Variabele waterjuffer
Vandaag twee foto’s van een Variabele waterjuffer. Dat variabel slaat vooral op de kleur en ze zijn vaak moeilijk te herkennen.
Variabele waterjuffer (v) jong
Dit is er eentje die een poging doet om op een mannetje te lijken, een andromorf vrouwtje.
Variabele waterjuffer (v) jong
Wel een jong exemplaar, bij de volwassen andormorfe vrouwtjes is de lichte kleur op het borststuk veranderd in geelgroen. Als ze oud zijn verandert die kleur ook nog eens naar bruinig. Van alle Variabele waterjuffers vind ik dit de mooiste.
Vrouwelijke lantaarntjes
Enkele weken geleden kreeg ik een Lantaarntje voor de lens. Ze vallen wel op met dat spreekwoordelijke blauwe “lantaarntje” op achterlijfsegment 8. Verder is de bovenkant van hun gehele achterlijf altijd zwart, behalve op segment 8, waar die bovenkant bij mannetjes altijd helder blauw is en bij vrouwtjes blauw, bruin of bijna zwart.
Lantaarntje (v) amorf
Ook hebben de Lantaarntjes tweekleurige pterostigma’s
Lantaarntje (v) amorf pterostigma
Opvallend zijn vooral ook bij Lantaarntjes de verschillende kleurvormen. En dan verschillen de jonge dieren ook nog eens van de oudere. De mannetjes zijn vrij eenduidig qua kleur, maar de vrouwtjes maken er bijna een modeshow van. Echter, het “nut” van die kleuren is een andere. Ik heb een aantal van die vrouwelijke Lantaarntjes in verschillende kleuren eens naast elkaar gezet.
Met veel rood: een jong vrouwtje in de vorm rufescens.
Lantaarntje (v)
Veel veel groen: Een volwassen vrouwtje in de vorm infuscans
Lantaarntje (v)
Nog eentje in rood, een jong vrouwtje rufescens
Lantaarntje (v)
Veel violet: een jong vrouwtje, vorm violacea.
Lantaarntje (v)
En er zijn nog meer kleurvormen, waarvan ik even geen foto beschikbaar heb. Vanwaar al die verschillende kleurvormen? Nou …, dat is uitgezocht:
De mannetjes zijn nogal paarlustig, wat veel energie kost, en de vrouwtjes hebben niet altijd zin. Daarom “kiezen / erven” vrouwtjes vaak een andere kleur dan de “algemeen gekleurde” dames. Als ze een kleur hebben die bijna gelijk is aan die van het mannetje worden ze minder vaak lastig gevallen, we noemen dit andromorf gekleurde vrouwtjes. Andomorf in tegenstelling tot gynomorf, dat zijn mannetjes die op vrouwtjes lijken, maar dat zie je bij Lantaarntjes eigenlijk niet.
De jonge vrouwtjes hebben vaak ook een andere kleur, waardoor ze ook minder vaak benaderd worden. Die verschillende kleurvormen hebben dus iets te maken met het ontlopen van lastige mannetjes.
Nu is dit zoals ik het opschrijf janboerefluitjes-wetenschap. De wetenschappelijk onderbouwde uitleg kan ik beter aan de wetenschappers zelf overlaten, klik hier.
Best interessant, dat is het, je kijkt ineens anders tegen al die verschillende kleuren aan.
GEERT SINES 
Recente reacties