Half nep
Het lijkt bedrieglijk echt, een vogel die verlekkerd zit te kijken naar een vlinder, een Atalanta. Ze zou bijna gaan denken dat hij zo direct gaat toeslaan. Het tafereeltje is echter half nep.
Atalanta op tuinposter
De vogel staat afgebeeld op een tuinposter maar de Atalanta is echt en is toevalligerwijze net zodanig gaan zitten dat het lijkt alsof hij aan een takje hangt.
Atalanta op tuinposter
Dat de vlinder echt is blijkt wel uit de onderstaande foto want een vlinder die op een tuinposter is afgebeeld kan niet wapperen met z’n vleugels.
Atalanta op tuinposter
Deze wel dus, een mooie Atalanta die een kleurige poster als zitplaats opzoekt. Dat heeft op zich ook wel wat ook al is het half nep.
Vlinderweek
Tijdens de warme dagen in de afgelopen week lieten de dagvlinders zich in groten getale zien. Ondanks dat ik me door die warmte niet bovenmatig heb ingespannen kon ik een aantal fotograferen. Het zijn de soorten die hier vaak voorkomen. Eerst een Klein geaderd witje.
Klein geaderd witje
De aderen zijn bij deze soort soort geaccentueerd, hoewel dat ’s zomers minder is dan in het voorjaar. Waarom ik deze heb uitgezocht is vanwege die uitgerolde tong die hij goed liet zien.
Klein geaderd witje
Je moet het eigenlijk filmen, want die roltong is voortdurend in beweging, altijd onderweg, van de ene naar de andere bloem.
Klein geaderd witje
De tweede soort was een Kleine vos op een Kattestaart, een erg mooi gekleurde dagvlinder.
Kleine vos
Maar qua kleuren springt de onderstaande er voor mij toch wel uit, de Atalanta, ofwel de Admiraalsvlinder, Red Admiral in het Engels.
Atalanta
In tegenstelling tot de beide eerste is de Atlatanta een trekvlinder, in het voorjaar komen ze over de Alpen hier naar toe. Wat er nu vliegt is de tweede generatie die hier is geboren.
Atalanta
Eigenlijk moeten ze nog voor de winter terug naar Italië. Velen blijven hier echter en vriezen dood bij de eerste dikke nachtvorst. Dit in tegenstelling tot de Kleine vos die in de herfst een beschut plekje zoekt en zo overwintert. Maar voorlopig blijft het nog even genieten van de kleur van de dagvlinders.
Terugblik 2015
De jaarlijkse terugblik met een selectie uit de foto’s van het afgelopen jaar.
In de winter, er lag zelfs sneeuw, had een Blauwe reiger een muisje te pakken genomen.
Blauwe reiger met muis
De eerste juffers die zich in de lente laten zien zijn de Vuurjuffers.
Vuurjuffer
Wat later trof ik een Grutto met kuikens die zich als wegbeheerder gedroeg. Behalve “Kening fan de greide” nu dus ook verkeersregelaar.
Grutto
Nog wat later, zo ongeveer op de grens van de lente en de zomer “ontmoette” ik deze Gele Kwikstaart.
Gele kwikstaart
In de zomer kwam dit opvallende insect, een Helmkruidbladwesp, op m’n pad.
Helmkruidbladwesp
Aan het eind van de zomer zag ik een Atalanta op een Blauwe knoop zitten. Het was volgens mij een matig vlinderjaar, ik heb ze in verhouding maar weinig gezien.
Atalanta op Blauwe knoop
Toen kwam de herfst met z’n warme kleuren. Warm bleef het, tot aan het eind van december.
Herfstkleuren
Weer een jaar voorbij. Fotografisch was het voor mij geen bijzonder jaar, ik heb lang moeten herstellen na een operatie en kon moeilijk weer op krachten komen.
Het fotograferen heb ik steeds met plezier gedaan, ook in het afgelopen jaar. Dank aan elk die heeft meegekeken en / of gereageerd.
Dan wens ik U tot slot een goede jaarwisseling toe en een gezegend 2016.
GEERT SINES 
Recente reacties