Dreigende wolken, maar met lammetjes
Het is maar goed dat ik vorige week wat extra foto’s had gemaakt want in de afgelopen week wilde het niet echt lukken. Het was waarschijnlijk de donkerste week tot nu toe in dit jaar. Maar een week eerder reed ik door het landschap en zag dat er zich in de verte een forse regenwolk aan het ontwikkelen was.
Bovenaan de wolk ontwikkelde zich een soort van coronakapsel. Hoe deze wolkensoort precies heet weet ik niet, wel is te zien dat het aan de linkerkant op de foto aardedonker werd. Dat heb ik gemerkt, binnen 5 minuten regende het pijpenstelen, de bocht linksaf bracht me precies onder de wolk.
Maar net zo snel als de regenwolk kwam was hij ook weer verdwenen. Ik ben doorgereden en een paar kilometer verderop had het zelfs niet geregend. Daar liepen een heleboel lammetjes in het veld.
Niet meer piepjong, ze zullen de eerste weken wel in een stal hebben verbleven en konden nu naar buiten. Moe schaap hield de boel wel goed in de gaten. Altijd leuk, die dartelende lammetjes. Zeker als het de eersten zijn die in een nieuw jaar tevoorschijn komen.
De ene na de andere bui kwam echter langs. Bij eentje lukte het om een jakobsladder vast te leggen. Jakobsladder, dat is de naam die ik al jarenlang gebruik voor lichtstralen van boven naar beneden. Anderen noemen dit een zonneharp. Als de stralen van beneden naar boven lopen noem ik het een lichtorgel. Maar dit was duidelijk een jakobsladder. Ook mooi om te zien.
Als zo’n bui dan is gepasseerd heb je kans om een regenboog te zien aan de achterkant van de bui, zeker als de zon daar weer fel schijnt.
Het was een ritje met van alles wat, vorige week al drie soorten zwanen, nu donkere wolken, waarvan eentje met coronakapsel, lammetjes, een jakobsladder en een regenboog. Zo gevarieerd kan het buiten zijn, ook in januari.
____________________________________________________
Tenslotte de resultaten van mijn tuinvogeltelling van vandaag:
Achtertuin 09:30-10:00 uur: geen enkele vogel. Wel prominent aanwezig een zwarte kat.
Voortuin 10:00-10:30: Drie Gaaien en een Merelman die blaadjes aan het omkieperen was.
Teleurstellend, maar het waaide zeer stevig, misschien was dat mede de reden voor zo weinig vogels.
Wegwezers
Het valt me momenteel niet mee nog iets aardigs voor de lens te krijgen. Het bekende verhaal, weinig licht, weinig activiteit in de natuur, het is december. De weersverwachting was goed, de zon zou zich laten zien die dag. Dat gebeurde ook, dus ik ging op pad. Maar ik was m’n woonplaats nog niet uit of het betrok alweer. ‘k Was toch al onderweg en daarom ben ik maar doorgegaan. Eerst de ISO’s op de camera flink opgeschroefd met als gevolg veel meer ruis in de foto’s, maar het kon even niet anders, het was te donker.
De eersten die zich lieten fotograferen was een sprong Reeën. Nadat de maïs is geoogst kun je ze overal weer vinden. Ze waren ver, heel ver weg, maar ondanks dat besloten ze er toch vandoor te gaan. De eerste wegwezers die dag.
Een Buizerd wachtte er niet eens op dat ik de auto tot stilstand bracht. Hij was van tevoren al aan het wegwezen. Gelukkig kwam hij voorlangs vliegen en kon ik nog net een paar foto’s maken.
Helaas met veel korrel.
De zon liet zich toch nog zien die dag. Veel meer dan een kudde schapen liep er niet in het veld, ver weg, ongeveer in het midden van de foto bij de horizon. Helemaal links op de onderstaande foto is nog net een wit stipje zichtbaar, een Grote zilverreiger.
Die besloot ook weg te wezen, waardoor weet ik niet. En laat deze zilverreiger nu net besluiten mijn kant op te vliegen,
zodat ik toch nog een redelijke foto kon maken. De foto-oogst was klein die dag, maar ja ……., het is december.
Aflopend
Het einde van het jaar nadert, het is vroeg donker en laat weer licht, de donkerste dagen van het jaar. De afgelopen dagen behaalden we hier net niet of net wel het vriespunt, koud is het wel. Dat betekent dat we zo langzamerhand afscheid moeten nemen van een aantal natuurfenomenen. De meeste paddestoelen kunnen niet goed tegen vorst en hun verschijning is dan ook een aflopende zaak.
Sommige komen al helemaal niet meer tot volledige uitgroei, zoals onderstaande, die eigenlijk alleen maar een zielig hoedje heeft kunnen produceren. Ja, het is aflopend met deze jongens.
In deze periode van het jaar dreigt er gevaar voor sommige soorten wild, zeker voor de Haas, hier en daar lopen de buksen weer buiten.
Ze kunnen zich goed verstoppen door plat op de grond te gaan liggen, maar zodra ze toch op de vlucht slaan zijn ze kwetsbaar. Voor hen is het afwachten hoe het afloopt dit jaar.
Ten slot nog een oudere foto van een zonsondergang,
eigenlijk meer zoiets als de wens is de vader van de gedachte, want een beetje kleur kunnen we op dit moment wel gebruiken. Leuk is het momenteel niet met al die beperkingen maar hopelijk zal dat ook wel weer eens aflopen.
GEERT SINES 
Recente reacties