Warm
‘k Had me voorgenomen een eind te gaan wandelen in de natuur. Maar eenmaal in It Skar overviel de warmte me. De paar zuchtjes wind werden afgedekt door de beplanting, het was er snikheet. Nu zul je mij niet gauw horen klagen over warmte, maar ik voelde aan alles dat dit toch net teveel van het goede was. Ook al omdat ik niet met ontblote armen en benen in de natuur wil rondlopen. Die kleine zwarte gasten, je hebt ze zomaar en momenteel zijn ze heel actief. Dus heb ik mijn wandeling sterk ingekort. Niet na eerst wel de Gewone brunel alias “het bijenkorfje” te hebben vastgelegd.
Gewone brunel
En niet na even bij de Kamille te hebben gekeken, de onderstaande was voorzien van twee vliegjes, een kleine en een piep ……
Kamille met vlieg
Intussen stroomde het zweet me over de brillenglazen, het leverde een onduidelijk beeld van de Kamille op.
Kamille (bewerkt)
Wie de warmte wel erg lekker vonden? De cicaden, ze sprongen onverdroten weg als ik ook maar in de buurt kwam.
Groene cicade
Bovenstaande Groene cicade was de enige die ik kon vastleggen. Het was mooi geweest, gauw naar huis en onder de douche. Nu nog een logje schrijven dacht ik. Bij dezen, met straks nog een blik in het vriesvak om iets kouds te pakken te krijgen. Want binnen of buiten, het maakt momenteel niet uit, het is overal warm.
Eindelijk !!!
Het afgelopen seizoen had ik nog geen enkele grote libel, een Glassnijder, Blauwe Glazenmaker, Keizerlibel en dergelijke voor de lens gehad. Toch heb ik ze vaak zien vliegen, letterlijk dan. Als ze op jacht zijn kunnen ze vlak bij je langs vliegen, maar ergens stilzitten, daar kun je eindeloos op blijven wachten. Tot een paar dagen geleden. Ook toen vlogen er van die grote jongens rond in It Skar. Eentje van hen ging aan een tak hangen. Wat ik dan altijd eerst doe is een foto maken met de telelens, dan heb je in elk geval nog iets. En dat leek de goede keus te zijn, hij vloog weg.
Paardenbijter
Om een meter verderop weer te landen. Toen kon ik verder met de macrolens. Zo laat in het seizoen vliegen bijna alleen nog maar Paardenbijters rond, Hynstebiter in het Fries. Ze bijten overigens geen paarden. Ze durven vlakbij te komen om vliegjes te vangen. Dan lijkt het net alsof ze aanvallen. Dat is echter alleen maar lijken, meer niet.
Hynstebiter
Ik kon nog dichterbij komen. Dan zie je een aantal kenmerken goed. De smalle gele strepen boven op de schouders en de “gele spijker” op het begin van het achterlijf. Dit is een mannetje, hij heeft blauw in zijn kleurenpakket, de vrouwtjes hebben dat niet en zijn meer bruin. Bovendien is het achterlijf aan het begin ingesnoerd. Ook dat hebben alleen de mannetjes.
Paardenbijter (detail)
Ik had de foto’s die ik graag wilde en heb hem verder met rust gelaten. Een Gewone Brunel alias Bijenkorfje stond het gras naast het pad op te fleuren. Ze kunnen bloeien tot in de herfst. Langs dat pad waren een aantal nieuwe begonnen met bloeien, heel lang is het daar alleen maar groen geweest.
Gewone Brunel alia Bijenkorje
Het was een fleurig kwartiertje. Toen ik terug liep naar de auto had ik zoiets als: “Eindelijk”. Lang gewacht op de grote libellen, maar aan het eind van het seizoen is het dan toch nog gelukt.
GEERT SINES 
Recente reacties