Holle weg in de heide
Eeuwen geleden waren er nauwelijks verkeersverbindingen mogelijk tussen oostelijk Fryslân en Drenthe, je liep al heel gauw vast in het sompige veen. Eén van de weinige mogelijkheden was een weg over een zandrug tussen Bakkeveen en Een. Die oude weg ben ik maar eens gaan opzoeken. Het voordeel is dat die weg dwars door het Mandefjild loopt, waar redelijk veel heide staat. Zo kom ik het mooi combineren, nog eens een beetje nostalgie opzuigen en tegelijk de paarse heide bekijken. Vanuit een parkeerplaatsje in de buurt van “De Drie Provinciën” loop je eerst over een zandpad langs nog aanwezige grafheuvels.
Daarna kun je via een schapenkeerhek de oude weg door de heide op.
Men zegt dat door het vele verkeer van karren en paarden er door de eeuwen heen een uitgeholde weg is ontstaan, zeg maar een karrespoor. Op de foto hieronder kun je die uitholling goed zien.
Deze oude boomstronk, die er ook al heel lang ligt, was voor mij het keerpunt.
Even kon ik de holle weg met heide in de volle zon en met een mooie wolkenlucht bewonderen.
Ik ben nog wel op zoek geweest naar heidelibellen, maar die liet zich niet fotograferen.
Nou, dan is deze Roodborsttapuit, wel gefotografeerd van grote afstand en net zo goed een tijdelijke heidebewoner mij goed genoeg. Het was weer even genieten, een vleugje nostalgie en een bloeiende heide, wat wil je in begin september nog meer?
Zwammen en schimmel in het Oude Bos
Het bos in Duurswoude / Bakkeveen heeft meerdere natuurbeheerders namelijk Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten. Komend vanuit Duurswoude (Wijnjewoude) heb ik het eerste bospad deze keer uitgezocht voor een natuurwandeling. Dit is het Oude Bos van Staatsbosbeheer. Erg ver ben ik niet gekomen, het was buiten maar een natte boel, maar ik wilde er toch even uit om wat opvallende paddestoelen te fotograferen. Deze gele exemplaren vielen zeker op. Denkelijk een cantharel wat eigenlijk een familienaam is.
Cantharel
Deze gele soort wordt ook wel de Hanekam of Dooierzwam genoemd.
Cantharel
Ietsje verder stond een mooie Plooivoetstuifzwam.
Plooivoetstuifzwam
De volgende Hanekam kondigde zich alweer aan. Aan de hand van de eikel kun je wel zo ongeveer de grootte bepalen.
Cantharel
Zonder allerlei kunstgrepen kon ik een detailfoto maken.
Cantharel
Even verderop stond een andere Plooivoetstuifzwam.
Plooivoetstuifzwam
En naast de laan, dus eigenlijk niet in het Oude Bos, liep een schimmel.
schimmel
Al vroeg terug uit Spanje dus, maar hij moet nog beslagen worden voordat hij weer over de gladde daken kan lopen. Tja …., zwammen en sprookjes, ze horen een beetje bij elkaar.
Oude beuken aan de Beakendyk
Lopend langs de Beakendyk in Bakkeveen na het vennetje (zie eerste aflevering, klik hier) kwam ik eerst langs een aantal Amethistzwammen alias Rodekool zwammen. Deze soort paddestoel is vaak ernstig vervormd, maar deze zagen er prima uit.
Amethistzwam
Daarna kwam ik op de plaats die zo ongeveer iedereen hier in de buurt wonend wel zal kennen, daar waar een aantal stokoude beuken staan. Daarbij komt de zwamstam uit aflevering 2 (klik hier) ook weer in beeld.
beuken Beakendyk
In mijn lagere schooltijd hebben we eens tijdens een schoolreisje op de fiets (ja …., zo ging dat vroeger) de omvang van de dikste “gemeten”. Er was zo ongeveer een halve schoolklas nodig om die boom hand in hand te omspannen. Het is een mooi plekje waaraan velen goede herinneringen hebben.
beuken Beakendyk
Aan de voet van één van de bomen “bloeiden” een aantal rose-rode paddestoelen. Het zullen wel Stevige Braakrussula’s zijn geweest, uit een familie waarvan de meeste soorten giftig zijn.
russula zwammen
Hieronder de drie dikste beuken gezamenlijk in beeld, waarvan de “zwamstam” dus al bijna het loodje heeft gelegd.
beuken Beakendyk
Daarna ben ik verder de bossen ingetrokken, op zoek naar opvallende paddenstoelen. De mooiste daarbij vond ik de onderstaande, oranje-rose gekleurd, een soortnaam weet ik (nog) niet.
oranje-rose paddestoel
Tijdens de wandeling hoorde ik af en toe motorgeronk. Twee jongemannen bleken met een grote bladblazer door het bos te lopen. Hopeloos werk leek me dat in zo’n groot bos. Maar tijdens een gesprekje werd het mij duidelijk. Door de afgevallen bladeren van de zandpaden te blazen blijven deze paden langer droog en ze verslechteren daarom minder snel, wat erg veel onderhoud scheelt in de toekomst.
Amethistzwam
Na nog een mooie Amethistzwam kwam ik zo ongeveer terug bij mijn startpunt van de wandeling. Natuurlijk er waren veel meer zwammen zichtbaar, een aantal volgen nog wel op deze site, maar dan in los verband. Hoofdonderwerp voor nu waren de eeuwenoude beuken.
GEERT SINES 
Recente reacties