Groene zandloopkever en lhb-tjes
Het waaide hard, eigenlijk geen geschikt weer voor macrofotografie. Voor de zekerheid had ik die lens toch maar meegenomen. Gelukkig maar want op een paadje door de heide was een stel Groene zandloopkever druk bezig in de uitbreidingsmodus.
Groene zandloopkever
Normaal lukt het niet goed om met zo’n macrolens deze kevers tot op tien/vijftien centimeter te benaderen. Het zijn niet voor niets loopkevers, je zou ze bijna renkevers kunnen noemen, zo snel kunnen ze lopen. Maar nu dus even niet.
Groene zandloopkever
Op een bepaald moment kwam ik toch te dichtbij en ze zochten een ander plekje. Dus ik er maar achteraan op de knieën …. puf …, puf ….
Groene zandloopkever
Na nog een wegloopactie vond ik het genoeg geweest. Het lijken van die zachtaardige kevers met hun groene pakjes aan, maar niets is minder waar. Het zijn geduchte rovers deze zandloopkevers. Op de beide foto’s hierboven kun je zien dat ze in verhouding tot hun grootte enorme “slagtanden” of “kniptangen”, kaken als wapen hebben. Een prooi wordt daarmee gruwelijk in stukjes geknipt en daarna verorberd. Nee, zo lieflijk is de natuur niet altijd. Tot hun prooien behoren ook lieveheersbeestjes.
Viervleklieveheersbeestje
Daar ben ik maar eens naar op zoek gegaan. Door de harde wind en heen en weer zwiepende bladeren werden het niet de meest geweldige foto’s. Het lhb-tje hierboven is een Viervleklieveheersbeestje en hieronder is het een Veertienstippelig lieveheersbeestje, ook wel Schaakbordlieveheersbeestje genaamd. Het “lieve” in de naam is bedacht maar in werkelijkheid zijn ze niet zo lief, ze doen zich tegoed aan allerlei kleinere insecten.
Veertienstippelig lieveheersbeestje
Zo gaat dat in de natuur, een Groene zandloopkever eet onder anderen lieveheersbeestjes en die eten weer kleinere insecten. Enzovoort ……
Prachtkevers of toch niet
Als je in deze periode van het jaar goed rondkijkt zie je overal kevers, op en onder bladeren en in het gras, op boomschors, op bloemen en planten. Daarvan heb ik geprobeerd een paar op’t portret te zetten. Dat valt nog niet mee, ze zitten geen van allen op een fotograaf te wachten. De eerste was de onderstaande. Zo te zien een kniptor en hoogstwaarschijnlijk een Muisgrijze kniptor, want die komt het meest voor. Let op de grootte van de ogen.
Muisgrijze kniptor
Maar dan heb je ook direct het probleem te pakken. Want er zijn zoveel verschillende soorten kevers die ontzettend op elkaar lijken dat je een specialist moet zijn om ze allemaal uit elkaar te kunnen houden. Ik heb wel eens gezien dat men ze dan in een kokertje stopt om thuis nader te kunnen ontleden. Dat overleven die kevers niet, alles voor de wetenschap dan maar. Op verse eikenbladeren “krioelde” het van onderstaande kevers. Het zijn slechts kleintjes, zo’n 5 millimeter lang. Aan de grote ogen te zien denk ik dat ze tot de prachtkevers behoren. Deze slanke kevers werden vroeger (of nog steeds?) ook wel smalbuikjes genoemd. Volgens wikipedia zijn er hiervan wel 3000 soorten beschreven. Wie ben ik dan om de juiste naam te noemen.
Agrilus laticornis – smalbuikje -prachtkever
Om toch maar een naam te noemen denk ik aan de Agrilus laticornis, maar het is de kans van 1 op de 3000 dat het goed is. Zoals geschreven: opvallend zijn die grote ogen.
