Stille januari
’t Moet bekennen dat de maanden januari en februari voor mij niet het meest aantrekkelijk zijn in de natuur. Jawel ……, hier en daar lopen de weilanden vol met ganzen. Ook zijn er altijd de kraaien en de reigers, maar het is vaak onder slechte lichtomstandigheden. In de afgelopen week kwam daar ook nog de dikke mist overheen. Reden om geen peperdure brandstof te verspillen aan nutteloze reisjes.
Dan ben je blij dat er thuis af en toe nog wel wat reuring is. Zoals de onderstaande Gaai die eens over de schutting van de nieuwe buren kijkt. Niets te zien, de vorige voerden nog wel eens.
Ondanks dat het een schreeuwlelijk is blijft de Gaai een mooi gekleurde vogel. Hieronder heb ik hem in een kader gezet om de achtergrond wat rustiger te maken.
Maar in januari heb je altijd wel dat lichtpuntje, de bloeiende Hazelaar. Piepklein zijn die rode bloemetjes. Dat betekent al weer vroeg opletten met stuifmeel, want ze bloeien niet voor niets, ze proberen dat reeds aanwezige stuifmeel te vangen, zeker als de zon eens schijnt. Echt veel hulp van bijen en hommels hebben ze nog niet.
De vroege bloei wordt wordt vaak vanuit klimaatverandering en opwarming verklaard, maar bij mijn weten en zolang ik me kan herinneren bloeien deze struiken altijd al vanaf half december.
Ja …., het is momenteel zoeken naar beelden in de natuur, het is gewoon weer de stille januari.
Natte winter
Van de voorspelde winterperiodes is nog niet veel te merken. Het is veel te warm voor de tijd van het jaar, zegt men. Zelf ervaar ik dat warme echter niet zo, ik vind het maar wat kil met die hoge luchtvochtigheid buiten in deze periode. Het is gewoon een natte winter tot nu toe. In de natuur gaan “dingen” wel gewoon door, zoals de bloeiende Hazelaar, die zich al vanaf december laat zien.
bloeiende Hazelaar
Verder blijven ook de “verzamelingen” ganzen die je hier en daar ziet. In dit geval Brandganzen.
brandganzen
Het is ondanks dat gewoon “stil” in het veld. Dan zoek ik vaak wat andere onderwerpen, zoals schitteringen in het water.
schittering
Totdat er opeens een Haas in het weiland ligt. Een dikke jas aan en zo af en toe zich aan zonnestralen warmend. Hij heeft de kerst overleefd en kijkt net zoals ik zelf ook uit naar de voorjaarswarmte.
Haas
Een andere Haas lag ook maar wat te liggen, niet te veel energie verbruikend.
Haas
En dat temidden van een heleboel molshopen, waarvan een deel al weer ingezakt was. Want door die nattigheid is het voor de mol maar een klein kunstje lange gangen te graven en sommige velden liggen momenteel vol met die molshopen. Dat krijg je met zo’n warme en vooral natte winter.
Een beetje vroeg
We zijn net het nieuwe jaar begonnen. Traditiegetrouw is dat een slechte periode voor het maken van natuurfoto’s, er is nog niet zoveel leven in de brouwerij in het veld. Jawel, de hazelaars staan in bloei, dat is nog redelijk normaal.
Hazelaar in bloei
Maar de tulpen in m’n tuin steken de kop ook al weer boven de grond, dat is wel vroeg en van deze jongens zal waarschijnlijk niet veel terecht komen. Het is wel een teken dat ze er nu al zijn.
opkomende tulpen
Verbaasd was ik ook een stel kieviten te zien,
kieviten in januari
een stuk of vijftig waren in een plas – dras gebied aan het pootjebaden en foerageren. Dit zullen wel doortrekkers zijn, op de vlucht voor de kou in het noorden, maar het was wel leuk ze weer te zien en dat in de eerste week van januari.
kieviten in januari
Maar ik stond versteld dat er een Roodborsttapuit op een prikkeldraad stond,
roodborsttapuit in januari
’t is niet dat m’n klomp brak want die had ik niet aan, maar anders had het zomaar gekund. Een Roodborsttapuit in januari, het moet niet gekker worden. ‘k Heb nog even gedacht dat ik me vergiste, maar nee, het was echt. Dit is veel te vroeg of is het een opportunist die gewoon gebleven is terwijl de rest van de familie op reis is gegaan? De tijd zal het leren.
GEERT SINES 
Recente reacties