Ge(s)paard
‘k Ben in de afgelopen week onder anderen bezig geweest wat meer grip te krijgen op een nieuw fotobewerkingsprogramma. Een voorwaarde voor zo’n programma is dat het al m’n oude foto’s moet kunnen lezen. Die foto’s bewaar ik in RAW-vorm. Misschien achteraf niet de meest gelukkige keus want dan ben je aan enkele speciale maar slecht verkrijgbare programma’s gebonden. Omdat er ook nog van alles anders te doen was ben ik nog niet erg opgeschoten. Maar gelukkig, ik heb in de afgelopen tijd het een en ander aan foto’s gespaard. Toevalligerwijze wordt er op veel daarvan gepaard. Meestal noem ik dat in dit weblog de uitbreidingsmodus. Het zal niet zo lang meer duren of we zien de kleine insecten veel minder op bladeren rondlopen en dan moeten we wachten tot volgend jaar om te kijken wat er precies is uitgebroed.
Als eersten een paar bladkevers. Aan namen begin ik vandaag maar niet.
bladkevers
De tweede foto beslaat een paringswiel van twee Azuurjuffers.
paringswiel
Als derde een aantal Elzenhaantjes.
Elzenhaantjes
Paring lijkt me niet echt meer nodig gelet op de volle mevrouw, maar je ziet ze vaak in deze toestand, ze blijven zeker bezig voor de hobby.
Elzenhaantjes
Vervolgens twee roofvliegen
roofvliegen
Het mannetje houdt het vrouwtje angstvallig vast om er in de forse wind maar niet af te kukelen.
roofvliegen
Op de foto hieronder kun je zien dat hij zich stevig vasthoudt aan haar ogen.
roofvliegen
Ja …, facetogen, weer die facetogen duidelijk in beeld. Zoals geschreven, volgend jaar maar weer afwachten voor het resultaat. Dan denk ik ook m’n nieuwe apparatuur wel weer onder de knie te hebben, hopelijk al veel eerder.
Snuiters
Het is er weer tijd voor, ze laten zich ook weer zien, de blad- en snuitkevers. Je hebt ze in allerlei kleuren, wat op zich niet wil zeggen dat het daarmee een andere soort is.
snuitkever
Maar om ze allemaal een specifieke naam te geven, dat valt nog niet mee, vaak moet je daarvoor specialist zijn.
snuitkever
Ze zijn momenteel in redelijke hoeveelheden aanwezig.
snuitkever
Van eentje heb ik de kop iets uitvergroot om zijn facetogen te laten zien. Verder zie je dat ze redelijk behaard zijn. Waarschijnlijk verliezen ze in de loop van de tijd een deel van die beharing waardoor ze donkerder gaan lijken.
snuitkever
De ene snuit is de andere niet. De onderstaande heeft een veel langere snuit en is bovendien glimmend blauw gekleurd, duidelijk een heel andere soort.
snuitkever
Zo van opzij is die snuit wel echt opvallend.
snuitkever
Ik zal nog wel proberen om ze een betere naam te geven, maar ik ben al m’n determinatie-links kwijt (zie vorige blog). Maar wat niet is kan nog (terug)komen.
GEERT SINES 
Recente reacties