Bonte springspin en meer
Spinnen, in de herfst lijken er altijd meer te zijn. Meestal sla ik ze fotografisch gezien over, hoewel er erg mooie spinnen zijn. Zo eentje is de Bonte springspin. Zoals de meeste spinnen heeft deze ook acht ogen, maar die zijn tussen de beharing soms moeilijk te zien. Deze soort heeft mooie ogen,
Bonte springspin
dus heb ik geprobeerd hem recht van voren op’t portret te zetten. Maar meneer of mevrouw had geen zin om frontaal gefotografeerd te worden. Weglopen deed de spin niet, maar elke keer als ik met de camera aan z’n voorkant was aangekomen draaide de spin weer weg. Hopeloos, dus is het gebleven bij een zijaanzicht.
Bonte springspin
Er zijn duizenden soorten spinnen, van de onderstaande weet ik de naam niet goed. Slinkse jachtmethoden, dat hoort een beetje bij de spinnen, zelf lekker onopvallend op een blad zitten te wachten
spin
en zodra een insect zich vast gevlogen heeft in het web er vliegensvlug op af. Meestal heeft de prooi dan geen enkele kans meer, behalve als het een erg stevige kever is. Onderstaande zweefvlieg had de strijd al gauw verloren.
spin met prooi
Die spinnenwebben, het zijn kunstwerkjes op zich,
spinneweb
’t was alleen jammer dat ik de bovenstaande op een winderige dag heb gefotografeerd, de dauwdruppeltjes zijn dauwstreepjes geworden. Ach, weer eens iets anders, die kans krijg ik nog wel een keer.
Spiegelingen
Afgelopen vrijdag scheen de zon volop, wat me deed besluiten een wandeling door het Wijnjeterperschar te maken. Wat zou er te verwachten zijn aan natuurschoon? Misschien nog een onderwerp voor een macro, een mooie paddestoel, wie weet nog wel meer. In eerste instantie ben ik door het bos gelopen tot bijna bij het Koningsdiep. Ik kan daar momenteel nauwelijks langsrijden of er lopen wel een aantal Reeën tussen het bos en het riviertje. Helaas, dit stuk van de wandeling was vruchteloos, ik heb geen Ree gezien, zij mij wel denkelijk. Terug naar de pingoruïne, de dobbe.
pingoruïne Wijnjeterperschar
Het water lag er rustig bij en de oeverbegroeiing spiegelde in het water
pingoruïne Wijnjeterperschar
Er was een begin van herfstkleuren te zien maar het grote verkleuren moet nog beginnen.
pingoruïne Wijnjeterperschar
Zo langzamerhand kwam er wat meer beweging in het water, niet alleen door de wind, maar ook door een aantal Kuifeenden. Gecombineerd met het groen, geel en bruin van de walbegroeiing leverde ook dat een mooi spiegelend kleurenpalet op.
Kuifeenden
Een tochtje langs de rand van de pingo leverde geen macro’s van beessies op, wel van waterdruppels, dauwdruppels, op een blad met een rode mijn erin. Door de dauwdruppels leken het net framboosjes.
druppels op blad
Ik was klaar, terug naar huis dan maar. Halverwege de terugreis kwam ik Jan K. tegen. Samen hebben we nog een paar uur “noflik” (klik hier) zitten bijpraten in de volle zon. Daarna volgde de tweede terugreis. Daarbij kreeg ik nog een toevallige andere ontmoeting, daarover later meer.
Dauwdruppels
Zonder dat hij het zo bedoeld heeft zorgde onderstaande Kruisspin voor allerlei pareltjes.
Kruisspin in web met dauwdruppels
Hij niet alleen, een grasveld was in de vroege morgen bezaaid met vele webben die allemaal opvielen doordat ze bedauwd waren.
Dauwdruppels op spinneweb
Duizenden piepkleine druppeltjes.
Dauwdruppels op spinneweb
Samen een groot kunstwerk vormend.
Dauwdruppels op spinneweb
Ach ja …., de ochtendstond heeft goud en parels in de mond. ’t Is alleen jammer dat die ochtendstond zo vroeg begint.
GEERT SINES 
Recente reacties