Azuurblauw en groene ogen
Het leek of er een feest voor smaragdlibellen op de Kapellepôle aan de gang was, overal om me heen vlogen ze en het waren er veel, heel veel. Dat leek me een mooie gelegenheid eens te kijken of hun ogen al groen gekleurd waren. Bij de onderstaande zie je dat er al een kleine verandering van bruin naar groen gaande is, maar het was nog niet wat ik had gehoopt.
Smaragdlibel (v)
Toen deze weg gevlogen was lukte het eerst niet om nog meer exemplaren te bekijken, ze vlogen en bleven vliegen. Wel lukte het enkele juffertjes vast te leggen, hieronder een Azuurjuffer.
Azuurjuffer (m)
En nog eentje, het zijn beiden mannetjes, makkelijk te herkennen aan de kleur en de losstaande “U” op achterlijfsegment 2. Let op de breedte en vorm van de lichtgekleurde schouderstrepen.
Azuurjuffer (m)
Diezelfde breedte en vorm vindt je ook bij de onderstaande. Dit is een zogenaamd zwartrug en hoogstwaarschijnlijk een vrouwtje Azuurjuffer. Maar eigenlijk is niet de breedte van die lichte schouderstreep maar de vorm van het halsschild bepalend voor de determinatie van deze soort. De vorm van dat halsschildje is bij deze gelijk aan die van de mannetjes dus vandaar mijn conclusie.
Azuurjuffer (v)
Genoeg juffertjes gezien eerst, maar waar waren al die Smaragdlibellen gebleven? Ze vlogen nog steeds heen en weer en af en toe landde er eentje in het struikgewas. Ze daar vinden is op zich al een opgave want ze hebben een goede schutkleur. Behalve die groene ogen dan, die vallen op. Voor de rest “lossen ze op” tegen de achtergrond.
Smaragdlibel (v)
Eentje bleef wat langer zitten en zo kon ik het fijne netwerk van één van de vleugels vastleggen.
Smaragdlibel (detail)
Maar het ging me deze keer vooral om die groene ogen,
Smaragdlibel (facetoog)
mooie felgekleurde groene facetogen. Gelukt …. en dus heb ik met een tevreden gevoel deze wandeling afgesloten.
Kleine bonte specht
Het lukt momenteel niet zo goed om foto’s te maken. Als ik vrij heb is het meestal geen weer. Nou ja …., weer is het altijd, maar vaak is het dan slecht weer en / of regent het pijpenstelen. De laatste keer dat ik op de Merskenheide liep was het ook weer grijs en donker. Maar ik kreeg toch een Kleine bonte specht in het vizier. Deze had echter helemaal geen zin om ook maar even stil te blijven zitten voor een foto. Laat staan in de buurt te blijven. De vogel herinnerde me aan een aantal jaren geleden toen een soortgenoot zich niets van me aantrok en wel in de buurt bleef. Het was ongeveer dezelfde periode van het jaar, begin december. Gelukkig, die foto’s zijn er nog en ze moeten maar als vervanging voor de laatste mislukte sessie dienen. De Kleine Bonte specht is kleiner dan de Grote …. natuurlijk
Kleine bonte specht
en ook iets anders getekend, hij heeft geen brede witte schouderstreep zoals de Grote … wel heeft.
Kleine bonte specht
De mannetjes hebben een volledig rode kruin. De volwassen Grote …. heeft een rode vlek in de nek.
Kleine bonte specht
Hieronder is die rode kruin goed zichtbaar. De jongen van de Grote ….. hebben overigens ook korte tijd zo’n rode kruin,
Kleine bonte specht
maar die hebben wel een brede witte schouderstreep.
Kleine bonte specht
De Kleine Bonte Specht komt minder vaak voor dan de Grote ……. Regelmatig zie ik echter eentje op de Merskenheide. Maar foto’s maken, ho maar. Nou ja …., gelukkig is er ook nog een archief.
GEERT SINES 
Recente reacties