Zwamrondje ’t Skar
We hebben de meteorologische herfst achter ons liggen, maar de herfst gebaseerd op zonnestand loopt nog door tot vlak voor de Kerst. In de nadagen van deze herfst komt er zo langzamerhand ook een einde aan mijn zwamrondjes. De meeste paddestoelen zijn intussen doodgevroren en verdwenen. Maar in het Wijnjeterperschar vond ik een anderhalve week geleden nog wel het een en ander aan zwammen. Zoals Elfenbankjes, maar die zijn er het hele jaar door wel. De gekleurde banen spreken me altijd wel aan.
Elfenbankje
Je hebt ze ook min of meer in grijstinten, die Elfenbankjes.
Elfenbankje
Een dode boomstam was bepakt en bezakt met de Oranje druppelzwam, piepkleine druppeltjes.
Oranje druppelzwam
Een andere dode boomstam was bezaaid met een andere kleine soort, het Geel hoorntje, nog geen centimeter hoog.
Geel Hoorntje
Hoe dichterbij je komt, hoe mooier ze worden.
Geel Hoorntje
Aan het eind van de wandeling kwam de uitsmijter, een Dooiergele mestzwam. ’t Heb geen mest gezien maar daar zijn ze toch van afhankelijk. De dooiergele kleur in de naam spreekt voor zich.
Dooiergele mestzwam
Hieronder van dichtbij bekeken.
Dooiergele mestzwam
Zo langzamerhand raken mijn zwamfoto’s op, nog een kleine nabrander volgende week en dan is het op. Ja … op naar de winter dan maar.
Twee bolle facetogen
Het was de derde week van november en ik probeerde in het Wijnjeterperschar nog hier een daar een macrofoto te “scoren”. Eerst kwam ik niet veel verder dan deze tweeling paddestoel, waarvan ik de naam niet weet, misschien een of andere mycena of een mosklokje. Het geheel deed me een beetje denken aan twee ogen op stokjes.
paddestoelen
Niet wetend dat ik verderop wel degelijk een paar echte ogen voor de lens zou krijgen. Op een dode stam lag zowaar nog een Steenrode heidelibel een beetje te zonnen.
Steenrode heidelibel
Het was de derde week van november, we hadden al een nachtvorst gehad, maar dat heeft deze dan overleefd.
Steenrode heidelibel
Voorzichtig lukte het me nog een foto in front te maken. Twee bolle facetogen keken me aan.
Steenrode heidelibel
Tsjonge ….., de derde week van november, ik was verbaasd. En ja …., als de zon schijnt in november kan het ook zomaar gaan regenen. Dat deed het dan verderop ook. Door de bomen kon ik in de verte een regenboog ontwaren. Het was onmogelijk vanuit mijn positie een goede foto te maken.
natuurlijke vorm
Maar de natuur had nog een andere “regenboog” voor me klaar staan, eentje in rood en groen, ook mooi. Het zal wel de laatste libel zijn geweest die ik dit jaar voor de camera kreeg, maar je weet maar nooit wanneer nog eens twee van die bolle facetogen je aankijken.
Zwamrondje ’t Skar
Donkere, grijze, natte dagen, de een na de ander in de afgelopen week. Dan is het niet meer leuk om in het open veld rond te lopen. Maar in de bossen kun je soms nog wat schuilen en daar is momenteel ook van alles wat te beleven. Vooral de paddestoelen vallen op. Vandaag het resultaat van een zwamrondje door het Wijnjeterper schar. Ik heb niet alles gefotografeerd maar me beperkt tot een aantal min of meer opvallende soorten. Als eerste een berkeboleet. Daar zijn nogal wat soorten van, maar deze doet me het meest denken aan de Oranje berkeboleet,
Oranje Berkeboleet
de kleur van de hoed en de schubben op de steel maken dat het meest aannemelijk.
Oranje Berkeboleet
Als tweede een kleverige pannekoek, een donkerbruine met verse gele randen.
Dennevoetzwam
Het is de Dennevoetzwam. In verse toestand is het nog wel een mooie soort, maar als hij “rijp” is rest alleen het donkerbruin, tegen het zwarte aan. Als je hem dan aanraakt voelt het net alsof je je hand in de teer steekt.
Dennevoetzwam
De hoed van deze stond zo laag bij de grond dat ik er niet met de camera onder kon komen. Daarom heb ik een oude foto, hieronder, uit het archief getrokken waarbij die onderkant wel goed zichtbaar is.
Dennevoetzwam
Bij de laatste soort van vandaag viel vooral de rode steel op, bijna te rood lijkt mij, maar dat zal wel iets te maken hebben met de leeftijd van dit exemplaar. Twee dagen eerder stond er nog niets op die plaats, nu een aantal van deze soort, vers dus. Zelfs de sporenbuisjes onder de hoed van deze soort zijn rood.
Gewone Heksenboleet
Met die bruine hoed en rode steel kan het eigenlijk niets anders zijn dan een Gewone Heksenboleet. Je hebt nog een soort met een rode steel, de satansboleet, zwaar giftig, maar die heeft een witte hoed.
Gewone Heksenboleet
Ook wel weer eens leuk om te doen, zo’n zwamrondje. Zeker nu de echte herfstkleuren nog maar niet willen doorbreken. Dan moet er eigenlijk eerst een dikke nachtvorst zijn geweest, wat vervolgens wel weer funest is voor de zwammen. Het is het een of het ander, momenteel is het dus zwammentijd.
GEERT SINES 
Recente reacties