de rups en de rover
Voor mij blijft het de vraag is wie belangrijker is in de natuur, de rups of de vlinder. Natuurlijk, vlinders, zeker dagvlinders, zijn het mooist en je ziet af en toe ook wel een vogel zo’n vlinder oppeuzelen. Echter de rupsen zijn heel belangrijk als voer voor jonge vogels. Daarom ben ik persoonlijk geneigd de rups belangrijker te vinden, maar ik zie liever zo’n fladderende vlinder. Bovendien zijn rupsen vaak niet het meest opvallend, een beetje schutkleur is nooit weg om aan de hongerige snaveltjes van de vogels te ontkomen. Je kunt als rups dan proberen niet op te vallen op een blad door een groene kleur aan te nemen. Overigens zie je bij de onderstaande duidelijk zijn vier buikpoten, wat hem tot een vlinderrups maakt.
rups
Of je vermomt je als rups in een pakje dat op een grijs blubberig poepje lijkt. Bij de onderstaand twijfel ik een beetje, het kan net zo goed een schijnrups, een larve van een bladwesp zijn.
rups? – larve bladwesp?
of je doet alsof je lijkt op een takje, zoals bij de onderstaande rups van een Voorjaarsspanner.
rups Voorjaarsspanner
Maar als er dan plotseling het onderstaande monster met kaken als een grote schaar langskomt dan is het mis.
kaken Grote Poppenrover
Die kaken horen bij de poppenrover. Daarvan heb je twee soorten, de Grote Poppenrover en de Kleine Poppenrover. Het verschil kan ik niet zien als ze niet naast elkaar lopen. Dit was een forse jongen dus het zal wel de Grote …. zijn geweest.
Grote Poppenrover
Op de Kapellepôle kwamen ze in een bepaalde week in groten getale voor.
Grote Poppenrover
Dan kun je nog zo goed je best doen als rups om niet op te vallen
rups
maar als deze jongen met z’n grote kaken langskomt dan eindigt het in een tranendal voor de rups en een feestmaal voor de poppenrover.
Grote Poppenrover met rups
Het schijnt dat deze kever in een seizoen wel tot 400 rupsen kan verorberen. Bovendien eten de larven van deze kever de poppen van vlinders. Daarom schijnen deze poppenrovers succesvol te kunnen worden ingezet als natuurlijke bestrijders van de eikenprocessierups en waarschijnlijk gebeurt dat ook al wel. Ja …, de natuur is vaak wreed, zeker voor rupsen.
Vallende insecten & zo
Een lichtbruin met zwarte kever zat wat uit te rusten op een blad, denkelijk. Van deze kennen we er meer eentje in Nederland, het is de Rupsenaaskever. De naam is ietwat misleidend want deze jongen eet geen aas, maar alleen levende rupsen.
Rupsenaanskever
Toen ik goed keek viel me wat op. De kever lijkt zijn tong te hebben uitgestoken. Het lijkt een spiraalvormig “tast-instrument” te zijn. Maar misschien is het ook wel wat anders en dan hoor ik het wel. Het was in elk geval wel opvallend. Helaas zat de kever ietwat achter een blaadje verscholen en toen ik dat wilde verwijderen liet de kever zich vallen en ik heb hem niet weer terug gezien.
Rupsenaanskever (detail)
Het is dus een levende rupsen eter. Daar hoort een rups bij. Daar hoefde ik niet lang naar te zoeken. Een groen met bruin exemplaar met een op gelei lijkende “omranding”, een mooi gekleurd exemplaar vond ik. Een grote zwarte kop en een paar zwarte nep-ogen op de achterhand. Maar al gauw twijfelde ik, dit leek minder op een rups en meer op een larve van een bladwesp.
larve bladwesp
Deze “rups” ging aan de rekstok hangen wat mij de gelegenheid kon geven z’n poten te tellen. Het beest heeft zes (2 x 3) borstpoten en dan is het afhankelijk van de hoeveelheid buikpoten of het een vlinderrups is of de larve van bladwesp. Een vlinderrups heeft maximaal 4 paar buikpoten en de larve van een bladwesp heeft er meer dan 4 paar. Dus begon ik aan het blad te friemelen om nog eens goed te kijken en u raadt het al …. hij liet zich vallen. Om hem te zoeken in de bush en daarbij per ongeluk plat te knijpen, dat heb ik maar gelaten. Foetsie dus ….
larve bladwesp
Dan nog een aanvulling op vorige week inzake de Smaragdlibel. We zijn een week verder en weer kreeg ik er eentje voor de lens. Deze keer kun je goed zien dat deze een behoorlijk getailleerd achterlijf heeft en dus een mannetje is.
Smaragdlibel (m)
In een week tijd waren de ogen, bij deze slechts één oog, al voor een deel groen gekleurd. Je zou kunnen denken dat het reflectie is maar ik heb hem goed bekeken en zijn ene oog was echt al redelijk groen.
Smaragdlibel (m)
Er was veel meer te zien en te fotograferen daar op de Kapellepôle, daar kom ik nog op terug.
rups Kroonvogeltje
De derde dinsdag in september, een begrip in Nederland. Paarden, gouden koets, koning(in), troonrede, hoedjes ……., het zijn de woorden die in me opkomen. Maar om daar nu een passende foto bij te vinden als je in principe geen herkenbare mensen op je (natuur)site wil plaatsen, dat valt niet mee. Afgelopen zaterdag kreeg ik die fotos in de schoot geworpen op de Kapellepôle. Op een vuilboom kroop een opvallende rups rond. Groen met een gele langsstreep en twee opvallende rode “puisten” aan de achterkant van het lijf.
rups Kroonvogeltje
De rups was duidelijk onderweg en op zoek naar een lekker stukje blad. Op de foto hieronder lijkt hij een stuk uit een blad te snoepen. Dat stuk was echter al in herfststemming en de rups ging verder.
rups Kroonvogeltje
Hij liet zich, kruipend over een tak, goed bekijken. Veel beter dan op onderstaande foto kan ik niet laten zien dat de rups van een vlinder een kop, drie paar poten bij de kop, maximaal vier paar buikpoten en een naschuiver heeft.
rups Kroonvogeltje
Het is de rups van het Kroonvogeltje, een overigens onopvallende bruine nachtvlinder die zich overdag eigenlijk nooit laat zien. Vooral die beide rode “puisten” op het achterlijf zijn opvallend. Verder zorgt het rood in de poten en buikpoten ook nog voor een opvallend accent. De beharing zorgt voor een “stekelig” uiterlijk.
rups Kroonvogeltje (detail)
Wat me weer terug brengt bij Prinsjesdag. Het gezegde is dat je stil moet zitten als je geschoren wordt. Prinsjesdag 2013, vandaag horen we officieel welke “haren” er het komende jaar worden afgeschoren.
GEERT SINES 
Recente reacties