Nog wat macro
Het is nog net te vroeg, maar ik heb de mottenballen al wel opgezocht. Daar kan binnenkort de macrolens wel weer een poosje in. Maar voorlopig kruipt er hier en daar nog wel wat rond. Vandaag een selectie uit de vangst van de afgelopen weken. Eerst de Gewone kielwants (Elasmucha grisea). Daarvan heb je twee kleurvariaties, dit is de rode. Overigens moeilijk te herkennen, maar z’n lengte, zo’n 7 of 8 millimeter, verried hem.

Deze soort wordt ook wel Berkenwants genoemd, soms ook Kleine Berkenwants maar dat is verwarrend met Berkenkielwants, dus daar is men min of meer van afgestapt, hoewel die soort wel wat groter is.

Altijd mooi, die putjes in het schild en deze met z’n rode oogjes. Omdat het beestje goed voor z’n jonkies zorgt wordt hij ook wel Gewone broedwants genoemd.

Verder trof ik een behoorlijk groot aantal gele lieveheersbeestjes aan op dezelfde plant. Dat is dan tellen van de stippen geblazen, ik kom tot 22 stuks. En dat alles op 3 of 4 millimeter lengte. Ook gelet op z’n kleur is het daarom een Citroenlieveheersbeestje.

Ja, het is goed tellen geblazen, want er is ook nog een veelkleurige aziaat die er bijna net zo uitziet, maar die heeft minder stippen maar is ook wel iets groter. Verder heeft deze citroenjongen ook nog twee kleurvariaties, eentje met geel nekschild en eentje met wit nekschild. Dat witte nekschild maakt de verwarring nog groter en in het verleden heb ik me daarmee ook wel eens vergist. Stippen tellen dus.

Over het Veelkleurige Aziatisch Lieveheersbeestje gesproken. Ze vermenigvuldigen zich snel en verdringen hier en daar de inheemse soorten.

Deze twee stonden in de uitbreidingsmodus, ik heb ze verder maar gelaten.
Geel met zwarte stippen
Door omstandigheden ben ik deze zomer weinig in het veld geweest. Als dat wel het geval was heb ik me in eerste instantie gericht op de bijzondere onderwerpen, rode lijst – spul en dergelijke. Maar soms vielen andere onderwerpen ook gewoon op door hun kleur. In dit geval geel met zwarte stippen. Hieronder het Veertienstippelig lieveheeersbeestje.
Geel met zwarte stippen hoewel het bij deze net andersom lijkt te zijn. Soms (vaak) komt het bij deze soort voor dat de zwarte stippen aan elkaar zijn verbonden, waardoor het net lijkt alsof de kleuren zijn omgedraaid. Maar je moet toch echt de zwarte stippen tellen om tot het juiste aantal te komen. Verder zijn bij deze soort de stippen nu eens niet rond maar hoekig, waardoor hij altijd te herkennen is.
Een citroenkleurig lieveheersbeestje op een groen blad viel ook op. Nou ja …, groen, bijna wit door de meeldauw.
Hij is half zo groot als het overbekende rood met zwarte stippen lhb-tje. Gelet op z’n kleur wordt hij soms het Citroen-lieveheersbeestje genoemd. Maar hij is ook bekend als het Tweeëntwintigstippelig lieveheersbeestje. Hij heeft inderdaad 22 zwarte stippen.
En last but not least noemt men hem naar de wetenschappelijke naam (Thea 22-punctata) ook wel de Thea. Dat heeft ook wel iets. Misschien een leuk idee, als Sint Nicolaas binnenkort met zijn helpers komt en die zijn geel met zwarte stippen gekleurd, dat we dan “Sint en zijn Thea’s” gaan zeggen.
Citroenlieveheersbeestje
Eerder dit seizoen schreef ik dat er weinig lieveheersbeestjes te vinden waren. Dat is het hele seizoen zo gebleven. Af en toe eens een enkeling, maar dat was dan ook alles. Vanmorgen kreeg ik echter twee verschillende Citroenlieveheersbeestjes voor de lens. Dat lijkt bijna luxe. De soort is citroengeel met 22 zwarte stippen. Reden waarom hij ook wel het 22-stippelig lieveheersbeestje wordt genoemd. Soms staat hij ook vermeld als de “Thea”. De wetenschappelijke naam is Psyllobora vigintiduopunctata, waar dat 22 ook weer in zit.

Citroenlieveheersbeestje
Hij is maar klein, zo ongeveer de helft van de bekende rood-zwarte zevenstippelige en is zo’n 3 tot 4 millimeter lang.

Citroenlieveheersbeestje
Hij leeft van meeldauw schimmels, op de foto hierboven heeft hij dat spul net gevonden. Op de foto hieronder het tweede exemplaar die al een poosje aan het “grazen” was in de meeldauw.

Citroenlieveheersbeestje
Hij ging onverstoorbaar door.

Citroenlieveheersbeestje
Ha … eindelijk eens een niet zo vaak gezien lhb-tje. Ze komen vaak voor, maar het zoeken van zo’n gele speldeknop valt niet altijd mee.
Recente reacties