Eerste vuurjuffer
Op een rustige dag naar het Wijnjeterperschar, dat leek me een goed idee. Het was er inderdaad rustig, maar minder rustig dan normaal. Dan was ik er soms uren lang alleen en kwam niemand tegen. Dat was nu anders, in totaal ben ik in een uurtje tijd langs 9 mensen gelopen, enkele stelletjes en een drietal wandeljuffers. Nou ……, daar dan maar met een grote boog eromheen. Het doel was om eens te kijken of de “Heiderinkelbel” (Heidekartelblad) al was ontloken. Nee dus, nog niets. Ook nog geen enkele orchidee te zien. Dus ben ik doorgelopen richting de vennen aan de zuidkant van de vroegere weg. In de heide was het nog een dorre boel. Op de achtergrond komen wel de eerste verse bladeren in beeld.
Wijnjeterperschar
Rondom de vennen was het ook nog in hoofdzaak dor en geel, met hier en daar een struikje dat bladeren begon te zetten.
dobbe in Wijnjeterperschar
In het zonnetje was het lekker warm en ik besloot op het daar aanwezige bankje van de warmte te genieten en vitaminen op te doen. Plotseling viel er een juffer uit de lucht, een Vuurjuffer en ze plofte naast me neer op de bank. Dit was voor mij de eerste juffer in dit seizoen. Om deze juffer loop ik echter niet met een grote boog heen.
Vuurjuffer
Ze had niet het fotografisch mooiste plekje opgezocht, maar ik moest het er mee doen.
Vuurjuffer (detail)
Het is een erg vers exemplaar, ze was nog lang niet op kleur, ook de pterostigma’s (vlekjes in de vleugels) waren nog wit en er hingen zelfs nog wat draden van de larvehuid waaruit ze gekropen was aan haar lijf. Verser krijg je ze bijna niet te zien. Ik heb deze foto’s van redelijk ver gemaakt en toen ik wat dichterbij wilde komen met de lens nam ze afscheid. Maakt niet uit, ik hoop dat er nog vele juffers zullen volgen dit seizoen.
GEERT SINES 
Recente reacties