Klam
Het verschil is groot, eind vorige week zat er er nog een Argusvlinder in m’n tuin te zonnen,
Argusvlinder
vandaag en ook al gisteren miezert het de hele dag. Met een beetje wind erbij zijn mijn ruiten net matglas. Alles buiten voelt klam aan.
Druppels op de ruit
Je zou je triest kunnen gaan voelen, maar ik wil het “matglas” liever verwerken naar vrolijke kleuren,
druppels (bewerkt)
want zo triest is het allemaal niet, de natuur kan best wat water gebruiken.
druppels (bewerkt)
Een beetje fleur
Na een paar grauwe, druilerige dagen is het tijd om de boel maar weer eens op te fleuren. Dat kan nog net met de grote hoeveelheid Koekoeksbloemen die er in het Wijnjeterperschar staan. Ze lopen een beetje op hun laatste benen, binnenkort is de fleur er wel af.
Koekoeksbloemen in het Wijnjeterperschar
De Lijsterbessen zijn ook bijna uitgebloeid. De bloemen ruiken lekker en er komen allerlei bezoekers op af. Een Landkaartje in voorjaarskleur,
Landkaartje -voorjaarskleur-
een Groentje
Groentje op Lijsterbes
en een Ringelrups lag als een kerstkransje boven op de bloemen.
Ringelrups op Lijsterbes
Een Argusvlinder bleef laag bij de grond.
Argusvlinder
De laatste was niet van dichtbij te benaderen, uiteindelijk moest de telelens eraan te pas komen. Aan de ogen op z’n vleugels kun je zien dat hij bij de zandoogjes hoort.
Het is maar een kleine greep uit wat er allemaal was te zien. De kleur, die is er wel, nu nog wat zon en warmte.
Njirre
Tijdens de wandeling van gisteren op de Merskenheide vervolgde ik mijn route na de Klokjesgentiaan te hebben vastgelegd. Op zoek naar nog meer vlinders, als dat zou lukken. Ik kreeg er nog eentje voor de lens, een Argusvlinder. Ook eentje die tot de familie van de zandoogjes behoort. Voor mezelf noem hem wel eens een de “argwanus-vlinder”. Blijven zitten doen ze bijna nooit, als je ook maar in de buurt komt zijn ze al weg. Toch is het van enige afstand nog wel met eentje gelukt. Echt mooi is anders, maar goed, deze kan ermee door.
Argusvlinder
Soms zou ik zelf misschien ook wel wat meer argwanend mogen zijn. Want toen ik al speurend over het pad liep lag er opeens een “njirre” (Fries voor Adder) bijna in de dwarsrichting over het toch al niet erg brede wandelpad. Z’n staartpunt lag nog geen halve meter voor me. Nog één stap ………… Dus maar gauw een tikkie terug. De Adder kreeg me ook in de smiezen en tilde z’n kop op.
Adder
Een grijze met een duidelijk zigzagpatroon over de rug. Ik had de hoop dat hij nog wel even aan een fotosessie mee wilde werken.
Adder
Maar dat ging mooi niet door, zijn kop was al weer op de terugweg naar de zijkant van het pad.
Adder
Voordat ik nog een paar extra foto’s had kunnen maken verdween hij weer in de begroeiing.
Adder
Tja …….., hoe argwanend moet je zijn. Het was echt geen warme dag, eerder bewolkt. Op warme dagen kun je verwachten dat ze op het pad liggen en dan houd ik er ook wel rekening mee. Af en toe kon de zon net even doorbreken. Dat waren toch de momenten waarop hij probeerde nog wat warmte op te slaan. Nog een stap ………., maar ik liep niet op sandaaltjes en had stevige schoenen aan. Weer iets om van na te genieten.
GEERT SINES 
Recente reacties