Vogels, heel veel vogels
Het lokte me eigenlijk niet zo erg in de afgelopen week om buiten rond te scharrelen. Het was koud met een snijdende noordenwind, het regende zoveel dat het veld voor m’n huis op een modderpoel begon te lijken, het waaide hard en het onweerde ook nog eens. Maar het voorjaar nadert, dus eropuit, op zoek naar die zomergasten. Ik verwachtte toch nog wel ergens een zielig stil zittende Kievit of een Tureluur te kunnen ontdekken. Veel vogels verwachtte ik niet te zien. Maar dat pakte anders uit, heel anders dan ik verwachtte. Want ik zag veel vogels, heel veel vogels, maar wel anders. Het begon met deze twee exemplaren Grauwe gans, kennelijk de gans der ganzen want wetenschappelijk heet deze Anser anser, dubbelop dus.
Grauwe gans – Anser anser-
Al gauw belandde ik tussen grote groepen Kolgans, Anser alfibrons wetenschappelijk genaamd. Dit zijn weglopers, als je in de buurt komt kuieren ze bij je vandaan en het werd moeilijk zo’n grote groep van dichtbij vast te leggen. Een paar vogels hielden het wat langer vol en die kon ik van redelijk dichtbij fotograferen.
Kolgans – Anser alfibrons –
Even verderop zag ik een mix van Kolgans en Brandgans.
Kolgans en Brandgans mix
Weer iets verderop werd het een vrolijke boel. Honderden spreeuwen stonden links van, midden op en rechts van de weg. Vanuit de verte leek het alsof er overal modder lag. Ik had een totaalbeeld in m’n hoofd, ik heb zelden zoveel spreeuwen tegelijk aan de grond gezien. Dat ging niet door, ik kwam waarschijnlijk te dichtbij. De meeste spreeuwen vertrokken, slechts een klein groepje bleef. Dat leverde een beeld op drie soorten vogels in een weiland, vooraan de spreeuwen, daarachter kolganzen en helemaal achteraan een grote groep meeuwen.
spreeuw, gans, meeuw
Tenslotte kreeg ik iets verderop nog een groep Brandgans voor de lens. Ik had me erbij neergelegd en dacht: “dit wordt een anser-dag” (ganzen-dag). Maar laat die brandganzen nu net een andere wetenschappelijk naam hebben gekregen namelijk Branta leucopsis, lekker duidelijk.
Brandgans – Branta leucopsis –
Deze zijn van de drie soorten die ik zag de meest schuwe en ik kreeg dan ook een vliegshow van ze.
Brandgans vlucht
Hupsakee, met z’n allen d’r vandoor.
Brandgans vlucht
Om een stuk verderop maar weer te landen, maar dat was te ver weg voor een foto.
Brandgans in de vlucht
Dit zijn echt mooie vogels, maar het zijn er wel erg veel tegenwoordig. Ik kan me niet herinneren ooit zoveel vogels tegelijk binnen een paar honderd meter te hebben gezien. Hopelijk krijg ik de volgende keer toch wat meer zomergasten voor de lens.
Rondom Lauwersoog (2)
In het vorige bericht liet ik een aantal vogels bij Lauwersoog zien. Daarvoor was ik ook al een grote hoeveelheid wintergasten gepasseerd. Het land zat hier en daar vol met ganzen. Die kan ik hier niet allemaal tegelijk laten zien, dan waren het stipjes op een foto geworden. Daarom heb ik de onderstaande er maar uitgepikt, Brandganzen achter de dijk, samen met schapen en op de achtergrond nog enkele Kieviten.
schapen ganzen achter de dijk
Want daarvan waren er ook behoorlijk veel, Kieviten uit het hoge noorden. Terwijl de “onze” naar het zuiden trekken komen deze vanuit Scandinavië hier naar toe en ze blijven vooral dicht bij de zee. Daar zat dus een grote groep. Maar ze wilden niet zo goed op de foto. De onderstaande hield het op redelijke afstand echter nog wel even uit.
Kievit bij Lauwersoog
Slechts eentje zat vlak bij de weg maar bleef me stoïcijns de rug toekeren. In deze donkere dagen voor Kerst begin ik dan direct weer naar het voorjaar te verlangen. Maar ja …., eerst nog maar even geduld hebben.
Kievit bij Lauwersoog
Eenmaal bij de haven aangekomen kon ik nog net een foto van de havenhoofden maken voordat ik een kennis ontmoette.
Lauwersoog
Het werd steeds donkerder en ik besloot huiswaarts te keren. Maar niet nadat ik de ondergaande zon bij het kunstwerk “Noorderzon” aan de Kwelderweg vlak bij Dokkumer Nieuwe Zijlen had gefotografeerd. Het kunstwerk is geplaatst in het jaar 2000 en is van de hand van Henk Rusman. In deze donkere maanden kun je het door de laagstaande zon op deze manier vastleggen.
kunstwerk Noorderzon
Overal zag je ook grote groepen Spreeuwen. Het lukte een opvliegende vogel in tegenlicht vast te leggen. Niet helemaal scherp, maar ik vind het eigenlijk wel een natuurlijk kunstwerk op deze manier.
opvliegende Spreeuw in tegenlicht
Maar gauw naar huis, het was een leuke middag.
Natte winter
Van de voorspelde winterperiodes is nog niet veel te merken. Het is veel te warm voor de tijd van het jaar, zegt men. Zelf ervaar ik dat warme echter niet zo, ik vind het maar wat kil met die hoge luchtvochtigheid buiten in deze periode. Het is gewoon een natte winter tot nu toe. In de natuur gaan “dingen” wel gewoon door, zoals de bloeiende Hazelaar, die zich al vanaf december laat zien.
bloeiende Hazelaar
Verder blijven ook de “verzamelingen” ganzen die je hier en daar ziet. In dit geval Brandganzen.
brandganzen
Het is ondanks dat gewoon “stil” in het veld. Dan zoek ik vaak wat andere onderwerpen, zoals schitteringen in het water.
schittering
Totdat er opeens een Haas in het weiland ligt. Een dikke jas aan en zo af en toe zich aan zonnestralen warmend. Hij heeft de kerst overleefd en kijkt net zoals ik zelf ook uit naar de voorjaarswarmte.
Haas
Een andere Haas lag ook maar wat te liggen, niet te veel energie verbruikend.
Haas
En dat temidden van een heleboel molshopen, waarvan een deel al weer ingezakt was. Want door die nattigheid is het voor de mol maar een klein kunstje lange gangen te graven en sommige velden liggen momenteel vol met die molshopen. Dat krijg je met zo’n warme en vooral natte winter.
GEERT SINES 
Recente reacties