Gewone distelboktor
De distels schieten momenteel uit de grond en ziedaar ….., daar zijn de distelboktorren ook weer. Ze zijn dik anderhalf centimeter lang. Dat is dan hun lichaam, hun antennes zijn op zich net zo lang of nog net iets langer.
Gewone distelboktor
Het meest voorkomend is de Gewone distelboktor, normaal gesproken slechts Distelbok genoemd.
Gewone distelboktor
Vreemd genoeg zie ik ze nooit op een distel, hoewel dat wel hun waardplant is.
Gewone distelboktor
Het vrouwtje knabbelt een stuk uit de stengel van een distel en legt daarin een eitje. De larve kan verder leven in de stengel van de distel, lekker beschermd.
Gewone distelboktor
Boktorren, geliefd zijn ze niet, maar mooi zijn ze wel.
Distelboktor
Weertje hè, vandaag? Qua regen deed leek het wel november en qua temperatuur oktober. Maar het is groeizaam weer, beter dan die dorre droogte. En als je op de camping staat kun je gratis testen of de tent wel waterdicht is. ’t Heeft allemaal zo z’n voordelen. Het enige minpuntje is dat het niet echt weer is om met een camera buiten te lopen. Daarom vandaag foto’s uit het archief, niet erg oud, pas van een week geleden.
Er kroop een forse boktor over een blad. Een Distelboktor. Net als de meeste boktorren met in verhouding erg lange tasters. Zelfs de Aziatische boktor die gisteren weer in het nieuws was heeft van die lange antennes. Het imago, de kever zelf, is meestal het bekijken wel waard.
Distelbok
Boktorren hebben over algemeen de naam schadelijk te zijn, vooral als de larven in kap- en andere houtconstrukties gaan knagen. Tik je “boktor” in op een zoekmachine dan krijg je de bestrijders in grote hoeveelheden voorgeschoteld.
Distelbok
Dat knagen, daar kunnen ze ook niet veel aan doen, zo zijn ze opgevoed.
Distelbok
Na al dat geknaag is het ook wel weer eens tijd voor iets fleurigs. Dat vond ik, net als de boktor, in het Wijnjeterperschar. Het zijn kleine planten met piepkleine bloemetjes, de Stijve ogentroost.
Stijve ogentroost
De onderstaande had een bezoeker, op z’n “lip” zat een rode mijt. Rustig wachtend tot er een stuifmeeljongen langs zou komen. En dan maar meeliften.
Stijve ogentroost
Hoe klein ze ook zijn, deze plantjes, mooi zijn ze wel.
Distelbok
Na het Distelschildpadtorretje van een paar dagen geleden kreeg ik nog een ander “distelinsect” voor de lens. De Distelbok, ook wel Distelboktor genoemd (Agapanthia villosoviridescens).
Distelbok
Een boktor met in verhouding ontzettend lange voelsprieten, die net zo lang zijn als het lijf van dit insect.
Agapanthia villosoviridescens
Zijn naam doet vermoeden dat je hem op distels kunt vinden. Dat is echter meestal niet het geval. Tenminste, ik zie ze altijd op andere plaatsen.
De larven van deze insecten leven echter wel in de stengels van distels. Dat zal wel voor de naamgeving hebben gezorgd. Met z’n gouden glans vind ik het een mooi insect, dat nauwelijks helemaal scherp op te foto te krijgen is met die sprieten die altijd wel ergens hangen, meestal te ver weg om nog goed in beeld te blijven.
GEERT SINES 
Recente reacties