Rondje Merskenheide
Tijdens een rondje Merskenheide heb ik me geconcentreerd op het bosdeel, daar merk je minder van de stevige wind en als het zou gaan regenen heb je meer gelegenheid om te schuilen. Het was weer de moeite waard, want onder andere de Berkenschildwants liet zich uitvoerig bewonderen. Dit is een forse wants met veel rood, wat hem een fleurig uiterlijk geeft.

Berkenschildwants
met felrode ogen

Berkenschildwants
en het lijkt wel of een koperslager allemaal putjes in z’n schild heeft gedubt. Zijn wetenschappelijke naam is Elasmostethus interstinctus.

Berkenschildwants
Vreemd genoeg liep er ook nog een nimf van deze soort rond, waarschijnlijk wel in zijn laatste stadium, de 5e instar. Hij is aan de late kant en moet nog wel zien volwassen te worden voor de winter.

nimf Berkenschildwants
Verder kon ik deze keer niet meer om de Vliegenzwam heen, ze steken overal de kop uit de grond. Ze beginnen als bolleteje, nog bijna helemaal bedekt met schubben .

Vliegenzwam
Hoe groter de hoed wordt hoe meer hij zijn schubben verliest

Vliegenzwam
Er was ook al een liefhebber geweest, die van een hoed had gesnoept, een muis of een rat of zo. Zo zwaar giftig zijn ze misschien dan toch wel niet, of anders loopt er nu misschien een muis of rat over de heide die behoorlijk high is. Het rondje Merskenheide is nog niet af, daarover een volgende keer meer.
Wantsen en zo
De onderstaande Berkenschildwants vond het blijkbaar warm genoeg om nog een stukje over een blad te gaan wandelen.

Berkenschildwants
Hij behoort tot de schildwantsen en ik kon deze van redelijk dichtbij benaderen. Veel facetten hebben ze niet in hun ogen, maar het waren er voor deze toch voldoende om, na me gezien te hebben, naar de onderkant van het blad te verhuizen.

Berkenschildwants
Ook was er nog een nimf van een Zuringwants onderweg. Deze is bijna volwassen, zijn vleugels zitten echter nog wel ingepakt.

nimf Zuringwants
Het is toch echt herfst, hier en daar vieren sommige bladeren dat uitbundig.

herfstblad
De blauwe lucht, die heb ik vandaag gemist. Maar de wantsen, ze blijven af en toe zichtbaar.
Wantsen en …tsje
Bij een beetje warmte zie je de activiteit in de natuur opleven. Dat was ook zo bij een stel Berkenschildwantsen die direct maar begonnen aan de voortplanting. Ze vielen op door hun rode kleur. Het driehoekje op de rug is meerkleurig, waardoor ze zich onderscheiden van wat ik heb genoemd de meidoornschildwants bij wie dat driehoekje eenkleurig, groen, is. Zoals hieronder zichtbaar is heeft de Berkenschildwants in dat driehoekje een kleurcombinatie van rood, geel en groen.

Berkenschildwants
Ze kunnen elkaar in deze toestand heel lang bezighouden en laten zich nauwelijks storen. Alleen als je het te gek zou maken laten ze zich op de grond vallen. Dat was ik echter niet van plan.

Berkenschildwants
Ze hadden overigens nog meer bekijks. Op de foto hierboven staat hij al, hieronder heb ik “hem” uitvergroot. Wat het precies voor een “hem” is weet ik niet. Qua grootte viel hij in het niet bij de schildwantsen, dat kun je ook zien aan de voelspriet van de andere wants die ervoor hangt.

nymf van wants
Het is waarschijnlijk wel een nimf van een wants, piepklein. Deze zal nog heel wat moeten eten voordat hij echt opvalt. Deze keer had ik “geluk” dat hij toevallig werd meegenomen op de foto. Mijn ogen zijn niet zo goed dat deze me zonder meer zou opvallen. Een toevallige vondst zogezegd.
Recente reacties