Novemberblik in de weilanden
Tussen alle zwamrondjes door ben ik in de afgelopen weken nog wel een keer de weilanden ingetrokken, op zoek naar wintergasten. Dat was in de tweede week van november. Het werd echter een rondje met onverwachte gasten. Er was nog een grote groep wulpen in een weiland aan het foerageren. Zeker twintig stuks. Die verwacht je niet meer in november. Ze zullen zeker op doorreis zijn geweest. Toch wel apart, een stel Wulpen in november.
Wulp
Maar mooi als altijd, dat wel.
Wulp
Nog meer verbaasd was ik toen ik een Graspieper zag. Die zou al lang weg moeten zijn. Maar deze stond nog vrolijk op de uitkijk. Weer iets bijzonders.
Graspieper
Minder bijzonder is dat er nog jongvee buiten liep. Ze waren in het gezelschap van een grote groep Spreeuwen. Hoewel de Spreeuw hier het hele jaar door aanwezig is zijn dit toch trekkers uit het noorden, die soms met grote groepen, vooral in deze tijd van het jaar, de weilanden kunnen bevolken. Op de foto kon ik lang niet alle spreeuwen kwijt, ze waren overal rondom me heen.
jongveen met Spreeuwen
En hoewel de Buizerd hier ook het hele jaar door aanwezig is, zijn er ’s winters toch meer als ze vanuit het koude noorden afzakken naar warmere oorden. Misschien was de onderstaande daar ook eentje van. We konden het zoals bijna altijd niet eens worden over het maken van een foto waarbij de vogel op een paal staat. Dus dan maar als hij wegvliegt.
opvliegende Buizerd
Het was de tweede week van november, een beetje vreemd was het wel dat er nog wulpen waren en zeker die Graspieper. Een beetje van alles wat, nog zomergasten en ook wintergasten. Die mix verwacht ik in oktober, maar het kan dus ook nog in november.
Gestempeld
Zo af en toe rijd ik over de parallelweg van de Opper Haudmare, de hier gebruikte naam voor de N381, op zoek naar op een paal staande Buizerds. Dat lukt momenteel niet zo erg goed meer, de weg is intussen voorzien van een middenberm met een vangrail waardoor palen aan de overkant van de weg niet meer zichtbaar zijn en van op die palen staande Buizerds alleen nog de kop. Vlak bij de Bûtewei in Ureterp zit momenteel wel weer een redelijk witgeborste Buizerd, die erg veel lijkt op eentje die ik een aantal jaren geleden al eens heb gefotografeerd. Het is de wel vraag of dit nog steeds dezelfde is als toen. Dat deed me terugdenken aan een contact dat ik in die tijd heb gehad met het Vogelringstation Menork in de persoon van Willem Bil.
geringde Buizerd
Destijds kon ik zien dat deze vogel gestempelde veren had
gestempelde veren Buizerd
en zelfs kon ik het nummer van de ring aflezen
geringde Buizerd
Dat leidde tot het contact met Menork, want zij herkenden deze Buizerd. Willem Bil schreef in een mail: “Het zijn vaak de juveniele vogels die wat langer blijven zitten en zich zodoende ook op de plaat laten zetten. Zo ook deze vogel, meteen op de foto al te zien dat het een jonge (eerste winter) vogel is. We zijn er achter gekomen welke het precies is! Deze vogel ringden we op 9 februari (2012) ten noorden van Olterterp (nabij de Mersken) en kreeg het nummer 6167553”.
Als het dezelfde Buizerd is als die welke ik nu weer regelmatig zie is deze waarschijnlijk binnenkort 6 jaar oud.
te ringen Buizerd via http://www.menork.nl
Bil stuurde me ook een foto die gemaakt was op het moment van het ringen en stempelen van de veren van de vogel en ik kreeg toestemming deze foto te gebruiken. Het verzoek van Bil was dat als iemand gestempelde veren vindt of een ring kan aflezen de nummers te melden op hun website www.menork.nl Dan kunnen ze de gestempelde en geringde vogels volgen. Bij dezen geef ik dat verzoek hierbij door. Ook al is het jaren later, het verzoek blijft actueel.
Buizerd
‘k Heb gisteren weer eens een rondje weilanden “gedaan” om te kijken of er al “veranderingen” zijn. Die waren er, daar kom ik nog op. Het werd hoofdzakelijk een winterse aanblik zonder sneeuw. Bij Goëngahuizen zat een redelijk grote groep Brandganzen. Samen met de daar staande watermolen levert het een aardig beeld op. Meer naar voren stond een gemengde groep ganzen, Brandganzen en Kolganzen. Een aantal daarvan waren aan het proberen of het ijs op de sloot al hield. Ja dus…., voor hen tenminste. Helemaal vooraan stond een Grote zilverreiger. Alles met alles is het wel een redelijk compleet beeld van wat je momenteel in de velden kunt aantreffen.
watermolen Goëngahuizen
Ze hadden een toezichthouder, een Buizerd die het spul daar wat in gaten hield. De “griemels” op de achtergrond van de onderstaande foto’s zijn die ganzen.
Buizerd
Op enig moment draaide de Buizerd de ganzen de rug toe om ook maar eens naar de andere kant te kijken.
Buizerd
Plotseling verstijfde zijn blik, hij / zij had iets gezien.
Buizerd
Direct daarna stond hij op de grond en schrokte iets naar binnen. Ik heb nog geprobeerd dwars door het kreupelhout heen een foto te maken. Da’s niet echt gelukt, er zat / stond van alles in de weg voor een goede foto. De onderstaande is de enige die nog een beetje een beeld geeft.
Buizerd
Groot was de prooi niet, de vogel had het binnen de kortste keren weggeslikt. Daarna vertrok hij. Gevolgd door mij, de ganzen in het landschap achterlatend.
GEERT SINES 
Recente reacties