Strepen en stippen

Nee, dit gaat niet over militaire rangen en standen, dan zouden er in elk geval nog sterren bij moeten staan, maar over gestreepte en gestipte insecten. In de afgelopen week was het weer totaal ongeschikt voor macro-fotografie. Het vastleggen van meestal kleine insecten die op een heen en weer zwiepend blad zitten, dat lukte gewoon niet met die af en toe forse wind. Daarom grijp ik terug naar wat oudere foto’s, eerder in dit seizoen gemaakt die ik nog niet eerder heb laten zien. En hoewel het hier niet over rangen en standen gaat heerst er toch duidelijk een soort van hiërarchie in de natuur, hoe lager in rang, hoe eerder ze worden opgegeten. Dat begint onderaan zo ongeveer bij de bladluizen.

Kleine wespenbok

Een stuk groter is de Kleine wespenbok, maar deze is ook niet erg groot en er zijn altijd grotere jongens en meisjes die wel trek hebben in sappige hap. Maar deze Klein wespenbok heeft een trucje, hij heeft het jasje van een venijnige wesp aangetrokken en de meeste snoepers laten deze soort daardoor links liggen, je weet maar nooit. Mimicry noemen we dat. Volgens wikipedia zijn daarvan 3 soorten, die van Müller, van Bates en van Peckham. Deze Kleine wespenbok gebruikt die van Bates waarbij op zichzelf ongevaarlijke soorten op gevaarlijke soorten lijken.

Kleine wespenbok

En die strepen geven deze soort een bijzonder uiterlijk. Dezelfde tactiek passen ook veel zweefvliegen toe. Daardoor lijken ze soms erg veel op elkaar en om ze goed te kunnen determineren moet je ze eigenlijk meenemen naar huis en in overleden toestand aan alle kanten goed bekijken om alle kenmerken mee te nemen in de beoordeling. Daar ben ik echter niet van en daarom probeer ik ze zo mogelijk van meerdere kanten te fotograferen. Soms lukt dat maar vaak niet, de eerste de beste klap van de cameraspiegel zorgt er meestal voor dat ze vertrekken. Dus is determineren vaak een probleem. Toch ben ik er vrij zeker van dat de onderstaande een Kleine bandzwever is.

Kleine bandzwever

De volgende lijkt op het eerste gezicht bijna identiek, maar is toch een stuk groter. En bij deze kun je niet alle noodzakelijke kenmerken zien. Desondanks denk ik dat het een Bosbandzwever is maar zeker ben ik niet. Hoe dan ook, deze beide soorten zweefvlieg hebben wel een waarschuwingsjasje aan met gele strepen. Het is echter bluf want gevaarlijk zijn ze echt niet.

Bosbandzwever

Dan kruipen er ook nog veel kleine insecten rond die ik maar verzamel onder de naam “bladhaantjes”. Gevaarlijk verkleden heeft weinig zin want ze zijn meestal zo klein dat een lekkerbek daar niet om zou malen. Zij moeten het doen met camouflage. De hieronder staande doet dat met vage donkere stippen en een vage kleur. Met z’n koperkleur en die putjes in de schilden lijkt met alsof hij net bij de koperslager vandaan komt. Het mooie van deze foto vind ik dat je, hoe klein ze ook zijn, bij deze nog net de facetoogjes kunt zien.

bladhaantje

De volgende valt voor mij ook onder de noemer “bladhaantje”, echter met een veel opvallender kleur, wel weer met zwarte stippen. Wat deze daarom doet is zich zoveel mogelijk verstoppen, in dekking gaan zou je kunnen zeggen. Dat deed hij bij mij ook, maar vlak voordat hij onder een blad verdween kon ik nog net afdrukken. Dit zijn insecten van misschien 4 of 5 millimeter lang.

bladhaantje

Alles bij elkaar, met dat aanvallen, verdedigen, camoufleren, in dekking gaan en dergelijke lijkt dit verhaal achteraf toch wel iets van militaire activiteit te bevatten. Helaas, want ondanks alle liefelijke natuurfoto’s en -filmpjes is het toch bijna altijd eten en gegeten worden in de natuur en dan hebben die stippen en strepen ter verdediging toch nut.

17 augustus 2019 | Categorieën: Insecten, Natuur, Natuurfotografie | Tags: Bladhaantje, Bosbandzwever, facetogen, geertsines, gele strepen, Kleine bandzwever, Kleine wespenbok, mimicry, mimicry van Bates, mimicry van Müller, mimicry van Peckham, zwarte stippen | 1 reactie