Twee donkere ogen …..
‘k Heb er lang op moeten wachten voordat het een dagvlinder beliefde even stil te blijven zitten voor de foto. Ze lieten zich wegens de kou toch al heel slecht zien. Maar uiteindelijk, daar was’ie dan, een Landkaartje. Oranje, en daarmee in voorjaarskleur, hoewel vandaag de meteorologische zomer is begonnen.
Landkaartje -voorjaar-
Opeens ……….., daar waren die donkere ogen, die me aankeken.
Groentje
Het vlindertje met oranje uiteinden van de antennes
Groentje
en als je hem van de zijkanten bekijkt met zebrasokjes aan. Met die mooie groene schubben op z’n bruine vleugels, het Groentje.
Groentje
Alles onder het toeziend oog van een Boompieper.
Boompieper
De dagvlinders zijn er, nu de zomer nog.
Inschikken
’s Morgens vroeg zat op de Merskenheide een Roodborst wat om zich heen te kijken. Een beetje bedremmeld misschien want hij was aan het inschikken.
Roodborst
Hij had gezelschap gekregen van een aantal Tjiftjaffen, uit Zuid Europa gekomen. Druk “tsji tsja tsji tsja” roepend, ik hoorde ze al van ver.
Tjiftjaf
Verder waren de eerste Fitissen ook al terug gekomen uit Afrika. Ze komen meestal twee weken later dan de Tjiftjaf, ze moeten dan ook een stuk verder vliegen. Als ze er zijn kun je dat duidelijk horen. Hun zang eindigt op een manier alsof ze niet meer genoeg lucht over hebben.
Fitis
Als ze niet zingen is de Fitis moeilijk te onderscheiden van de Tjiftjaf. De Fitis is wat geler maar dat zie je lang niet altijd goed. Voor mij is de kleur van de poten meestal bepalend. De Tjiftjaf heeft donkere poten en die van de Fitis zijn een stuk lichter van kleur.
Fitis
De Boompiepers zijn ook weer terug, helemaal uit de Afrikaanse savannes ten zuiden van de Sahara.
Boompieper
Ja, de Roodborst moet behoorlijk inschikken momenteel. Gelukkig komt er ook wel weer wat ruimte vrij. Er waren nog een aantal Kramsvogels op de heide, die waren echter hoogstwaarschijnlijk op doorreis naar het noorden. Binnenkort komt hun plaats wel vrij.
Kramsvogel
De Roodborst is wel gewend aan inschikken. In het voorjaar zoeken de geslachten elkaar op en leven ze een poos in elkaars nabijheid. Maar als de jongen zijn uitgebroed en uitgevlogen dan worden ze weer heel territoriaal en kunnen zelfs elkaar naar het leven staan als het om hun territorium gaat.
Roodborst
Deze had romantische gedachten en helder klonk zijn zang. Als daar geen partner op af komt dan weet ik het niet meer.
Parachuutje
Het was gisteravond zo warm dat ik min of meer werd uitgenodigd om een eind te gaan lopen. Dat heb ik gedaan in het Wijnjeterperschar, westzijde, het heidedeel. Want wie weet ….., misschien waren de Heideblauwtjes al actief. Daarvoor is het eigenlijk nog te vroeg, maar na het warme voorjaar komt alles dit seizoen veel eerder. Ze waren niet actief, dus het was inderdaad nog te vroeg. In het heidedeel staan een paar bomen. Daar waren een aantal Boompiepers bezig. Ze willen niet graag op de foto. Eentje kon ik tussen de takken door nog wel “te pakken nemen”. Ook deze was druk met het aanslepen van voer voor de jongen.
Boompieper
Iets dichter bij de weg kreeg ik een Boompieper-show. Ze vliegen dan op vanaf de grond en daarna laten ze zich al zingend weer naar beneden vallen. Daarbij houden ze de vleugels en staartveren zodanig dat het lijkt alsof ze aan een parachute hangen. Hij beweegt die vleugels tijdens het dalen dan ook niet.
Boompieper
Dat is heel typerend voor de (Boom)pieper, alleen al daaraan kun je hem herkennen.
Boompieper
En dat gezang als hij aan het parachuutje-spelen is …….! Dat eindigt altijd op een aantal lange tsieeeeeeeeeee, tsjieeeeeeeeeeee, tjieeeeeeeeeeeee`s.
Boompieper
Als deze kon jodelen dan had hij het zeker gedaan. Steeds maar opvliegen en dan langzaam weer neerkomen. Ik kreeg slechts een paar foto’s redelijk scherp, hij had eigenlijk wat dichterbij moeten vliegen. Maar dat heb je dan niet voor het zeggen. Het parachuutje valt wel op en daar ging het me deze keer om.
GEERT SINES 
Recente reacties