Vlinderweer
Terwijl ik dit verhaal zit te schrijven ruikt het buiten alsof er een varken in de brand staat, er zal wel ergens een BBQ worden gehouden. Het is echt weer om buiten te zitten momenteel. Dat heb ik een paar dagen geleden vrij laat ook nog gedaan en ik moet zeggen, de “vallende sterren” zorgden af en toe voor een spectaculair gezicht. Misschien lukt het vanavond nog eens. Intussen is het ook zo warm dat er veel meer vlinders vliegen dan eerder in het jaar. Het is alleen wel zo dat ze door de warmte veel energie hebben en nauwelijks stil willen zitten. Maar het is toch gelukt een aantal wat minder bekende soorten vast te leggen.
Zoals het Groot dikkopje. Alleen al aan de manier waarop die dikkopjes hun vleugels in ruststand houden kun je de soort al wel herkennen.
Groot dikkopje
Van opzij gezien is wel duidelijk waarom hij het dikkopje in z’n naam heeft.
Groot dikkopje
De volgende is het Hooibeestje. Ze willen ook slecht stilzitten maar ze zijn vrij territoriaal, dus als ze wegvliegen landen ze vaak wel weer op dezelfde plek en je kunt daar op ze wachten.
Hooibeestje
“Minder bekende soorten”, voor onderstaand Klein geaderd witje geldt dat niet. Hij zat zo mooi op een gekleurde distel dat ik hem niet voorbij kon lopen.
Klein geaderd witje
De volgende is een Gewone bandspanner, tenminste ….. dat denk ik, want er zijn heel veel bijna identiek lijkende soorten. Dan houd ik het maar op de meest algemeen voorkomende, de Gewone bandspanner dan maar.
Gewone bandspanner
De laatste bezorgde me een goed gevoel. Het is een Boomblauwtje. Zodra ze op een blad landen dan …….. floep ………. de vleugels slaan dicht. Ze laten zelden hun blauwe bovenkant zien. Deze liet beide zijden van z’n vleugels zien.
Boomblauwtje
Zo, nu lekker naar buiten, de blauwe rook is al weer verdwenen.
Wolken
Gisteren kon hij er niet meer bij, dat Boomblauwtje op de paarse struikheide. Daarom vandaag hier. Op de foto lijkt het allemaal heel vriendelijk, zonnig weer te zijn. Dat was het echter niet, later in de middag werd het zelfs ernstig bewolkt.
Boomblauwtje op paarse heide
’t Is overigens maar goed dat de weersverwachtingen niet beursgenoteerd zijn, anders hadden we momenteel ook nog een weersverwachtingencrisis. Het zou vandaag een mooie zomerse dag worden, maar het is de hele dag somber en grijs gebleven en de temperatuur kon maar net aan de 18 graden halen. Zo was het een paar dagen geleden ook, zij het dat de wolkenluchten toen woest waren en veel structuur vertoonden. Hoe die wolkentypes allemaal heten weet ik niet zo goed. De wolken hieronder bestonden uit bolletjes en strepen.
Donkere wolkenluchten
uit nog meer strepen en draai-effecten
Donkere wolkenluchten
en uit strepen, draai-effecten en bolletjes. Het was een imposant gezicht, wolken speciaal zou ik ze noemen.
Donkere wolkenluchten
Van één soort weet ik dan wel een naam. Dat is de mammatuswolk hieronder. De foto is van vorig jaar en komt dus uit het archief. Uit een mammatuswolk valt wel regen, maar die verdampt ver voordat de grond wordt bereikt. Dat verdampen kost energie, waardoor de lucht onder wolk kouder wordt. Door de koude lucht stijgt de lucht daar minder op of zakt zelfs, waardoor de wolk bolvormige uitstulpingen naar beneden krijgt. (mammatus=borst).
Mammatus wolken
Dat mammatus-effect zou bij de foto’s van deze week ook wel eens van toepassing kunnen zijn, maar dan veel minder uitgesproken.
Rondje Merskenheide
Wat zou een rondje Merskenheide voor onderwerpen opleveren? Dat is altijd weer een verrassing. De eerste die poseerde was een Groentje. Deze is nog vrij vers, maar er zijn intussen ook wel exemplaren waarbij de groene schubben al behoorlijk zijn afgesleten.
Groentje
Het was deze keer waarschijnlijk het rondje van de Dansvliegen. Dat zijn rare snuiters, zeker door die ontzettend lange steeksnuit. Het zijn roofdieren. Een mens zal geen last van ze hebben, ze houden zich bezig met andere vliegen en vlinders en zo.
Dansvlieg
Onderstaand Boomblauwtje leek niet benauwd voor hem te zijn en zat op (hing aan) hetzelfde blad.
Boomblauwtje en Dansvlieg
Maar of dat wel zo verstandig was? Dat liet een andere Dansvlieg zien die wel een vlindertje te grazen had genomen. Bijna net zo groot als de jager.
Dansvlieg met prooi
Gelukkig, het waren niet alleen maar Dansvliegen die stil bleven zitten. Want op een paal achter aan de rand van de heide zat een mannetje Roodborsttapuit goed op te letten. Vanaf die paal kon hij het hele spul overzien en dat vreemde krakende geluid maken als er gevaar dreigde. Ergens in de heide zal er wel een nest zijn gebouwd. Hij zat ver weg. Dan wil ik nog wel eens proberen heel rustig aan dichterbij te komen om net iets meer detail in z’n veren te krijgen. Daar ben ik een poos zoet mee geweest. Het begon bijna op een spel te lijken.
Roodborsttapuit
Meneer Roodborsttapuit heeft gewonnen.
GEERT SINES 
Recente reacties