Rondom een pingo (3)
Vandaag het laatste bericht uit een serie van drie met foto’s gemaakt in de buurt van de pingoruïne in het Wijnjeterperschar. Eerst een Boswants alias Roodpootschildwants.
Boswants
Als het kouder wordt trekken de kikkers zich in het bos terug en kruipen onder bladeren om er pas vroeg in een volgend voorjaar weer uit te komen en het water op te zoeken. Dat had de onderstaande ook gedaan, maar ik kwam kennelijk te dichtbij. Verderop zal hij wel weer een nieuwe hoop bladeren hebben gevonden.
Bruine kikker
Braamstruiken bloeien niet allemaal tegelijk en de onderstaande was nog wat laat met het vormen van de braambessen. Een vlieg kon het niet laten om lekker van de bessen te smikkelen. Lekker gezond zulke bramen …….. toch?
vlieg op braam
Er zat een piepklein zwart puntje op een blad. Voorzichtig als ik ben dacht ik allereerst aan een teek. Maar het bleek anders te zijn.
Viervleklieveheersbeestje
Een zwart lieveheersbeestje met vier rode stippen. Piepklein was deze, een millimeter of drie lang. De voorste vlekken zijn een beetje kommavormig. Precies zoals stippen.nl deze soort beschrijft. Het is een Viervleklieveheersbeestje.
Viervleklieveheersbeestje
Daarna kwam er weer een Grote stinkzwam op m’n pad met de slijmerige zwarte sporen nog op de hoed. Die hoed zat helemaal vol met vliegen, dezelfde soort die ook op de bramen zat. Voor de foto even niet. Maar ja, die bramen zijn gezond …. toch?
Grote stinkzwam
Zo, deze wandeling was bijna voltooid. Een verslag in drie delen van een fototocht in de herfst. Er was was nog genoeg te zien, nu nog wel. Straks, diep in de herfst en in de winter wordt het weer rustig.
dode boom Wijnjeterperschar
Nog een blik op die dode boom daar in het veld en op naar huis voor een welverdiend bakje troost.
Boswants
’t Weet eigenlijk niet wat nu de juiste naam is. De onderstaande wantsen zijn bekend als Boswants maar ook als Roodpotige schildwants. Rode poten hebben ze en ook een schild, dus het laatste klopt wel, maar hij leeft ook aan de randen van het bos. Alles kan wat mij betreft. Onderstaande twee trof ik aan op de Merskenheide, eentje in het bos en de andere in de begroeiing aan de rand van de heide. Eerst de bosbewoner.
Boswants
In detail zijn z’n facetogen en de brede schouderpartij goed zichtbaar.
Boswants (detail)
Vervolgens de heiderandbewoner, die opvallend lichter gekleurd was.
Boswants
Opvallend (bij beiden) is de gele punt achterop die driehoek in het schild.
Boswants
Van dichtbij bekeken leek die driehoek wel een kunstwerkje.
Boswants (detail)
Boswants of Roodpotige schildwants, je zou hem ook Geel-puntje-schildwants kunnen noemen. Maar als je “Pentatoma rufipes” zegt zit je altijd goed. In de tuinbouw zijn ze niet zo blij met deze, maar op de Merskenheide kan hij rustig z’n gang gaan en zitten mooi te wezen.
Boswants
Ik moet mijn rondje Merskenheide nog afmaken, een rondje dat ik twee weken geleden ben begonnen. Als laatste komt aan bod een Boswants alias Roodpootschildwants, die in een heidestruik was geklommen.
Boswants
Een fraai gekleurde wants, hij heeft alleen een ongemakje gehad met zijn vliesvleugels.
Boswants
Een paar maand geleden liet ik al een juveniel exemplaar van deze soort zien, die gaat voor hier nog eens in de herhaling.
Bosants (juv)
Toen was ik bijna rond, alleen een Berkenschildwants liet zich nog zien, met een paar druppels in de nek en op zijn schild, werkend als vergrootglas.
Berkenschildwants
Het wordt weer hoog tijd voor een volgend rondje.
GEERT SINES 
Recente reacties