Verse vlinders en juffers
’t Is mooi om te zien, de bladeren komen weer aan bomen en struiken en dan is er plotseling veel nieuw leven. Op de Kapellepôle zag ik ineens veel blauwe vlindertjes rond fladderen. Zodra ze op een blad gingen zitten veranderde het blauw in wittig met een heel klein beetje blauwe ondertoon. Typisch de kleur en het gedrag van het Boomblauwtje, ze zitten meestal met de vleugels gesloten op bladeren en dan het is moeilijk om de blauwe bovenkant van hun vleugels te laten zien. Het strepenpatroon op de onderkant van de vleugels maakt ze goed herkenbaar.
Maar deze ging net iets verder en de vleugels werden voorzichtig toch wat meer geopend. Aan de brede zwarte vlek op de voorste vleugel te zien is dit een mannetje. Helemaal gaaf en vers was deze, nog onbeschadigd.
Ook helemaal vers was de eerste juffer die ik dit jaar voor de lens kreeg, een Vuurjuffer, meestal de eerste soort die in het voorjaar rondvliegt.
Dat deze vers is blijkt ook wel omdat hij / zij nog niet helemaal uitgekleurd is, de schouderstrepen en de omranding van het halsschild zijn nog geel gekleurd. Het zal niet lang duren of ook dit geel zal verkleuren naar rood.
Ik had het er maar druk mee, voorzichtig, voorzichtig benaderen, het is weer even wennen aan het werken met de macro-lens.
Big brother, in dit geval een stevige vlieg, hield me goed in de smiezen met z’n duizend facetogen. Veel is er momenteel vers, een nieuw voorjaar, ik ga er weer voor.
Groentjes en zo
Het zijn mooi gekleurde vlindertjes, de Groentjes. De groene kleur zit aan de onderkant van hun vleugels, de bovenkant is bruin gekleurd. Ik kon een aantal fotograferen. De eerste zat op een bloeiende Hulst.
Groentje
Als ze wat ouder worden verdwijnt die groene kleur langzaam en komt het onderliggende bruin tevoorschijn. Bij de vlinder hieronder kun je al zien dat het groen gedeeltelijk is verdwenen door het over elkaar schuiven van de vleugels.
Groentje
In de volle zon licht het groen helder op.
Groentje
Dan kun je ook de schubben op de vleugels en de zebra-sokjes goed zien.
Groentje
Hoe groen en bruin ze ook zijn, de Groentjes behoren tot de familie van de Blauwtjes,
Boomblauwtje
net zoals de laatste vlinder deze keer, het is een Boomblauwtje. Het blauw schijnt bij deze een beetje door, maar als je deze vlinder ziet oogt hij bijna wit aan de onderkant van de vleugels. De bovenkant van die vleugels is bij deze wel voor een deel blauw. Maar zowel het Groentje als het Boomblauwtje laten de bovenkant van hun vleugels bijna nooit zien.
Boomblauwtje
Op een aantal dagen was het in de afgelopen week warm, bijna zomers. Dan zie je de natuur heel snel veranderen. Ik was onderweg in het noorden van de provincie Groningen in de buurt van Rottum. Je zag bijna dat de bladeren in de bomen zich ontvouwden. Een slootrand met Paardebloemen leidde m’n blik er naar toe, evenals naar de kerk.
Rottum (Gr.)
Thuisgekomen was er ook het één en ander veranderd. Een vers Boomblauwtje (Celastrina argiolus) zat op de klimop. Vlindernet schrijft: “Op ooghoogte fladderend langs klimop of hulst in de tuin is het boomblauwtje met geen andere soort te verwarren.” Fladderen deed deze niet, maar ik vond hem wel op ooghoogte.
Boomblauwtje
Behalve de vuilboom is ook de klimop een favoriet van deze vlinder. Hij is moeilijk in z’n volle “blauwte” te fotograferen. Meestal, als je in de buurt komt, flappen de vleugels dicht en zie je alleen nog de blauwachtig witte onderkant van die vleugels. Deze vond het kennelijk zo lekker in het zonnetje dat de vlinder een tijdlang toch de bovenkant van z’n vleugels liet zien.
Boomblauwtje
Nog helemaal vers, zodat je de schubben op de vleugels ook nog goed kon zien.
Boomblauwtje (detail)
Dit is een mannetje, de vrouwtjes hebben een brede donkere rand aan de bovenkant van de voorvleugels.
GEERT SINES 
Recente reacties