Holle weg in de heide
Eeuwen geleden waren er nauwelijks verkeersverbindingen mogelijk tussen oostelijk Fryslân en Drenthe, je liep al heel gauw vast in het sompige veen. Eén van de weinige mogelijkheden was een weg over een zandrug tussen Bakkeveen en Een. Die oude weg ben ik maar eens gaan opzoeken. Het voordeel is dat die weg dwars door het Mandefjild loopt, waar redelijk veel heide staat. Zo kom ik het mooi combineren, nog eens een beetje nostalgie opzuigen en tegelijk de paarse heide bekijken. Vanuit een parkeerplaatsje in de buurt van “De Drie Provinciën” loop je eerst over een zandpad langs nog aanwezige grafheuvels.
Daarna kun je via een schapenkeerhek de oude weg door de heide op.
Men zegt dat door het vele verkeer van karren en paarden er door de eeuwen heen een uitgeholde weg is ontstaan, zeg maar een karrespoor. Op de foto hieronder kun je die uitholling goed zien.
Deze oude boomstronk, die er ook al heel lang ligt, was voor mij het keerpunt.
Even kon ik de holle weg met heide in de volle zon en met een mooie wolkenlucht bewonderen.
Ik ben nog wel op zoek geweest naar heidelibellen, maar die liet zich niet fotograferen.
Nou, dan is deze Roodborsttapuit, wel gefotografeerd van grote afstand en net zo goed een tijdelijke heidebewoner mij goed genoeg. Het was weer even genieten, een vleugje nostalgie en een bloeiende heide, wat wil je in begin september nog meer?
Hakken
Een paar weken geleden zat ik vanaf de uitzichtheuvel in It Mandefjild onder Bakkeveen te genieten van het uitzicht op de bloeiende heide.
Mandefjild Bakkeveen
Echter, aan alles komt een einde en het werd tijd de terugreis te aanvaarden.
Mandefjild Bakkeveen
Net als tijdens de heenreis kwam ik weer langs die grote stapels boomstammen. De bossen van Bakkeveen zijn in beginsel aangelegd als productiebossen. Zo af en toe wordt er weer een deel gekapt. De houthakkers hebben behoorlijk hun best gedaan.
houtkap Bakkeveen
Terwijl ik daar stond te kijken en te fotograferen klonk er nog een ander geklop. Een bekend geluid maar het was moeilijk om het precies te plaatsen.
Grote bonte specht
Uiteindelijk lukte het toch, een Grote Bonte specht was op zijn manier bezig met hakken.
Grote bonte specht
In deze tijd van het jaar hakken ze niet meer om een nest in een boom aan te brengen, nu hakken ze alleen nog om beter toegang te kunnen krijgen tot insecten onder de schors. Het maakt allemaal niet uit, het blijft hakken.
Paars Mandefjild
‘k Had vanmiddag tijd om op It Mandefjeld in Bakkeveen te kijken. Een natuurgebied in het beheer van twee verschillende instanties en een gebied met twee namen, Staatsbosbeheer gebruikt “Het Mandeveld” en It Fryske Gea gebruikt “It Mandefjild”. Zodra je een hek achter je laat kom je dus vanuit “Het Mandeveld” op “It Mandefjild”. De betekenis heeft een historische achtergrond en is dezelfde: “veld in mande” ofwel “veld in gemeenschappelijk bezit”. Vroeger was het dus gezamenlijk bezit van de Bakkeveenster boeren.
bloeiende heide op It Mandefjild
Dit is het mooiste heideveld in de buurt dat ik ken. Het is zeer geaccidenteerd en het pijpenstrootje heeft de heide niet overwoekerd, wat bij sommige andere heideveld wel ernstig het geval is.
bloeiende heide op It Mandefjild
Nu, in augustus, heeft het dan ook een mooie paarse uitstraling van bloeiende struikheide.
bloeiende heide op It Mandefjild
Een wandeling door It Mandefjild heeft altijd een vast ijkpunt: de hoogste bult in het terrein, de uitzichtbult met bankje, wie kent het niet?
bloeiende heide op It Mandefjild
Op de terugweg zag ik plotseling een Eikenpage, een vrij schaarse vlinder van de zandgronden. Hij zat zo hoog in een vuilboom (sporkehout) dat ik de camera ver boven m’n hoofd moest houden en op de gok een foto nemen. Redelijk gelukt dacht ik zo.
Eikenpage
Maar het kan beter, dus daarom een foto van zo’n Eikenpage die ik vorig jaar op de Merskenheide maakte.
Eikenpage
Paarse heide en een Eikenpage, dat deel van mijn middag was weer goed.
GEERT SINES 
Recente reacties