Natuurfotografie, Streekgeschiedenis, Genealogie

Posts tagged “Afrika

Naar huis

Naar huis, naar je thuis gaan. Dat schrijf ik op een moment dat velen van huis gaan voor een vakantie. Waar is dat “thuis” voor de Grutto vroeg ik me af. Ze komen hier om te broeden en zijn hier ergens tussen april en juli, de rest van het jaar zitten ze in Afrika. Dus is daar hun thuis zou je denken. Maar de jonge vogels worden hier uitgebroed, hier ligt dus eigenlijk hun basis. Het begrip thuis lijkt ingewikkeld maar is in feite heel eenvoudig voor deze vogel. De Grutto volgt gewoon zijn instinct. Waar genoeg voedsel is is hij thuis.

Grutto

Grutto

Nog even twijfelen,

Grutto

Grutto

nog even de veren goed leggen

Grutto

Grutto

en daar gaat hij …….., op naar Afrika ………, de jonge vogels gaan mee.

Grutto

Grutto

Tot volgend jaar maar weer.

Advertentie

Gearriveerd

Ze zijn gearriveerd, de Grutto’s, de “Kening fan de greidefûgels” (=Koning van de weidevogels). Helemaal van diep in Afrika zijn ze komen aanvliegen om uiteindelijk hier hun jongen uit te broeden en groot te brengen.

Grutto's

Grutto’s

Voorlopig zijn ze daar nog even niet mee bezig, het is te koud en ze moeten eerst de reserves weer aanvullen. Dus zitten ze nog in grotere groepen bij elkaar.

Grutto's

Grutto’s

Ik trof ze aan in een stuk onland, wat wel een beetje op een plas-dras gebied lijkt. De mannetjes wat feller gekleurd, de vrouwtjes bleker.

Grutto's

Grutto’s

Het zijn mooi getekende vogels.

Grutto

Grutto

Nu is het wachten op beter weer. Dan kun je ze weer horen met hun schelle “gruttooo, gruttooo” roep. Ik kan bijna niet wachten ……..


Op herhaling

Je kunt er zo ongeveer de klok op gelijk zetten, het is de tijd dat Tapuiten op weg zijn naar Afrika. Altijd in hetzelfde weidegebied krijg ik dan een aantal te zien.

Tapuit

Tapuit, dat is op z’n Fries “de Heidehipper”. Ze zijn gauw te herkennen aan de manier waarop ze staan, meestal fier rechtop.

Tapuit

Nu, in het naseizoen kun je de mannetjes en vrouwtjes niet meer duidelijk onderscheiden. Terwijl ik dit schrijf realiseer ik me dat ik dit intussen voor de zesde keer aan een weblog heb toevertrouwd. Op die jaarlijkse herhaling kom ik binnenkort nog wel terug.

De Tapuiten werden min of meer vergezeld door een aantal Wulpen. Die zijn ook op doorreis, ze verlaten “het binnenland” maar gaan veel minder ver weg. Naar een drassige kust, dat hoeft helemaal niet ver te zijn.

Wulp

Ze vertrouwden me niet erg, zodra ik ook maar in de buurt kwam gingen ze er stuk voor stuk vandoor.

Wulp

Op sommige gebeurtenissen in de natuur kun je bijna de klok gelijk zetten. Het kan een weekje verschillen, maar de herhaling is er elk jaar weer opnieuw.