Natuurfotografie, Streekgeschiedenis, Genealogie

Posts tagged “dobbe

Zwamrondje Beakendyk

Bij een herfstwandeling hoort zeker een bezoekje aan de Beakendyk. Dat is de naam van een straat die begint in Ureterp, vervolgens door Siegerswoude loopt en na het oversteken van It Ald Djip door de bossen loopt tot aan de Duerswâldmerwei in Bakkeveen. Deze keer ben ik vanaf die Duerswâldmerwei het bos ingetrokken. Dan stuit je al bijna direct op een soort van vennetje. Deze keer onder een blauwe lucht met enkele witte wolken.

Dobbe aan Beakendyk

Aan de oever van dat vennetje staat een zitbank,  het -je heb ik maar weggelaten. De zitplank van die bak bevindt zich zo hoog boven de grond dat zelf ik bij lange na niet met de voeten de grond kon raken. Dan ga je jezelf een beetje als een kabouter op een paddestoel voelen. Dat was ook mijn missie voor die dag, zwammen fotograferen. Direct naast het rijwielpad om het vennetje stond de eerste al op me te wachten. Ik gok dat dit een Prachtvlamhoed is, een overigens giftige soort

Prachtvlamhoed?

en dat vooral ook gebaseerd op de platgedrukte schubben boven op de hoed. Maar als het anders is hoor ik het wel.

Prachtvlamhoed?

Al gauw kon ik een foto van een doorkijkje tussen twee beuken maken. Het fietspad is nog net zichtbaar.

Beakendyk

Vervolgens kwam een Dennevoetzwam prominent in beeld, eentje met vele lagen, een mooi gezicht wel.

Dennevoetzwam

Enige tijd later viel m’n oog op een Grote sponszwam, een bijzondere soort.

Grote sponszwam

Helaas is hij eetbaar en naar men zegt erg lekker. Vaak wordt deze soort dan ook geroofd. Maar ik ben van mening dat je paddestoelen gewoon moet laten staan, zeker de bijzondere soorten.

Grote sponszwam

Daarna volgde een tweede doorkijkje, waarbij je kunt zien dat de voorste boom zijn beste tijd heeft gehad.

Beakendyk

Dit zwamrondje is nog lang niet klaar, verderop in het bos was ook nog van alles te zien. Daarover een volgende keer meer.

Advertentie

Spiegelingen

Afgelopen vrijdag scheen de zon volop, wat me deed besluiten een wandeling door het Wijnjeterperschar te maken. Wat zou er te verwachten zijn aan natuurschoon? Misschien nog een onderwerp voor een macro, een mooie paddestoel, wie weet nog wel meer. In eerste instantie ben ik door het bos gelopen tot bijna bij het Koningsdiep. Ik kan daar momenteel nauwelijks langsrijden of er lopen wel een aantal Reeën tussen het bos en het riviertje. Helaas, dit stuk van de wandeling was vruchteloos, ik heb geen Ree gezien, zij mij wel denkelijk. Terug naar de pingoruïne, de dobbe.

pingoruïne Wijnjeterperschar

pingoruïne Wijnjeterperschar

Het water lag er rustig bij en de oeverbegroeiing spiegelde in het water

pingoruïne Wijnjeterperschar

pingoruïne Wijnjeterperschar

Er was een begin van herfstkleuren te zien maar het grote verkleuren moet nog beginnen.

pingoruïne Wijnjeterperschar

pingoruïne Wijnjeterperschar

Zo langzamerhand kwam er wat meer beweging in het water, niet alleen door de wind, maar ook door een aantal Kuifeenden. Gecombineerd met het groen, geel en bruin van de walbegroeiing leverde ook dat een mooi spiegelend kleurenpalet op.

Kuifeenden

Kuifeenden

Een tochtje langs de rand van de pingo leverde geen macro’s van beessies op, wel van waterdruppels, dauwdruppels, op een blad met een rode mijn erin. Door de dauwdruppels leken het net framboosjes.

druppels op blad

druppels op blad

Ik was klaar, terug naar huis dan maar. Halverwege de terugreis kwam ik Jan K. tegen. Samen hebben we nog een paar uur “noflik” (klik hier) zitten bijpraten in de volle zon. Daarna volgde de tweede terugreis. Daarbij kreeg ik nog een toevallige andere ontmoeting, daarover later meer.


Weinterper skar

Het was vanmiddag eindelijk eens droog, soms scheen zelfs de zon. Het leek me goed eens uit te waaien in het Weinterper skar. Toen ik aan kwam rijden zat Jan K. uit te blazen op de afsluitboom, hij kwam net terug van de pingo. Dan kwam goed uit, we hadden elkaar maanden lang niet gezien in het veld. Na een goed gesprek ben ik daarna zelf richting die pingo gelopen. Maar eerst heb ik nog gecheckt of die Grote sponszwam, waarvan ik een week eerder foto’s had gemaakt, nog aanwezig was. Dat was hij, vandaag bruiner dan een week geleden.

Grote sponszwam

Hieronder een detail. Het uiterlijk lijkt wel wat op een bloemkool. Ze schijnen eetbaar te zijn met een notensmaak. Maar ook hier geldt voor mij: gewoon laten staan, in de natuur hebben ze een functie. Eetbare paddenstoelen koop je bij de groenteboer.

Grote sponszwam (detail)

Daarna heb ik me in alle rust neer gevleid op het bankje bij de dobbe. De wind en een vrouwelijke Kuifeend zorgden voor golfjes en de zon zorgde voor kleur in het water. Het was heerlijk om daar in de zon op te warmen.

Schitteringen

Maar …., het aanrecht riep en het werd tijd om naar huis te gaan. Opnieuw aangekomen bij de afsluitboom bleek dat een Bloedrode heidelibel ook wel wat zonnewarmte kon gebruiken.

Bloedrode heidelibel

Hij was zo verdiept in zijn zonnebad dat ik hem heel dicht kon naderen, waardoor zelfs zijn facetogen zichtbaar werden.

Bloedrode heidelibel (detail)

’t Was mooi geweest, op naar de spruitjes, da’s ook genieten. Geen bloemkool dus vandaag, hoewel ik daar nog wel even aan moest denken.