is de onderstaande een Eikengal
Eikengal
Net als de volgende, ook een Eikengal.
Eikengal
Dan eentje die veel kleiner is, de rode Eikennapjesgal.
Eikennapjesgal
Dezelfde nog eens, van opzij bekeken, het napje is wel herkenbaar.
Eikennapjesgal
Sommige bladeren zitten aan de onderkant soms vol met de onderstaande gal,
Satijnen knoopjesgal
het is de Satijnen knoopjesgal, zo te zien ook een logische naam.
Satijnen knoopjesgal
Voor al deze gallen, groter of kleiner, is een insect of zo bezig geweest een beetje hier en daar wat te rommelen met een blad. Samen met het blad vallen de gallen (inclusief inhoud) straks van de boom en kan in een volgend seizoen de cyclus opnieuw beginnen. Ook in het kleine kan de natuur mooi zijn.
GEERT SINES 
Recente reacties