de Juffer en het Kroonvogeltje
Zo langzamerhand krijgen de bomen en struiken weer bladeren. Dat heeft tot gevolg dat allerlei insecten vanaf de bodem omhoog kruipen en dat was voor mij reden om weer een macrolens mee te nemen het veld in. Met de hoop op hier en daar een kruipend insect te kunnen vastleggen. Dat is ook wel gelukt en die foto’s volgen nog. Maar ik kreeg ook mijn eerste juffer in dit seizoen voor de lens. Normaal is dat een roodgekleurde vuurjuffer, maar deze keer was de eerste eens een blauw exemplaar. Hoewel ……, blauw, deze was zo vers dat de blauwe kleur nog niet helemaal was bereikt, deze was nog grijs/paars/blauw.
Eerst kon ik niet goed zien welke soort het was, maar een tweede foto gaf duidelijkheid. Op achterlijfsegment twee staat duidelijk een U die los staat van de segmentrand. Het is dus een Azuurjuffer, waarvan een oudere naam nog altijd door mijn hoofd speelt namelijk Hoefijzer azuurjuffer. Het hoefijzer is duidelijk herkenbaar op achterlijfsegment 2.
Iets verderop hing een bruin pakketje aan een tak, oppervlakkig bekeken leek het een dor blaadje dat aan de tak was blijven hangen.
Maar van ietsje dichterbij bekeken bleek het bruine dorre blaadje pootjes te hebben en ook ogen. Duidelijk een nachtvlinder dus. Ook de eerste voor mij in dit seizoen. Het werd nog een heel geknoei om hem op de foto te zetten. Ik moest met de camera allerlei takjes opzij duwen. waardoor ook de vlinder weer uit beeld schoof. Hopeloos gepruts, maar uiteindelijk is het toch nog een beetje gelukt.
De naam heb ik thuis moeten opzoeken. Nu vlindernet z’n herkenningssysteem van hun website heeft verwijderd vind ik het nog moeilijker dan anders om een goede naam te vinden.
De blonde opstaande blonde kuif gaf uiteindelijk de doorslag bij de naamgeving. Het blijkt een Kroonvogeltje te zijn, alias Ptilodon capucina, een nachtactieve nachtvlinder die vaak alleen maar in vangemmers is te vinden. De blonde kuif alias kroon zorgt voor de naamgeving. Het is wel een zeer algemene soort in Nederland, niet bedreigd, maar dit was voor mij de eerste keer dat ik hem herkende. Natuurlijk, bont gekleurde dagvlinders trekken altijd meer de aandacht, maar de nachtvlinders mogen er ook zijn.
De rups van het Kroonvogeltje had ik al wel eerder gezien, gewoon een mooie rups.
Ik sluit af met een Pinksterbloem, momenteel in zeer groten getale aanwezig. Net wat anders dan de eerste juffer en de eerste macrovlinder dit seizoen, die zijn een stuk minder vaak zichtbaar op dit moment.
PS. De editor van wordpress werkt voor geen meter op dit moment, ik moet allerlei trucs uithalen om een foto toe te voegen, ik ben benieuwd of het allemaal wel goed komt deze keer.
Ge(s)paard
‘k Ben in de afgelopen week onder anderen bezig geweest wat meer grip te krijgen op een nieuw fotobewerkingsprogramma. Een voorwaarde voor zo’n programma is dat het al m’n oude foto’s moet kunnen lezen. Die foto’s bewaar ik in RAW-vorm. Misschien achteraf niet de meest gelukkige keus want dan ben je aan enkele speciale maar slecht verkrijgbare programma’s gebonden. Omdat er ook nog van alles anders te doen was ben ik nog niet erg opgeschoten. Maar gelukkig, ik heb in de afgelopen tijd het een en ander aan foto’s gespaard. Toevalligerwijze wordt er op veel daarvan gepaard. Meestal noem ik dat in dit weblog de uitbreidingsmodus. Het zal niet zo lang meer duren of we zien de kleine insecten veel minder op bladeren rondlopen en dan moeten we wachten tot volgend jaar om te kijken wat er precies is uitgebroed.
Als eersten een paar bladkevers. Aan namen begin ik vandaag maar niet.
bladkevers
De tweede foto beslaat een paringswiel van twee Azuurjuffers.
paringswiel
Als derde een aantal Elzenhaantjes.
Elzenhaantjes
Paring lijkt me niet echt meer nodig gelet op de volle mevrouw, maar je ziet ze vaak in deze toestand, ze blijven zeker bezig voor de hobby.
Elzenhaantjes
Vervolgens twee roofvliegen
roofvliegen
Het mannetje houdt het vrouwtje angstvallig vast om er in de forse wind maar niet af te kukelen.
roofvliegen
Op de foto hieronder kun je zien dat hij zich stevig vasthoudt aan haar ogen.
roofvliegen
Ja …, facetogen, weer die facetogen duidelijk in beeld. Zoals geschreven, volgend jaar maar weer afwachten voor het resultaat. Dan denk ik ook m’n nieuwe apparatuur wel weer onder de knie te hebben, hopelijk al veel eerder.
Tussendoortje
Tussen de storingen op m’n desktop door heb ik geprobeerd nog een aantal foto’s klaar te maken voor dit weblog. Om de haverklap bevriest het spul en dan wil er niets meer. Hopelijk gebeurt dat tijdens het maken van dit log niet, want dan kan ik weer opnieuw beginnen. Het wordt zo langzamerhand tijd voor een vervanger van dit oudje. Terwijl er nog genoeg te publiceren is. Zoals de onderstaande Azuurjuffer (m). Vroeger noemden we hem de Hoefijzerazuurjuffer omdat de mannetjes een zwarte U-vorm op achterlijfsegment 2 hebben staan. Ik vond het kleurcontrast met de zuring mooi.
Azuurjuffer
Nummer twee is een Gaasvlieg, zonder een specifieke naam te noemen want er zijn nogal wat soorten. De gaasvlieg heeft een bijnaam, want bij sommige soorten lijkt het net alsof ze goudgekleurde ogen hebben.
Gaasvlieg
Dat werd dus “Goudoogje”, hoewel je het “gouden” oog bij deze niet kunt zien door de andere lichtinval. Dit is meer een groenoogje..
Gaasvlieg
Hij verstopte zich half achter een eikenblad, deze onderstaande Groene snuitkever, hij bleef stokstijf stilstaan. Bij de naam houd ik het ook maar wat algemeen. Maar toch viel hij op.
Groene snuitkever
Ik heb z’n oog uitvergroot, niet dat de foto daar mooier van wordt, maar ook bij deze kun je dan z’n facetogen zien. Een zwart oog ter grootte van een speldeknop, maar wel weer onderverdeeld in honderden facetten.
Groene snuitkever
En tenslotte nog een bloempje.
bloemetje
Dat mag ook wel want als dit bericht op het weblog staat betekent het dat de desktop in de tussentijd niet is vastgelopen. Eindelijk gelukt.
GEERT SINES 
Recente reacties