Ge(s)paard
‘k Ben in de afgelopen week onder anderen bezig geweest wat meer grip te krijgen op een nieuw fotobewerkingsprogramma. Een voorwaarde voor zo’n programma is dat het al m’n oude foto’s moet kunnen lezen. Die foto’s bewaar ik in RAW-vorm. Misschien achteraf niet de meest gelukkige keus want dan ben je aan enkele speciale maar slecht verkrijgbare programma’s gebonden. Omdat er ook nog van alles anders te doen was ben ik nog niet erg opgeschoten. Maar gelukkig, ik heb in de afgelopen tijd het een en ander aan foto’s gespaard. Toevalligerwijze wordt er op veel daarvan gepaard. Meestal noem ik dat in dit weblog de uitbreidingsmodus. Het zal niet zo lang meer duren of we zien de kleine insecten veel minder op bladeren rondlopen en dan moeten we wachten tot volgend jaar om te kijken wat er precies is uitgebroed.
Als eersten een paar bladkevers. Aan namen begin ik vandaag maar niet.
bladkevers
De tweede foto beslaat een paringswiel van twee Azuurjuffers.
paringswiel
Als derde een aantal Elzenhaantjes.
Elzenhaantjes
Paring lijkt me niet echt meer nodig gelet op de volle mevrouw, maar je ziet ze vaak in deze toestand, ze blijven zeker bezig voor de hobby.
Elzenhaantjes
Vervolgens twee roofvliegen
roofvliegen
Het mannetje houdt het vrouwtje angstvallig vast om er in de forse wind maar niet af te kukelen.
roofvliegen
Op de foto hieronder kun je zien dat hij zich stevig vasthoudt aan haar ogen.
roofvliegen
Ja …, facetogen, weer die facetogen duidelijk in beeld. Zoals geschreven, volgend jaar maar weer afwachten voor het resultaat. Dan denk ik ook m’n nieuwe apparatuur wel weer onder de knie te hebben, hopelijk al veel eerder.
Tussendoortje
Tussen de storingen op m’n desktop door heb ik geprobeerd nog een aantal foto’s klaar te maken voor dit weblog. Om de haverklap bevriest het spul en dan wil er niets meer. Hopelijk gebeurt dat tijdens het maken van dit log niet, want dan kan ik weer opnieuw beginnen. Het wordt zo langzamerhand tijd voor een vervanger van dit oudje. Terwijl er nog genoeg te publiceren is. Zoals de onderstaande Azuurjuffer (m). Vroeger noemden we hem de Hoefijzerazuurjuffer omdat de mannetjes een zwarte U-vorm op achterlijfsegment 2 hebben staan. Ik vond het kleurcontrast met de zuring mooi.
Azuurjuffer
Nummer twee is een Gaasvlieg, zonder een specifieke naam te noemen want er zijn nogal wat soorten. De gaasvlieg heeft een bijnaam, want bij sommige soorten lijkt het net alsof ze goudgekleurde ogen hebben.
Gaasvlieg
Dat werd dus “Goudoogje”, hoewel je het “gouden” oog bij deze niet kunt zien door de andere lichtinval. Dit is meer een groenoogje..
Gaasvlieg
Hij verstopte zich half achter een eikenblad, deze onderstaande Groene snuitkever, hij bleef stokstijf stilstaan. Bij de naam houd ik het ook maar wat algemeen. Maar toch viel hij op.
Groene snuitkever
Ik heb z’n oog uitvergroot, niet dat de foto daar mooier van wordt, maar ook bij deze kun je dan z’n facetogen zien. Een zwart oog ter grootte van een speldeknop, maar wel weer onderverdeeld in honderden facetten.
Groene snuitkever
En tenslotte nog een bloempje.
bloemetje
Dat mag ook wel want als dit bericht op het weblog staat betekent het dat de desktop in de tussentijd niet is vastgelopen. Eindelijk gelukt.
Larinus op’e Soldatekwast
Het was een dikke week geleden dat ik de eerste orchideeën in dit seizoen in het Wijnjeterperschar vastlegde. Daar waar ze altijd volop bloeiden was het dit jaar schraalhans keukenmeester. Maar toen ik op die dag over de parallelweg van de N381 reed langs dat schar viel het me ineens op dat het vlak naast die weg, zuidelijk van de vroegere Nije Haewei, vol stond met deze prachtige planten, allemaal bloeiend. Het was een pracht, overal orchideeën.
Orchidee
Omdat die parallelweg vrij smal is en redelijk druk ben ik maar kort stil blijven staan om een paar van deze schoonheden vast te leggen. Je verwacht het niet, over de hoofdrijbaan razen de auto’s en op slechts enkele meters afstand vindt je prachtige natuur. De orchideeën lijken zich verplaatst te hebben naar dit stuk nieuwe natuur dat vroeger boerenland was en waarop ik zelf ooit heb meegewerkt om hooi te oogsten.
Orchidee
Ik heb het gecombineerd met een wandelingetje door dat Wijnjeterper schar, waar het op de bekende plaatsen nog steeds huilen met de pet op was voor wat betreft orchideeën. Wel liet zich duidelijk de volgende lila-paarse plant zien, de Spaanse ruiter, op z’n Frysk de Soldatekwast. De plant staat op de rode lijst van bedreigde soorten als “kwetsbaar” en “vrij zeldzaam”.
Spaanse ruiter – Soldatekwast
In een van die bloemknoppen bewoog iets. Dat ben ik maar eens gaan bekijken. Het was een kevertje die op dat moment z’n kop in de bloemknop had verstopt.
Larinus turbinatus
Langzaam kwam hij tevoorschijn en het bleek een snuitkever te zijn. Met zo’n snuit moet je dat ook wel zijn.
Larinus turbinatus
Even later kwam hij nog iets meer tevoorschijn en kon ik een redelijke foto maken. Best een mooie kever, deze jongen. Maar nu nog een naam vinden en dat viel niet mee, er zijn ontzettend veel verschillende soorten snuitkevers.
Larinus turbinatus op Spaanse ruiter -Soldatekwast
Maar ik denk dat het me gelukt is. Het moet wel de Larinus turbinatus zijn, de kever heeft nog geen Nederlandse naam en is een zuidelijke soort die zo langzamerhand ook Nederland aan het koloniseren is. Nu dus ook in het Wijnjeterper schar, voor mij de eerste keer, een Larinus turbinatus en nog wel op een Soldatekwast.
Hoe moeilijk de determinatie is blijkt wel omdat er een bijna gelijkende soort is, de Larinus planus ofwel Wollige distelsnuitkever, maar die heeft een nog ietsje langere maar ook slankere snuit. Maar ja …., specialist ben ik niet, dus …..
GEERT SINES 
Recente reacties