Omballingen en Heidehipper
Twee Friese woorden, waarbij “omballingen” staat voor “lopende bezigheden” ofwel in mijn geval “zwerftochten in de natuur” en “Heidehipper” de Friese benaming voor Tapuit is. Daar moest ik aan denken toen ik een zwerftocht(je) door de Friese landschap maakte. In een week met heen en weer weer. Waarbij ook deze gekleurde lucht past.
En ook deze jonge Boerenzwaluw in afwachting van nog wat voer
en al helemaal deze Tapuit alias Heidehipper
een mooi vogeltje die ik tijdens mijn omzwervingen in de natuur alleen maar in het voorjaar en najaar te zien krijg. Het is weer z’n tijd, de herfst nadert,
hij heeft m’n hart gestolen zogezegd.
Daarmee is mijn cirkel in blogland eigenlijk helemaal rond.
Hieronder plaatst wordpress waarschijnlijk weer een stamp advertenties. Daar ben ik niet voor verantwoordelijk. Daaronder kunt u desgewenst reageren op dit blog, dat hoort wel weer bij dit weblog. Het is gewoon vervelend dat wordpress het net doet lijken alsof die advertenties bij mijn weblog horen. Onderaan het blog verschijnt vaak al een popup en hier soms wel 9 advertenties, het is net allemaal een beetje teveel van het goede.
Paap
Zag ik het nu goed? Ver weg op een enorme dampaal stond een vogeltje. Het zou toch niet, maar het was wel degelijk een Paap alias Paapje (Saxicola rubetra). Normaal verwacht je dan dat hij wegvliegt, maar nee, hier gebeurde het omgekeerde.
Het vogeltje kwam dichterbij. De Paap, een vogeltje dat hier bijna niet meer voorkomt, het is jaren geleden dat ik voor het laatst eentje zag. Ze schijnen vooral in Drenthe nog wel vaker te worden gezien, maar in “mijn” zoekgebied zijn ze erg zeldzaam. In het voorjaar zijn de mannetjes nog wat mooier gekleurd dan deze, maar dat vond ik even niet zo belangrijk.
Het zal voorlopig ook wel weer de laatste Paap zijn die ik voor de lens krijg. De vogel besloot alsnog om er vandoor te gaan. Gelukkig, toch weer eens een Paap gezien.
Mij achterlatend met een veldboeket wilde bloemen
ook mooi, maar die Paap was toch wel het hoogtepunt van de afgelopen week.
_________________________________________________________
Hieronder plaatst wordpress waarschijnlijk weer een stamp advertenties. Daar ben ik niet voor verantwoordelijk. Daaronder kunt u desgewenst reageren op dit blog, dat hoort wel weer bij dit weblog. Het is gewoon vervelend dat wordpress het net doet lijken alsof die advertenties bij mijn weblog horen. Onderaan het blog verschijnt vaak al een popup en hier soms wel 9 advertenties, het is net allemaal een beetje teveel van het goede.
Majestueus afscheid
Er is een tijd van komen en een tijd van gaan. Zeker voor de koning van het weideland, de Grutto. Voorlopig zijn ze hier weer klaar en trekken ze zich terug in hun winterresidentie, ergens in Afrika. In de korte periode dat ze in Nederland zijn laten ze zich wel zien en horen.
Het is eind juli en nergens kon ik nog een Grutto ontdekken, een teken dat ze werkelijk afscheid hebben genomen.
Bij zo’n afscheid hoort een koninklijke uitstraling, het moet een majestueuze uittocht zijn. Daarom deze twee foto’s, beter kan ik deze mooie vogel niet laten zien.
Goede reis en hopelijk tot volgend jaar.
Het is al weer bijna augustus en dan is er op dit weblog altijd een plaatsje voor een bloemetje. Deze keer een Klokjesgentiaan, een prachtig blauw accent gevend aan het landschap.
_________________
Hieronder zal wordpress wel weer een stapel advertenties plaatsen. Daar ben ik niet voor verantwoordelijk. Daar weer onder kunt u reageren en dat hoort dan wel weer bij dit bericht.
_______________________________
GEERT SINES 
Recente reacties