Vrij nieuw
De ontwikkeling in de natuur gaat wel door, ondanks het heen-en-weer weer. Bijna dagelijks komen er momenteel nieuwe soorten tevoorschijn. Ik was zo ongeveer toe aan het zien van de eerste libel in dit voorjaar.
Smaragdlibel
Zoals bijna elk jaar was het ook dit jaar weer de Smaragdlibel die zich als eerste liet zien.
Smaragdlibel
Z’n naam dankend aan die groene smaragdkleur.
Smaragdlibel
Als deze libel helemaal helemaal “klaar” is zijn zelfs de ogen groen. De facetten in de ogen blijven natuurlijk wel.
Smaragdlibel (detail)
Voor die groene ogen is het nu nog net te vroeg.
nimf van een wants
Ook nog niet helemaal “klaar” was de nimf van een wantsje dat daar ook in de buurt rond scharrelde. Erg klein, slechts een millimeter of 4 tot 5 lang. Misschien eentje van de Berkensmalsnuitwants. Deze had z’n vleugels nog ingepakt en moet nog een definitieve gestalteverwisseling ondergaan. Ja de ontwikkelingen in de natuur gaan wel door, maar gelet op het tijdstip in het seizoen is het meeste nu dus nog vrij nieuw.
Ontluikende natuur
Een hele winter lang lijkt er niet veel te veranderen in de natuur. Tenminste, je ziet nergens leven. Maar in het voorjaar, na een paar zonnige dagen, groeien de knoppen aan de takken als kool. Met soms mooie kleurcombinaties, zoals hieronder.
bladeren in de knop
Ineens komen de wantsen weer tevoorschijn, zeker als die knoppen ook nog wat zoetigheid willen afscheiden.
Kleidocerys resedae
Zo’n wants die zich vroeg in het voorjaar laat zien is de Kleidocerys resedae. Voor mij is dit bijna elk jaar de eerste soort die ik opmerk. Hij is hooguit 5 millimeter lang, een kleintje dus. In de laatste jaren heeft men deze soort ook een Nederlandse naam gegeven. Maar verschillende bronnen melden verschillende namen. Zo wordt deze soort zowel Berkenwants als Kleine Berkenwants en ook nog Berkensmalsnuit genoemd. Wie het precies weet mag het zeggen. In elk geval komt de berk voor in z’n Nederlandse naam en op die boom kun je hem ook het vaakst aantreffen.
Kleidocerys resedae
Op de Kapellepôle kon ik deze week ook de eerste vlinder fotograferen. Je ziet af en toe wel een Citroentje rond dartelen, maar dit was de eerste in dit seizoen die bleef zitten. Aan de bladknop waar hij op zit kun je zien dat ook dit maar een klein vlindertje is, een microvlinder. Een naam kan ik hem niet geven, daarvoor zijn de kleuren en kleurpatronen op de vleugels te algemeen, het herkennen is dan specialistenwerk.
microvlinder
En natuurlijk, in het vroege voorjaar is de Dotterbloem één van de eerste planten die in volle bloei staan.
Dotterbloem
Er komt nog veel meer, maar het is duidelijk, de natuur is momenteel aan het ontluiken.
Snoepers
Het voorjaar maakt zich aan alle kanten kenbaar. De knoppen staan op uitbarsten en ze beginnen alvast lekker te ruiken. Genoeg voor die kleine snoepers die ik op de Kapellepôle op veel plaatsen aantrof.
Kleidocerys resedae
Het zijn allemaal Berkensmalsnuitwantsen, de wetenschappelijke naam is Kleidocerys resedae.
Kleidocerys resedae
Eentje zat zo stil dat ik z’n facetogen ook nog goed in beeld kreeg. De complete wants is ongeveer 5 millimeter lang, zo’n oog is dan kleiner dan een halve millimeter. Maar toch nog wel met zoveel facetten dat het al moeilijk is om ze allemaal te tellen.
Kleidocerys resedae
Een paar takken verder hadden ze zo te zien een vergadering, of misschien hielden ze elkaar warm, dat kan ook.
Kleidocerys resedae
Op de Kapellepôle stond ook de Kraaiheide in bloei. Van afstand zie je dat niet, hooguit ligt er een roodachtige waas over de heide.
bloeiende Kraaiheide
Van dichtbij kun je echter de bloei goed zien.
Zo, dit was de eerste keer in dit jaar dat ik de macrolens weer kon gebruiken. Ook in deze kleine wereld begint het weer mooi te worden.
GEERT SINES 
Recente reacties