Agrilus laticornis
De volgende is ook een prachtkever, weer van die grote ogen. Maar om te determineren is deze een stuk eenvoudiger. Die twee witte vlekjes midden op het achterlijf aan de vleugelranden zeggen veel. Dit is de Eikenprachtkever (Agrilus biguttatus). Hij is ook een stuk groter dan die eerste prachtkever, een dikke centimeter lang. De basiskleur van deze soort is donkergroen maar dat kun je in het felle zonlicht bij deze niet erg goed zien.
Eikenprachtkever Agrilus biguttatus
Hij heeft het “pracht” in z’n naam maar hij is berucht. Er zijn dikke rapporten over deze soort geschreven. Niet over de kever zelf, maar wel over de larven.
Eikenprachtkever Agrilus biguttatus
Die kunnen complete eikenbossen verwoesten. Vooral als de bomen al enigszins verzwakt zijn en soms wordt ook een relatie gelegd met vernatting van de natuur. Tik “eikenprachtkever” in een zoekmachine en je krijgt regelmatig het woord “eikensterfte” terug.
Eikenprachtkever (detail)
Dus toch niet zo’n “pracht”kever? Ach ja, hij doet waarvoor hij is opgeleid, dat kun je toch niet veranderen. Hij heeft in elk geval mooie grote ogen. Misschien moeten we eens wat minder eiken bij elkaar zetten, dat is voor de processierups ook beter.
de rups en de rover
Voor mij blijft het de vraag is wie belangrijker is in de natuur, de rups of de vlinder. Natuurlijk, vlinders, zeker dagvlinders, zijn het mooist en je ziet af en toe ook wel een vogel zo’n vlinder oppeuzelen. Echter de rupsen zijn heel belangrijk als voer voor jonge vogels. Daarom ben ik persoonlijk geneigd de rups belangrijker te vinden, maar ik zie liever zo’n fladderende vlinder. Bovendien zijn rupsen vaak niet het meest opvallend, een beetje schutkleur is nooit weg om aan de hongerige snaveltjes van de vogels te ontkomen. Je kunt als rups dan proberen niet op te vallen op een blad door een groene kleur aan te nemen. Overigens zie je bij de onderstaande duidelijk zijn vier buikpoten, wat hem tot een vlinderrups maakt.
rups
Of je vermomt je als rups in een pakje dat op een grijs blubberig poepje lijkt. Bij de onderstaand twijfel ik een beetje, het kan net zo goed een schijnrups, een larve van een bladwesp zijn.
rups? – larve bladwesp?
of je doet alsof je lijkt op een takje, zoals bij de onderstaande rups van een Voorjaarsspanner.
rups Voorjaarsspanner
Maar als er dan plotseling het onderstaande monster met kaken als een grote schaar langskomt dan is het mis.
kaken Grote Poppenrover
Die kaken horen bij de poppenrover. Daarvan heb je twee soorten, de Grote Poppenrover en de Kleine Poppenrover. Het verschil kan ik niet zien als ze niet naast elkaar lopen. Dit was een forse jongen dus het zal wel de Grote …. zijn geweest.
Grote Poppenrover
Op de Kapellepôle kwamen ze in een bepaalde week in groten getale voor.
Grote Poppenrover
Dan kun je nog zo goed je best doen als rups om niet op te vallen
rups
maar als deze jongen met z’n grote kaken langskomt dan eindigt het in een tranendal voor de rups en een feestmaal voor de poppenrover.
Grote Poppenrover met rups
Het schijnt dat deze kever in een seizoen wel tot 400 rupsen kan verorberen. Bovendien eten de larven van deze kever de poppen van vlinders. Daarom schijnen deze poppenrovers succesvol te kunnen worden ingezet als natuurlijke bestrijders van de eikenprocessierups en waarschijnlijk gebeurt dat ook al wel. Ja …, de natuur is vaak wreed, zeker voor rupsen.
GEERT SINES 
Recente reacties