Nog wat restjes
‘k Heb weer eens een wandeling door het Wijnjeterper schar gemaakt, of zoek naar de herfst. Dat viel enigszins tegen, de echte herfstkleuren zijn er nog niet. Ook niet bij de pingoruïne, waar het wateroppervlak er mooi strak bij lag, maar ook nog veel groen zichtbaar was.
pingoruïne Wijnjeterper Schar
Het onderstaande Bont zandoogje liet wel zien dat het zo ongeveer herfst is, de vlinder was behoorlijk afgevlogen en miste een behoorlijk deel van een achtervleugel. Lang zal deze het niet meer maken, denk ik.
Bont zandoogje
Het Robertskruid bloeit altijd in deze tijd van het jaar, in de herfst, in It Skar zo ongeveer op de meest schaduwrijke plaats. Daar in dat donkere bosdeel stonden ze uitgebreid te stralen en dat doet je ook niet direct aan herfst denken.
Robertskruid
Wel de onderstaande Grote stinkzwam, maar het was slechts één van de weinige soorten die er te vinden waren.
Grote stinkzwam
Een Langpootmug had een bes van een Vuilboom opgezocht, dan viel hij zelf denkelijk minder op.
Langpootmug
En er was nog een Zevenstippelig lieveheersbeestje actief. Maar zo langzamerhand hoeft de macrolens niet meer mee tijdens de wandelingen.
Zevenstippelig Lieveheersbeestje
Want de herfst zal binnenkort wel volop “uitbreken”. Nu waren het nog wat restjes van de late zomer die overbleven.
Niet en wel
Vandaag en morgen speelt weer de nationale vlindertelling. Daar hoef ik eigenlijk niet aan mee te doen want de enige dagvlindersoort die ik in de afgelopen week in m’n tuin heb gezien was een Koolwitje. Terwijl er toch zoveel mooie dagvlinders rond dwarrelen.
Zoals de Sint Jansvlinder, niet in mijn tuin voorkomend.
Sint Jansvlinder
De Kleine vos, waarvan ik de laatste meer dan een maand geleden in m’n tuin had.
Kleine vos
Een blauwtje, waarschijnlijk een Heideblauwtje (m), die ik nog nooit in mijn tuin heb gehad omdat de biotoop ongeschikt is.
blauwtje
Evenals het vrouwtje van een Heideblauwtje.
Heideblauwtje (v)
Soms, heel soms zit er een Koevinkje in m’n tuin, maar de laatste daarvan was in 2014.
Koevinkje
Of een Bont zandoogje, ook laatst in 2014 gezien.
Bont zandoogje
Nee, de dagvlinders laten het hier afweten. Toch “stikt” het hier wel van de microvlinders, ik kan de foto’s maar uitzoeken. Een bijna wit vlindertje met glimmende vleugels.
microvlinder
Nog eentje, wit met grijsbruin en roodbruine ogen
microvlinder
en een soort van langsprietmot
microvlinder
met veel bruin
microvlinder
Waarvan ik van geen van allen de namen weet en vandaag door andere bezigheden ook niet in de gelegenheid ben omdat allemaal uit te zoeken.
Nee, de tuinvlindertelling sla ik vandaag over, jammer voor dat ene Koolwitje, die wordt dan niet meegeteld. De microvlinders worden volgens mij ook niet geteld. Die zouden het qua aantallen zeker winnen van de dagvlinders.
Groentje en zo
Tijdens een wandeling over de Merskenheide zag ik een kleine vlinder opvliegen uit de heide. Het bleek een Groentje te zijn, een vlinder die ik nog niet had verwacht na het koude voorjaar. Hij keerde steeds weer terug naar zijn “eigen” heidestruik.
Groentje
Officieel behoren ze bij de blauwtjes, hoewel er volgens mij helemaal geen blauw aan de vlinder te vinden is. De bovenkant van de vleugels is egaal bruin. Die kleur zie je eigenlijk alleen maar als ze vliegen. Bijna altijd zitten ze stil met omhoog gevouwen vleugels.
Groentje
Als ze op een nog dorre heidestruik zitten vallen ze op, maar op een groen blad zie je ze bijna niet meer. Dan is het groen een perfecte schutkleur.
Groentje
Wie er ook rond dwarrelde was een Bont zandoogje. Dat zijn vaak vroege vliegers. Deze koos ervoor om met z’n vleugels bijna plat op de grond de zonnewarmte op te vangen.
Bont zandoogje
Zo zie ik ze dan ook het meest, met gespreide vleugels en wat minder vaak met omhoog gevouwen vleugels.
Bont zandoogje
Maar deze liet ook de onderkant van z’n vleugels nog kort zien. Het werd weer een wandeling die de moeite waard was.
GEERT SINES 
Recente reacties